ΣΚΗΝΗ ΠΡΩΤΗ

    Καλοκαίρι του 1922. Εσωτερικό του ατελιέ του Πικάσο στη Μονμάρτη. Μια μεγάλη τζαμαρία απ' όπου φαίνεται (ή δεν φαίνεται) όλο το Παρίσι. Ο Πικάσο ζωγραφίζει στο καβαλέτο του. Η Τερέζα, του ποζάρει στο κρεβάτι με μια πετσέτα γύρω της ή ένα μαύρο κομπιναιζόν της εποχής. Είναι μια όμορφη γυναίκα, με κόκκινα χυτά μαλλιά και πράσινα μάτια, γύρω στα 30.

(Ο ζωγράφος πετάει το πινέλο του νευριασμένος).
ΠΙΚΑΣΟ	Δε μ΄ αρέσει αυτή η πόζα. Δε σε θέλω έτσι - δεν είναι αυτή η εικόνα που έχω στο μυαλό μου.
ΤΕΡΕΖΑ	(Ειρωνικά). Πως με θέλετε κύριε Πικάσο ;
ΠΙΚΑΣΟ	Στα τέσσερα ! Σαν σκύλα . . .
ΤΕΡΕΖΑ	Δε με βολεύει το κρεβάτι !
ΠΙΚΑΣΟ	Τότε κατέβα απ' το κρεβάτι.
(Η Τερέζα κατεβαίνει στο πάτωμα κι ο Πικάσο συνεχίζει νευριασμένος μ' άλλο πινέλο).
ΠΙΚΑΣΟ	Ξέρεις ποιο είναι το κακό με σένα Τερέζα; Το κορμί σου ! Έχει μια αλαζονεία επάνω του - μια έπαρση. Το θέλω πιο ταπεινό. (Νευριασμένος). Αυτή τη στιγμή είσαι το εργαλείο μου - κατάλαβες ;
ΤΕΡΕΖΑ	Προσπαθώ μαιτρ.
ΠΙΚΑΣΟ	Είσαι το εργαλείο μου - για να δείξω τη φρίκη του πολέμου ! Αυτή τη στιγμή, Έλληνες και Τούρκοι πολεμάνε στη Μικρά Ασία. Σκοτώνονται άνθρωποι. Ο Κεμάλ θέλει να σας ρίξει στη θάλασσα (Έντονα). Κάνε πως το νιώθεις !
ΤΕΡΕΖΑ	(Ειρωνικά πάντα). Ότι πέφτω στη θάλασσα ;
ΠΙΚΑΣΟ	Ότι σε βιάζουν οι Τούρκοι. Αυτό είναι το θέμα του έργου μου. Δε στο εξήγησα; Μια Ελληνίδα που τη βιάζουν οι Τούρκοι - μια χώρα που την βιάζει ο πόλεμος. (Παύση). Τώρα θέλω να βογκήξεις.
ΤΕΡΕΖΑ	Θα φανεί κι αυτό στον πίνακα;
ΠΙΚΑΣΟ	Μη λες βλακείες . Δε μου φτάνει να βλέπω μια εικόνα. Θέλω να την ακούω κιόλας. Βόγκηξε ! ( Η γυναίκα βογκάει)
ΠΙΚΑΣΟ	Πιο δυνατά
(Η γυναίκα βογκάει κι άλλο)
ΠΙΚΑΣΟ	Μια μέρα θα' σαι περήφανη για το έργο αυτό. Ποζάρισες για να μπει, στο Λούβρο, η τραγωδία της χώρας σου. Με την υπογραφή μιας μεγαλοφυίας ! (Υπογράφει). Πάμπλο Πικάσο. (Χωρίς να τη κοιτάει) Μπορείς να ντυθείς τώρα.
(Η γυναίκα σηκώνεται κι αρχίζει να ντύνεται πίσω απ' το παραβάν).
ΠΙΚΑΣΟ	(Ρίχνοντας μερικές σκόρπιες πινελιές στον πίνακα). Φυσικά εσύ δεν συμπαθείς τις μεγαλοφυίες . (Την κοιτάξει λοξά). 'Η τουλάχιστον δεν συμπαθείς εμένα.
ΤΕΡΕΖΑ	Σας συμπαθώ κύριε Πικάσο. (Ειρωνικά) Όσο χρειάζεται . . .
ΠΙΚΑΣΟ	Τότε ;
ΤΕΡΕΖΑ	Τότε τι ;
ΠΙΚΑΣΟ	Γιατί δεν κοιμάσαι μαζί μου. Όλο το Παρίσι ξέρει ότι πριν δύο χρόνια ήσουν ερωμένη του Γκαμπριέλε Ντ΄Αννούτσιο. Γιατί δεν γίνεσαι και δική μου; (Έντονα) . Σε θέλω !
ΤΕΡΕΖΑ		Το ξέρω μαιτρ. (Τον κοιτάζει χαμογελώντας).Αλλά ο Ντ΄Αννούτσιο με ήθελε σαν γυναίκα. Εσείς με θέλετε σαν εργαλείο. Για να μπείτε στο Λούβρο - πατώντας επάνω στα κουφάρια ενός πολέμου . . .
(Βγαίνει απ' το παραβάν και στέκεται εμπρός στον πίνακα)
ΤΕΡΕΖΑ	Αυτή είναι η χώρα μου κύριε Πικάσο. (Ακουμπάει το δάχτυλο επάνω στο μουσαμά κι ύστερα του το δείχνει). Κι αυτό το ωραίο κόκκινο χρώμα, που βάλατε εδώ, είναι το αίμα της.
(Ο Πικάσο την κοιτάζει ξαφνιασμένος).
ΠΙΚΑΣΟ	Λες βλακείες - το ξέρεις ;
ΤΕΡΕΖΑ	Μπορεί και να λέω . Είμαι όμως απ' την Ελλάδα, πως να το κάνουμε ;
ΠΙΚΑΣΟ	Τι σχέση έχεις εσύ με την Ελλάδα ; Γεννήθηκες στο Παρίσι. Όλα επάνω σου μυρίζουν Παρίσι . (Την αγγίζει). Όλη η σάρκα σου λάμπει Παρίσι . (Η γυναίκα αποτραβιέται ). Και στο κάτω-κάτω είσαι κόρη της Σάρα Μπερνάρ !
ΤΕΡΕΖΑ	Θετή κόρη !
( Ο Πικάσο ανασηκώνει αδιάφορα τους ώμους του ).
ΤΕΡΕΖΑ	Ο πατέρας μου ήταν άνδρας της κυρίας Μπερνάρ. Η μάνα μου ήταν καμαριέρα της (Κάπως κουρασμένα) Τα ξέρετε όμως όλα αυτά μαιτρ δεν είναι έτσι ; Είμαι ένα καθαρόαιμο εξώγαμο ! (Παύση). Όπως άλλωστε ήταν και η κυρία Μπερνάρ . . .
(Η Τερέζα κάνει μερικά βήματα και στέκεται εμπρός στο ανοιχτό παράθυρο).
ΤΕΡΕΖΑ	Αν θέλετε μάλιστα όλη την ιστορία, η κυρία Μπερνάρ ήθελε να με πνίξει σ΄ εκείνα τα νερά απέναντι. Στον ωραίο σας Σηκουάνα. Δε της άρεσε διόλου η ιδέα ότι θα μεγάλωνε το μπάσταρδο της καμαριέρας της.
(Δείχνοντας όλο και πιο ενδιαφέρον για την ιστορία της Τερέζας).
ΠΙΚΑΣΟ	Κι ο πατέρας σου ;
ΤΕΡΕΖΑ	Πέθανε τη χρονιά που γεννήθηκα. (Πικρόχολα) Αυτή είναι η λυπητερή ιστορία της ζωής μου μαιτρ. (Του απλώνει τη παλάμη της ). Μπορώ να έχω τώρα τα εκατό μου φράγκα ;
( Ο Πικάσο την κοιτάζει ξαφνιασμένος).
ΤΕΡΕΖΑ	Την επιταγή μου !
ΠΙΚΑΣΟ	(Απελπισμένος) Άξεστο πλάσμα ! Άξεστα μοντέλα του Παρισιού - όλες είστε το ίδιο. Σε βάζω δωρεάν στο Λούβρο και μου ζητάς να σε πληρώσω κι από πάνω!
(Ο Πικάσο αρχίζει να ψάχνει τα συρτάρια του).
ΠΙΚΑΣΟ	Που στο διάολο είναι τώρα το καρνέ μου ;
ΤΕΡΕΖΑ	(Γλυκά πάντα) .Δέχομαι και μετρητά.
(Ο Πικάσο συνεχίζει να ψάχνει).
ΠΙΚΑΣΟ	Και πως βρέθηκες στην Ελλάδα απ' το Παρίσι ;
ΤΕΡΕΖΑ	Ήμουν ένα τυχερό εξώγαμο. Έτυχε να είναι φίλος του πατέρα μου ο σερ Μπαζίλ Ζαχάρωφ. Αυτός με πήγε στη Θράκη. Τον ξέρετε ;
(Ο Πικάσο την κοιτάζει άναυδος).
ΠΙΚΑΣΟ	Ο Ζαχάρωφ; Ο έμπορος όπλων; Αυτός αγοράζει και πουλάει το ανθρώπινο αίμα για να βγάζει εκατομμύρια. Δε θα' θελα για τίποτε να τον έχω συγγενή.
ΤΕΡΕΖΑ	(Ειρωνικά). Ούτε εγώ εσάς ζωγράφο !
(Πάει στον πίνακα, ακουμπάει το δάχτυλό της στον πίνακα και του το δείχνει πάλι κατακόκκινο).
ΤΕΡΕΖΑ	Ο σερ Μπαζίλ δεν είναι ο μόνος που βγάζει λεφτά απ' το ανθρώπινο αίμα, βέβαια, είστε μεγαλοφυία !
(Ο Πικάσο σηκώνει το χέρι του σα να θέλει να τη χτυπήσει αλλά εκείνη τη στιγμή ακούγεται ένα χτύπημα στην πόρτα).
ΠΙΚΑΣΟ	(Ουρλιάζει) Δεν είμαι εδώ!
(Η πόρτα ανοίγει και ξεπροβάλει στο άνοιγμά της ένας ψηλός μελαχρινός άντρας γύρα στα είκοσι πέντε).
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ	(Γελαστά). Για μένα όμως είσαι - δεν είναι έτσι Πάμπλο ; Πάντα μου κάνεις τις καλύτερές τιμές απ' ότι στους άλλους. (Το βλέμμα του πέφτει επάνω στην Τερέζα και μένει σαν απολιθωμένος - το ίδιο κι εκείνη. Ο Πικάσο αλλάζει απότομα έκφραση).
ΠΙΚΑΣΟ	Έλα Έρνεστ. Ήρθες στην κατάλληλη ώρα. Με πρόλαβες την ώρα που θα έκανα φόνο !
(Ο Χεμινγουαίη πλησιάζει αργά την Τερέζα κοιτάζοντας την πάντα στα μάτια).
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ	Ποιον θα σκότωνες Πάμπλο; (Παίρνει το χέρι της και το φιλάει. Ο Πικάσο κοιτάζει φιλύποπτα πότε τον ένα και πότε τον άλλο).
ΠΙΚΑΣΟ	Γνωρίζεστε Ερνέστο ;
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ	(Κοιτάζοντας πάντα την Τερέζα). Γνωριζόμαστε απ' το 1918 - όταν εγώ ήμουν ανάπηρος πολέμου και εκείνη ήταν μαζί με ένα ανθρωπάκο που έτρεχε συνέχεια, πίσω της σαν σκυλάκι. (Την κοιτάζει έντονα στα μάτια). Τρέχει ακόμα Τερέζα;
ΤΕΡΕΖΑ	Δεν ξέρω. Μπορεί να τρέχει. Έχω να τον δω από τότε !
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ	Από εκείνο το βράδυ ;
(Ο Πικάσο εξακολουθεί να κοιτάζει πότε το ένα , πότε τον άλλο, φανερά δυσαρεστημένος που είναι έξω απ' το παιχνίδι).
ΠΙΚΑΣΟ	Ποιο βράδυ ;
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ	(Κοιτάζοντας πάντα την Τερέζα στα μάτια) Ένα βράδυ στο Μιλάνο. Πριν τέσσερα χρόνια ! Όταν είχε τελειώσει ο Μεγάλος Πόλεμος κι εγώ πολεμούσα με δεκανίκια.
ΤΕΡΕΖΑ	Όλος ο κόσμος περπατούσε τότε με δεκανίκια . . .
ΠΙΚΑΣΟ	(Κοφτά) Ήσασταν εραστές ;
(Οι δύο κοιτάζονται χαμογελώντας στα μάτια Σα ν' ανταλλάσσουν ένα ακριβό μυστικό)
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ	Δεν προλάβαμε.
ΠΙΚΑΣΟ	(Με σιγουριά). Θα' φταιγε το Μιλάνο. Είναι πολύ κρύα πόλη για να κάνεις έρωτα.
ΤΕΡΕΖΑ	(Κοιτάζοντας πάντα τον Χεμινγουαίη). Έφταιγαν πολλά. Μπορεί να' φταιγα κι εγώ (Στον Πικάσο) Ήμουν παντρεμένη . . .
(Ο Πικάσο κάνει μια γκριμάτσα φρίκης)
ΠΙΚΑΣΟ	Εσύ παντρεμένη ;
ΤΕΡΕΖΑ	(Απλά) Έτυχε.
(Ο Χεμινγουαίη έχει σταθεί εμπρός στον πίνακα και τον κοιτάζει προσεκτικά)
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ	Αυτό είναι το έργο που δουλεύεις τώρα Πάμπλο ;
ΠΙΚΑΣΟ	Δεν τέλειωσε ακόμα. Είναι η φρίκη του πολέμου, μέσα απ' το βιασμό μιας γυναίκας. (Του τη δείχνει στο μουσαμά). Την βλέπεις ; (Το δάχτυλο του Πικάσο μετακινείται). Κι αυτές είναι οι πλάτες των Τούρκων φαντάρων. Θα βάλω τίτλο "Μικρά Ασία" (Η Τερέζα που έχει πλησιάσει κοιτάζει τον πίνακα πίσω απ' την πλάτη του).
ΤΕΡΕΖΑ	Θα μπορούσε ο τίτλος να' ναι "Θράκη".
(Ο Πικάσο την κοιτάζει με ενδιαφέρον).
ΠΙΚΑΣΟ	Βιάζουν κι εκεί γυναίκες ;
ΤΕΡΕΖΑ	Παντού βιάζουν, σήμερα, γυναίκες κύριε Πικάσο.Θα ' πρεπε να το ξέρετε αυτό. Είναι το σπορ της εποχής. Και στο Παρίσι βιάζουν γυναίκες πολύ συχνά. Όχι όμως τόσο συχνά όσο στη Θράκη. Εκεί δεν ξέρεις πότε ποιος είναι τα' αφεντικό. Οι Τούρκοι ; Οι Έλληνες ; Οι Βούλγαροι ; Όλες είμαστε στο έλεος του θεού. Ή του Αλλάχ !
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ	Είσαστε ;
ΠΙΚΑΣΟ	(Ειρωνικά) Είναι το βίτσιο της Τερέζας. Της αρέσει να νομίζει ότι είναι απ' την Ελλάδα.
ΤΕΡΕΖΑ	Εκεί μεγάλωσα.
(Κάνει μερικά βήματα και κοιτάζει αφηρημένα απ' τη τζαμαρία του ατελιέ)
ΤΕΡΕΖΑ	Γεννήθηκα στο Παρίσι αλλά η Θράκη είναι η γη μου. Εκεί με πήγε ο σερ Μπαζίλ για να με γλιτώσει απ' το Σηκουάνα . (Παύση). Ήταν και δική του γη. Εκεί έμαθα να αγαπώ τους ανθρώπους. Στην Ανδριανούπολη, στο Δεδεαγάτς , στην Κομοτηνή . Εκεί οι άνθρωποι είναι πιο ήμεροι και το χώμα είναι πιο γλυκό - ακόμα κι οι πατάτες είναι πιο γλύκες απ' ότι αλλού στην Ευρώπη. (Στον Χεμινγουαίη) Θα πρέπει να πας κάποτε στη Θράκη, Έρνεστ.
ΠΙΚΑΣΟ	(Ειρωνικά) Αν σ' αρέσουν , βέβαια, οι πατάτες!
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ	Δε τα' ξερα όλα αυτά Τερέζα.
ΤΕΡΕΖΑ	Δε στα' πα ποτέ. (Τον κοιτάζει τα μάτια) Δεν χωρούσαν όλα μέσα σε ένα βράδυ . . .
(Ο Πικάσο τους κοιτάζει με αμηχανία κι ύστερα φοράει νευριασμένος το σακάκι του).
ΠΙΚΑΣΟ	Κατάλαβα . Εσείς οι δύο θέλετε να πέσετε στο κρεβάτι αλλά δε μου το λέτε από ευγένεια. Πολύ καλά θα φύγω. Δε μ' αρέσει να περισσεύω σε μια κρεβατοκάμαρα. (Συνεχίζει να φτιάχνει το φουλάρι του νευριασμένος). Πάντως τα σεντόνια είναι καθαρά - σήμερα μου τα έφεραν από το πλυντήριο.
(Ο Χεμινγουαίη κι η Τερέζα κοιτάζονται χαμογελώντας).
ΤΕΡΕΖΑ	Κάτι ξεχάσατε μαιτρ.
ΠΙΚΑΣΟ	Τι ξέχασα;
ΤΕΡΕΖΑ	Τα εκατό φράγκα μου.
(Ο ζωγράφος την κοιτάζει αποσβολωμένος Σα ν΄ακουσε το πιο παράξενο πράγμα του κόσμου).
ΠΙΚΑΣΟ	Ποια εκατό φράγκα σου; (Ξαφνικά το θυμάται). Α, τα εκατό φράγκα σου. (Αρχίζει να ψάχνει τα συρτάρια του κομοδίνου του νευριασμένος). Τα εκατό φράγκα σου - τα εκατό φράγκα σου. (Απ' τα νεύρα του πετάει ένα συρτάρι κάτω). Με σκοτώνουν αυτά τα άξεστα μοντέλα του Παρισιού. Εγώ θα τη βάλω στο Λούβρο κι αυτή μου ζητάει εκατό φράγκα ! (Ψάχνει παντού, ανοίγει τη ντουλάπα και ψάχνει στις τσέπες των σακακιών του). Που να τα βρω τώρα μεσημεριάτικα ;
ΤΕΡΕΖΑ	(Ειρωνικά) Ίσως στο Λούβρο. (Του δείχνει το τηλέφωνο) Αν τηλεφωνήστε στον ταμία μπορώ να πληρωθώ από εκεί !
(Ο Πικάσο την κοιτάζει έξαλλος . Ύστερα βγάζει ένα καρνέ απ' τη τσέπη του και βάζει μια υπογραφή).
ΠΙΚΑΣΟ	Ορίστε ! (Της τα δίνει) Έπρεπε να έχεις μείνει στη Θράκη, το ξέρεις; Έπρεπε να φύτευες ακόμα πατάτες !
ΤΕΡΕΖΑ	(Γλυκά). Κι εσείς πως θα μπαίνατε στο Λούβρο μαιτρ ;
(Ο Πικάσο φτιάχνει το μπερέ του μπρος στο καθρέφτη).
ΠΙΚΑΣΟ	Με συγχωρείς Έρνεστ, αλλά δεν αντέχω άλλο εδώ μέσα - μου στέρεψε το οξυγόνο. (Βγάζει το κλειδί απ' τη πόρτα και του το δείχνει). Μην ξεχάσεις πριν φύγεις να κλειδώσεις.
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ	Εντάξει Πάμπλο.
(Ο Πικάσο ανοίγει την πόρτα και πριν βγει γυρίζει και κοιτάζει θυμωμένος την Τερέζα).
ΠΙΚΑΣΟ	Άξεστο υποκείμενο!
(Κλείνει με δύναμη την πόρτα. Η Τερέζα και ο Χέμινγουαίη μένουν μόνοι. Κοιτάζονται κι ύστερα σκάνε στα γέλια).
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ	Τον έκανες κουρέλι.
ΤΕΡΕΖΑ			Το' θελα. (Πλησιάζει πάλι το έργο). Με βασανίζει όλο το πρωί για να ξαναζωντανέψει, λέει την "Ελληνική Τραγωδία" ! (Κοιτάζει τον Χεμινγουαίη). Μπορεί να φταίω κι εγώ Έρνεστ - μπορεί να φταίει κι η ώρα. Χύνεται όμως πολύ αίμα αυτό το καιρό στη γη μου ξέρεις. Δεν αντέχω άλλο αυτά τα μεγάλα ταλέντα του Παρισιού που την ξεπουλάνε για να μπούνε στο Λούβρο.
			(Παύση)
ΤΕΡΕΖΑ			Την πονάω τη γη μου . . .
( Ο Χεμινγουαίη την πλησιάζει)
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ			Πότε έφυγες απ' τη Θράκη ;
ΤΕΡΕΖΑ			Τρία χρόνια πριν γνωριστούμε. Γύρω στα 1915. Είχαν αγριέψει τα πράγματα και μ' έφεραν στην Αθήνα. (Κοιτάζει ειρωνικά τον πίνακα). Ίσως για να μην με βιάσουν οι Τούρκοι! Με πάντρεψαν με εκείνο τον ανθρωπάκο που γνώρισες στο Μιλάνο. Όλα ήταν πολύ τρυφερά και πολύ ρομαντικά, απ' την αρχή! Ξέρεις που κάναμε μήνα του μέλιτος ; Στην Εξορία !
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ			Στην Εξορία ;
ΤΕΡΕΖΑ			Ο Βενιζέλος μας εξόρισε, ύστερα από δύο μήνες στην Κορσική. (Ειρωνικά). Ο άντρας μου ήταν βασιλόφρων. Για να είμαι ειλικρινής Δε μου' χε περάσει απ' το μυαλό ότι μπορούσε να' ναι κάτι παραπάνω από ανθρωπάκος. (Παύση) . Ύστερα η εξορία τελείωσε και πήγαμε στο Μιλάνο. (Χαμογελώντας). Εκεί που βρεθήκαμε για πρώτη φορά....
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ			(Σιγά)...στην αυλή του Αμερικάνικου Νοσοκομείου. Έβρεχε (Παύση). Τη θυμάσαι εκείνη τη βροχή ;
ΤΕΡΕΖΑ			(Στον ίδιο τόνο). Δεν ξέχασα ούτε μια σταγόνα της . . . (Παύση).
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ			Είχα μόλις γυρίσει απ' το μέτωπο. Με σακατεμένο γόνατο και τριακόσια μικρά σιδεράκια από όλμο φυτεμένα, σ' όλο μου το κορμί. Θα πρέπει να' μουνα πολύ αστείος, μ' εκείνα τα δεκανίκια.
ΤΕΡΕΖΑ			Δεν ξέρω . Μπορεί και να' σουν. Σε μένα φάνηκες σαν ένας πληγωμένος θεός του πολέμου.
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ			Δε μου το ' δειξες !
ΤΕΡΕΖΑ			Ήμασταν ένα ολόκληρος λόχος από πιστούς του βασιλιά - δεν θυμάσαι ; Με το βασιλιά επικεφαλής. Και με μας τα τσιράκια ξωπίσω. Ύστερα τα τσιράκια μπήκαν μέσα κι εγώ έμεινα απ' έξω . (Κοιτάζονται στα μάτια).
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ			Δεν είναι παράξενο που φιλιθήκαμε εκείνο το ίδιο πρωί ;
ΤΕΡΕΖΑ			Δε ξέρω (Παύση). Ήσουν ο πρώτος νέος άντρας που γνώριζα μετά τον ερχομό μου στη Θράκη. Ο πρώτος αρσενικός που μ' έκανε να νιώσω όμορφη και λαμπερή. Είχαμε περπατήσει για λίγο στα παρτέρια κι ύστερα μου είπες "Είμαι ένας αμερικανός βάρβαρος..." .
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ			(Συνεχίζει)" . . .που δεν ξέρει τίποτε για την Ελλάδα". Κι ύστερα στο είπα "Μίλησε μου για την Ελλάδα. . . " Κι εσύ έσκυψες και με φίλησες. Έτσι απλά. Σα να μου' λεγες "Αυτή είναι η Ελλάδα..."
(Η Τερέζα χαμογελάει με αμηχανία).
ΤΕΡΕΖΑ			Δεν ξέρω πως μου' ρθε (Παύση). Δεν ήξερα πως αλλιώς να στο πω . . .
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ			Ήταν σα να' μασταν ολομόναχοι, οι δυο μας, στη μέση ενός άδειου κόσμου.
(Η Τερέζα αποτραβιέται - τον νιώθει έτοιμο να την πάρει στην αγκαλιά του).
ΤΕΡΕΖΑ			Μόνο που δεν ήμασταν.
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ			Το ξέρω.
ΤΕΡΕΖΑ			Ο άντρας μου μας έβλεπε από ένα παράθυρο του νοσοκομείου. Κι όταν γύρισα στο ξενοδοχείο...
(Ο Χεμινγουαίη της φράζει με την παλάμη του το στόμα).
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ	Μην πεις τίποτε άλλο.
	(Παύση)
ΤΕΡΕΖΑ	Βλέπεις ήταν η πρώτηγ φορά που με μαστίγωναν, σαν σκλάβα που το ' χε σκάσει απ' το χαρέμι.
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ	Ξέχνα το !
ΤΕΡΕΖΑ	Δεν μπορώ.
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ	(Την πλησιάζει από πίσω και την αγκαλιάζει). Ξέχνα το. Έτσι κι αλλιώς τον παράτησες το ίδιο κιόλας βράδυ. Άνοιξες τα φτερά σου και πέταξες . . . Αλλά πριν έκανες μια καλή πράξη . (Της χαμογελάει τρυφερά). Πέρασες απ' το Αμερικάνικο Νοσοκομείο του Μιλάνου ν' αποχαιρετήσεις ένα νεαρό τραυματία που προσπαθούσε να κοιμηθεί για να σε ξεχάσει. Είχα βάλει στο γραμμόφωνο ένα μπλουζ της εποχής. Βοηθούσε κι αυτό για να σε ξεχάσω .
(Ακούγεται μουσική, που ξεκινά χαμηλά για να γεμίσει όλη τη σκηνή. Στο διάστημα αυτό αλλάζουν ο Χέμινγουαίη με την Τερέζα. Στο διάστημα αυτό, ενώ συνεχίζει η μουσική μπορεί να προβάλλονται για δύο τρια λεπτά φιλμάκια του μεσοπολέμου. Η επόμενη εικόνα μπορεί να παιχτεί στο ίδιο ντεκόρ, όπου το κρεβάτι του Πικάσο έχει μετατραπεί σε κρεβάτι του νοσοκομείου και ενώ βέβαια έχουν εξαφανιστεί τα άλλα αξεσουάρ του ατελιέ. Το ντεκόρ του νοσοκομείου μπορεί να είναι αφαιρετικό - ένα κρεβάτι, ένας φωνόγραφος στο κομοδίνο , ένα παράθυρο. Μας ενδιαφέρει να φωτίζεται μόνο το κρεβάτι και το άλλο κομμάτι της σκηνής να είναι υποφωτισμένο. Ο Χεμινγουαίη είναι τώρα, ξαπλωμένος στο κρεβάτι, με μια πυτζάμα, γυμνός απ' τη μέση και πάνω, μπανταρισμένο το στήθος του και με το λαβωμένο του πόδι ακουμπισμένο σε ένα μαξιλάρι για να μην πονάει. Τα δύο δεκανίκια είναι πλάι στο κρεβάτι. Εμφανίζεται μέσα από το σκοτάδι μπροστά του η Τερέζα, με ένα αδιάβροχο και μια βαλίτσα στο χέρι.
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ	Τερέζα....
ΤΕΡΕΖΑ	Ήρθα να σ' αποχαιρετήσω.
(Η Τερέζα κάθεται στο κρεβάτι κι αφήνει τη βαλίτσα κάτω).
ΤΕΡΕΖΑ	Τον παράτησα . (Παύση). Τα παράτησα όλα. Κι ούτε θα γυρίσω πια να κοιτάξω πίσω μου. Το ' παθε μια φορά η γυναίκα του Λωτ και το πλήρωσε.
(Του μιλάει έχοντας γυρισμένο το κεφάλι απ' την άλλη μεριά Σα να μη θέλει να την δει στο πρόσωπο).
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ	Σε χτύπησε ;
(Η γυναίκα ανασηκώνει αδιάφορα τους ώμους της. Ο Χεμινγουαίη της πιάνει απαλά το πρόσωπο και το γυρνάει προς το μέρος του).
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ	Χριστέ μου.
ΤΕΡΕΖΑ	Μην με κοιτάς (Ικετευτικά). Δε το αντέχω. (Ο Χεμινγουαίη ανασηκώνεται ελαφρά και την φιλάει απαλά στο στόμα).
ΤΕΡΕΖΑ	Δεν σιχαίνεσαι να φιλάς αίματα.
(Ο Χεμινγουαίη παίρνει ένα μαντήλι και της σκουπίζει τα αίματα απ' το πρόσωπο).
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ	(Σιγά). Πονάς ;
(Η Τερέζα κουνάει πάλι αδιάφορα τους ώμους της).
ΤΕΡΕΖΑ	Το αστείο είναι ότι δεν το ΄ κανε ο ίδιος (Πικρόχολα) . Ούτε αυτό δεν είχε τη δύναμη να κάνει. Άφησε να με χτυπήσει ο Μεταξάς. Ο υπασπιστής του βασιλιά ! (Πικρόχολα). "Εκθέτω" λέει, "την παράταξή τους..."
(Ο Χεμινγουαίη την παίρνει απαλά στην αγκαλιά του και την ξαναφιλάει. Η Τερέζα αποτραβιέται και τον κοιτάζει χαμογελώντας παράξενα).
ΤΕΡΕΖΑ	Κατάλαβες ; Μόλις τώρα εκθέσαμε την παράταξη του ! (Παύση). Αυτό είδε απ' το νοσοκομείο και νόμισε ότι έγιναν κι άλλα.
(Η Τερέζα σηκώνεται απ' το κρεβάτι και πάει στο παράθυρο).
ΤΕΡΕΖΑ	Κι εγώ τον άφησα να το πιστέψει !
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ	Γιατί;
ΤΕΡΕΖΑ			(Ορμητικά) . Γιατί ήθελα να φύγω. Απ' την μέρα που παντρεύτηκα έψαχνα να βρω ένα άλογο για να το καβαλήσω και να φύγω. (Γυρίζει και τον κοιτάζει χαμογελώντας). Το βρήκα σήμερα. Χάρη σε σένα . . .
(Ανοίγει το παράθυρο και κοιτάζει ερευνητικά έξω).
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ			Σ' ακολούθησε κανείς ;
ΤΕΡΕΖΑ			Μπορεί. Το ξενοδοχείο είναι γεματο από αξιωματικούς του βασιλιά. (Παύση). Μπορεί κάποιος να με πήρε από πίσω.
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ			Θα ειδοποιήσω την Ασφάλεια του νοσοκομείου.
ΤΕΡΕΖΑ			Δεν χρειάζεται. Θα του ξεφύγω . . .
(Κλείνει το παράθυρο και κάθεται πάλι στο κρεβάτι πλαί του).
ΤΕΡΕΖΑ			Όταν ξεφεύγεις απ' το Μεταξά, μπορείς ύστερα να ξεφύγεις απ' οτιδήποτε.
(Του χαϊδεύει απαλά το πρόσωπο).
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ			Κι εμείς ;
ΤΕΡΕΖΑ			(Συνεχίζοντας να τον χαϊδεύει). Εμείς θα πούμε ένα γλυκό αντίο και θα χωρίσουμε όπως γνωριστήκαμε. (Τον φιλάει). "Εκθέτοντας την παράταξή μου" ! Δεν ήταν γραφτό να γίνει τίποτε άλλο.
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ			(Παρακλητικά) .Μείνε απόψε εδώ.
(Η Τερέζα κουνάει αρνητικά το κεφάλι της).
ΤΕΡΕΖΑ			Φεύγω τα μεσάνυχτα με το τραίνο (Παύση). Για το Παρίσι.
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ			Σε περιμένουν ;
ΤΕΡΕΖΑ			Ναι.
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ			Άντρας ;
(Η Τερέζα χαμογελάει αινιγματικά).
ΤΕΡΕΖΑ			Άντρας.
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ			Όμορφος ;
(Το χαμόγελο της Τερέζας γίνεται πιο πλατύ).
ΤΕΡΕΖΑ			Θα πρέπει να' ταν κάποτε. (Παύση). Πριν τριάντα - σαράντα χρόνια.(Σοβαρεύεται). Είναι ένας φίλος του πατέρα μου. Ο σερ Μπαζίλ Ζαχάρωφ.
(Ο Χεμινγουαίη ζαρώνει τα φρύδια του).
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ			Ο έμπορος όπλων ;
(Η Τερέζα κουνάει καταφατικά το κεφάλι της).
ΤΕΡΕΖΑ			Είναι κοντά μου απ' τη μέρα που γεννήθηκα . . .
(Απλώνει το χέρι του και βάζει στο γραμμόφωνο το δίσκο απ' την αρχή).
ΤΕΡΕΖΑ			Θα με περιμένει στο κλαμπ της μαντάμ Γκρες. Το ' χεις ακούσει ;
(Ο Έρνεστ κουνάει αρνητικά το κεφάλι του).
ΤΕΡΕΖΑ			Είναι το πιο γνωστό κλαμπ του Παρισιού. Και βέβαια το' χει μια Ελληνίδα. Εκεί συχνάζουν όλοι οι διάσημοι κάθε βράδυ - ο Κλεμανσό, ο Ντ' Αννούτσιο, ο Πιραντέλλο, ο Κοκτώ, ο Πικάσο. (Με ένα ξαφνικό ενθουσιασμό). Θέλω να τους γνωρίσω όλους Έρνεστ - θέλω να πάρω πίσω τη ζωή μου . . .
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ			(Σιγά). Κι εγώ ;
ΤΕΡΕΖΑ			Εσύ, θα γίνεις μια μέρα ένας μεγάλος συγγραφέας - όπως το ονειρεύεσαι . .
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ			(Ξερά) . Δε μου φτάνει !
ΤΕΡΕΖΑ			Ίσως ο πιο μεγάλος του αιώνα μας . . .
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ			Ούτε αυτό μου φτάνει.
ΤΕΡΕΖΑ			Θα σου γράψω απ' το Παρίσι.
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ			Δε θα με βρεις. (Παύση). Γυρίζω το Σάββατο στην Αμερική. (Πιο σιγά). Δεν αντέχω στην ιδέα ότι μπορεί να μη σε ξαναδώ μετά από την αποψινή νύχτα . . .
(Η Τερέζα του χαϊδεύει στοργικά τα μαλλιά σαν να χαϊδεύει ένα κακομαθημένο παιδί ).
ΤΕΡΕΖΑ	Με ξέρεις μόνον δώδεκα ώρες.
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ	Έχει σημασία ;
(Ανασηκώνεται, την πιάνει απ' τους ώμους και την κοιτάζει έντονα στα μάτια).
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ	Πες μου έχει σημασία ;
ΤΕΡΕΖΑ	(Σιγά). Όχι. Δεν έχει.
(Αγκαλιάζονται παθιασμένα και φιλιούνται. Ύστερα εκείνος την ξαπλώνει μαλακά στο κρεβάτι δίπλα του).
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ	Δε θέλω να σε χάσω.
(Φιλιούνται πάλι κι ύστερα εκείνος της βγάζει τη μπλούζα που φοράει και την αφήνει με το κομπιναιζόν της. Εκείνη τον σταματάει μαλακά).
ΤΕΡΕΖΑ	Θα πονέσεις καλέ μου.
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ	Δεν πειράζει.
ΤΕΡΕΖΑ	Και τα τριακόσια κομματάκια σίδερο που έχεις μέσα σου;
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ	Ας πονέσουν κι αυτά.
(Αγκαλιάζονται πάλι άγρια - ύστερα η Τερέζα τον ακουμπάει κατά λάθος στο πονεμένο πόδι. Εκείνος τινάζεται απότομα ).
ΤΕΡΕΖΑ	Πόνεσες ;
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ	Δεν πειράζει .
ΤΕΡΕΖΑ	Είμαστε τρελοί - το ξέρεις ;
(Ο Χεμινγουαίη κουνάει καταφατικά το κεφάλι του).
ΤΕΡΕΖΑ	Κι οι νοσοκόμες ;
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ	Κοιμούνται του καλού καιρού. Τους έριξα υπνωτικό από χτες στο γάλα τους. Είμαστε ολομόναχοι σ' ένα κρεβάτι και γύρω μας ροχαλίζει ένα ολόκληρο νοσοκομείο. Πως σου φαίνεται η εικόνα;
ΤΕΡΕΖΑ	Τρελή ! (Χαμογελώντας). Σαν και μας . . .
(Ο Χεμινγουαίη δοκιμάζει να την φέρει πάλι κοντά αλλά η Τερέζα τον σταματάει μαλακά).
ΤΕΡΕΖΑ	Άσε εμένα. Μην κάνεις τίποτε εσύ. Άσε με να τα κάνω όλα εγώ . . .
(Με απαλές κινήσεις περνά απ' τη μεριά του κρεβατιού που δε του αγγίζει το πόδι).
ΤΕΡΕΖΑ	Είσαι καλύτερα τώρα ;
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ	Είμαι πολύ καλύτερα τώρα.
(Η σκηνή τώρα έχει ημιφωτιστεί).
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ	(Σιγά) Είμαι τόσο καλά όσο δεν ήμουν ποτέ άλλοτε στη ζωή μου . . .
(Το κρεβάτι σκοτεινιάζει σχεδόν εντελώς ενώ η μουσική έχει δυναμώσει φτάνοντας πάλι στο κρεσέντο της. Ύστερα από δεκαπέντε-είκοσι δευτερόλεπτα ακούγεται ο γνώριμος ήχος της βελόνας ενός παλιού γραμμόφωνου ενώ έχει σταματήσει ο δίσκος. Το κρεβάτι φωτίζεται πάλι σιγά-σιγά, ίσα-ίσα για να δούμε τη σιλουέτα της Τερέζας που σηκώνεται και ντύνεται σιγά-σιγά. Εκείνος κοιμάται. Η Τερέζα τον φιλάει. Ύστερα παίρνει τη βαλίτσα της και κάνει να φύγει προς το βάθος. Εκείνος ξυπνάει απότομα).
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ	Τερέζα !
(Κοιτάζει στο κρεβάτι, δίπλα του, και βλέπει πως η γυναίκα λείπει. Ανάβει το φως του αμπαζούρ, σηκώνεται και πάει στο παράθυρο. Θα πρέπει να τη βλέπει - ακούμε τα τακούνια της στο πλακόστρωτο του νοσοκομείου. Ύστερα μια ξερή ανδρική φωνή ακούγεται από κάτω : "Κυρία". Και μετά: "Κυρία σταματήστε". Τα τακούνια ακούγονται πιο γρήγορα - αρχίζουν να τρέχουν ενώ την κυνηγάει ένας άνδρας. (Ακούμε επίσης τα βήματά του). Ξαφνικά, σπάει την ησυχία της νύχτας ένας πυροβολισμός. Ο Χεμινγουαίη ανοίγει απότομα το παράθυρο και φωνάζει άγρια : "Φωτιά" . Αμέσως ακούγεται μια βαβούρα από ήχους - κυνηγητό και συμπλοκής. Ο Χεμινγουαίη παρακολουθεί πάντα κι ύστερα φανερά ανακουφισμένος, απ΄ ότι είδε κλείνει το παράθυρο και γυρίζει στο κρεβάτι. Σχεδόν μπαίνει στο δωμάτιο του μια νοσοκόμα.
ΝΟΣΟΚΟΜΑ	Που είναι η φωτιά ;
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ	Έσβησε.
(Η νοσοκόμα κοιτάζει χαμογελώντας τα αναστατωμένα σεντόνια και τα φτιάχνει πρόχειρα).
ΝΟΣΟΚΟΜΑ	Εμένα μου φαίνεται ακόμα αναμμένη . . . .
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ	Τι έγινε εκεί κάτω ;
ΝΟΣΟΚΟΜΑ	Ένας Έλληνας αξιωματικός πυροβόλησε μια γυναίκα .Τον πιάσανε, οι δικοί μας πριν το ξανακάνει. Τώρα τον περνάνε από ανάκριση.
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ	Κι η γυναίκα ;
ΝΟΣΟΚΟΜΑ	Το' σκασε !
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ	Γλίτωσε ;
ΝΟΣΟΚΟΜΑ	(Χαμογελώντας) Την είδαν να μπαίνει σε ένα ταξί. Πράμα που σημαίνει ότι μάλλον του γλίτωσε ! (Του τσιμπάει πειραχτικά το μάγουλο). Άτακτε Αμερικάνε εραστή . . .
(Του σβύνει το αμπαζούρ και φεύγει. Ο Χεμινγουαίη σηκώνεται από το κρεβάτι και βάζει τον ίδιο στο γραμμόφωνο. Η μουσική γεμίζει το δωμάτιο ενώ ο Χέμινγουαίη μένει όρθιος πλάι στο παράθυρο - κοιτάζοντας το μέρος απ΄ όπου υποθετικά δραπέτευσε η γυναίκα.
ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ	(Σιγά). Καλό ταξίδι Τερέζα . . . Ίσως κάποτε . . .
(Η μουσική δυναμώνει και γεμίζει το θέατρο).

( Ρ Ι Ν Τ Ω )

 ΣΚΗΝΗ ΔΕΥΤΕΡΗ

(Παρίσι 1920. Βλέπουμε φωτισμένο το δεξί μέρος της σκηνής. Είναι το σπίτι της Σάρας Μπερνάρ, λίγο μετά τον ερχομό της Τερέζας στο Παρίσι. Η Τερέζα και ο σερ Μπαζίλ, περιμένουν τη Σάρα Μπερνάρ).

ΣΕΡ ΜΠΑΖΙΛ	Είσαι σίγουρη πως θες να τη δεις.
ΤΕΡΕΖΑ	Ναι (χαμογελάει). Η κυρία Σάρα Μπερνάρ είναι το πρώτο αξιοθέατο που ήθελα να δω στο Παρίσι. Πριν ακόμα κι απ' τον Πύργο του Άιφελ .
ΣΕΡ ΜΠΑΖΙΛ	Πριν τριάντα χρόνια ήθελε να σε πνίξει στο Σηκουάνα . . .
ΤΕΡΕΖΑ	Γι΄ αυτό θέλω να τη δω !
(Παύση)
ΣΕΡ ΜΠΑΖΙΛ	Είσαι ευχαριστημένη εκεί που μένεις ;
ΤΕΡΕΖΑ	Στης μαντάμ Γκρες ; Ναι θείε Μπαζίλ είμαι . (Χαμογελάει) . Χάρη σε σένα βέβαια. Μου έχει δώσει ένα πελώριο διαμέρισμα στο ρετιρέ του κλαμπ της. Όπως ξέρεις στο ρετιρέ της μαντάμ κατοικεί η αρετή . Για την αμαρτία υπάρχουν τα υπόλοιπα πατώματα . . .
(Ο σερ Μπαζίλ κουνάει το κεφάλι του χαμογελώντας).
ΣΕΡ ΜΠΑΖΙΛ	Φυσικά
ΤΕΡΕΖΑ	Φυσικά (κοιτάζει το ρολόι της). Πάντα αργεί τόσο πολύ η κυρία Μπερνάρ να κάνει την εμφάνισή της ;
ΣΕΡ ΜΠΑΖΙΛ	Πάντα. Δεν χτύπησε ακόμα τρίτο κουδούνι. Μην ξεχνάς ότι έχεις να κάνεις με την πιο μεγάλη ντίβα του Παρισιού.
ΤΕΡΕΖΑ	Παίζει ακόμα;
ΣΕΡ ΜΠΑΖΙΛ	Είχε καιρό να παίξει. Από τότε που της έκοψαν το πόδι. Τώρα ο Βερνέιγ γράψει ένα έργο στα μέτρα της. (Χαμογελά). Η γριά-σκύλα Δε το βάζει κάτω.
(Στο μεταξύ έχει εμφανισθεί αθόρυβα η Σάρα Μπερνάρ - μια στεγνή γριά, με μακριά φούστα κι ένα μπαστούνι στο δεξί χέρι).
ΣΑΡΑ ΜΠΕΡΝΑΡ	(Ξερά). Ποια είναι η γριά σκύλα Μπαζίλ ;
(Ο σερ Μπαζίλ σηκώνεται, χωρίς να χάσει την ψυχραιμία του και την υποδέχεται).
ΣΕΡ ΜΠΑΖΙΛ	Η αγαπημένη μου Σάρα. (Της φιλάει το χέρι). Ακόμα και με μπαστούνι είσαι πάντα η θεά της σκηνής.
(Η ντίβα ρίχνει μια αυτάρεσκη ματιά στον καθρέφτη).
ΣΑΡΑ ΜΠΕΡΝΑΡ	Το ξέρω Μπαζίλ. (Κοιτάζοντας λοξά την Τερέζα). Αλλά για ποια γριά σκύλα μιλούσες ;
ΣΕΡ ΜΠΑΖΙΛ	Την Ελεονόρα Ντουζε φυσικά. Αυτή η ηλίθια Ιταλίδα που λέει ότι είναι ισάξια σου στην Ευρώπη. Την παράτησε ο ντ' Αννούτσιο κι αυτή βρήκε έναν ζιγκολό που τον περνάει τουλάχιστον μισό αιώνα !
	(Η Σάρα Μπερνάρ κουνάει μ΄ απέχθεια το κεφάλι της).
ΣΑΡΑ ΜΠΕΡΝΑΡ	Η γριά σκύλα !
ΣΕΡ ΜΠΑΖΙΛ	(Ειρωνικά) Το' ξερα πως θα συμφωνούσαμε !
ΣΑΡΑ ΜΠΕΡΝΑΡ	Είχε ριχτεί και στον άντρα μου - θυμάσαι ;
ΣΕΡ ΜΠΑΖΙΛ	Στον Δαμαλά ; Όχι δεν το ήξερα. Εδώ που τα λέμε όμως όλες του είχαν ριχτεί Σάρα. Όλες κι όλοι. Ακόμα κι ο Ρεμπώ ! Ήταν ο ξανθός θεός του Παρισιού.
ΣΑΡΑ ΜΠΕΡΝΑΡ	(Ξερά) Ήταν ένα εκφυλόμουτρο - αυτό ήταν !
ΖΑΧΑΡΩΦ	Δεν κάνει να μιλάς έτσι για τον Δαμαλά μπροστά στην κόρη του.
(Η Σάρα Μπερνάρ ζαρώνει τα φρύδια της ).
ΣΑΡΑ ΜΠΕΡΝΑΡ	Μπροστά στη κόρη του ;
ΖΑΧΑΡΩΦ	Αλήθεια, δεν σας σύστησα. (Με ένα ελαφρό χαμόγελο). Μεταξύ μας φταις κι εσύ, που δεν έδωσες σημασία (Ο Ζαχάρωφ κάνει τις συστάσεις). Η κυρία Σάρα Μπερνάρ, η κυρία Τερέζα Δαμαλά.
ΣΑΡΑ ΜΠΕΡΝΑΡ	Δε ξέρω καμιά Τερέζα Δαμαλά. (Κοφτά). Η μόνη κυρία Δαμαλά, στο Παρίσι, είμαι εγώ.
ΤΕΡΕΖΑ	Δεν φταίει η κυρία Μπερνάρ θείε Μπαζίλ. Ίσως θα' πρεπε να με συστήσεις με το όνομα που με ήξερε η ίδια όταν γεννήθηκα . (Την κοιτάζει ερωτηματικά). "Το μούλικο" Ναι, κάπως έτσι νομίζω με είπατε όταν με φέρανε για πρώτη φορά στο σπίτι σας. "Πνίχτε αυτό το μούλικο στο Σηκουάνα" (Γυρίζει στο Ζαχάρωφ). Έτσι δεν είχε πει τότε η κυρία Μπερνάρ ;
(Ο Ζαχάρωφ είναι πάντα γελαστός και διασκεδάζει πολύ με όλη τη κατάσταση).
ΖΑΧΑΡΩΦ	Δεν θυμάμαι τα λόγια της ακριβώς αλλά πάνω-κάτω αυτό ήταν το νόημά τους. (Γλυκά) Ίσως εσύ να θυμάσαι καλύτερα Σάρα.
ΣΑΡΑ ΜΠΕΡΝΑΡ	(Σφίγγοντας τα χείλια της). Δεν καταλαβαίνω τι νόημα είχε αυτή η επίσκεψη Μπαζίλ.
ΖΑΧΑΡΩΦ	(Πάντα γελαστά) . Όσο κι αν σου φαίνεται περίεργο αυτή η ανόητη μικρή ήθελε σώνει και καλά να σε γνωρίσει .
ΤΕΡΕΖΑ	Ήθελα. (Ξερά). Τώρα πια δεν θέλω. (Σηκώνεται όρθια). Πάμε θείε Μπαζίλ;
(Η Σάρα Μπερνάρ και ο Ζαχάρωφ κοιτάζονται σαστισμένοι).
ΣΑΡΑ ΜΠΕΡΝΑΡ	Κάτσε κάτω !
ΤΕΡΕΖΑ	Με διατάζετε κυρία Μπερνάρ ;
ΣΑΡΑ ΜΠΕΡΝΑΡ	(Πιο μαλακά). Κάτσε κάτω. (Παύση). Θέλω να σου μιλήσω.
ΤΕΡΕΖΑ	Για τον πατέρα μου ;
ΣΑΡΑ ΜΠΕΡΝΑΡ	Δεν είμαι διόλου σίγουρη ότι ήταν ο πατέρας σου !
ΤΕΡΕΖΑ	Τότε φωνάξτε με όταν σιγουρευτείτε. Για την ώρα θέλω να φύγω. (Σχεδόν επιτακτικά). Θείε Μπαζίλ !
(Η Σάρα Μπερνάρ σηκώνεται και ενώ στηρίζεται με το ένα της χέρι στην πολυθρόνα, σηκώνει ελαφρά το μπαστούνι της).
ΤΕΡΕΖΑ	(Γλυκά). Θέλετε να με χτυπήσετε κυρία Μπερνάρ ; Θα' ταν ένα ωραίο φινάλε : "Η Σάρα Μπερνάρ και το μούλικο" (Κοφτά) Φυλάχτε το για το επόμενό σας έργο.
(Παύση. Η Σάρα Μπερνάρ, είναι τώρα πιο ήρεμη).
ΣΑΡΑ ΜΠΕΡΝΑΡ	(Σιγά) Έχει τα μάτια του . . .
(Ο Ζαχάρωφ κουνάει το κεφάλι του)
ΣΑΡΑ ΜΠΕΡΝΑΡ	Το πρόσεξες ;
ΖΑΧΑΡΩΦ	Από χρόνια
(Η γριά θεατρίνα βουλιάζει κουρασμένη στη πολυθρόνα της ).
ΣΑΡΑ ΜΠΕΡΝΑΡ	Είναι κόρη του Δαμαλά - έχει φωτιά στο αίμα της. (Παύση) Και μ' έκανε ν' ανάψω όπως μ΄ έκανε κι ο πατέρας της . . .
( Ο Ζαχάρωφ της χαμογελά και φοράει το καπέλο του ενώ ετοιμάζεται να φύγει).
ΖΑΧΑΡΩΦ	Μην το παίρνεις κατάκαρδα Σάρα. Η Τερέζα έχει ανάψει κιόλας όλο το Παρίσι . . .
(Υποφωτίζεται το αριστερό μέρος της σκηνής και φωτίζεται το δεξιό).

  

ΣΚΗΝΗ ΤΡΙΤΗ

Βράδυ. Στο κλαμπ της μαντάμ Γκρες. Δύο - τρία ζευγάρια χορεύουν σφιχταχταγκαλιασμένοι στη πίστα. Η μαντάμ Γκρες κουβεντιάζει με την Τερέζα στο μπαρ.

 

ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	(Κουνώντας το κεφάλι της.) Είναι απίστευτο.
(Η Τερέζα γυρίζει και την κοιτάζει ερωτηματικά) :
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	Αυτό που έγινε - μέσα σε έξι μήνες. Έχεις όλο το Παρίσι στα πόδια σου. Όλοι οι ζωγράφοι του Μονπαρνας σε θέλουν για μοντέλο τους. Κι ο Πωλ Βαλερύ σου' γραψε ένα ποίημα - το ξέρεις ;
ΤΕΡΕΖΑ	Μου το διάβασε . . .
(Η Μαντάμ Γκρες συνεχίζει να κουνάει το κεφάλι της).
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	Είναι απίστευτο . . .
(Η Τερέζα χαμογελάει ήρεμα ).
ΤΕΡΕΖΑ	Είναι μια μόδα μαντάμ Γκρες . Θα περάσει. Το ξέρει πια καλά το έργο αυτό. Παίζεται απ΄τον καιρό της μαντάμ Ντυπαρρύ . Το Παρίσι ήταν πάντα έτοιμο να προσκυνήσει μια νέα εταίρα .
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	Εσύ όμως δεν είσαι εταίρα !
ΤΕΡΕΖΑ	(Γλυκά). Δε το ξέρουν - ακόμα . . .
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	(Ξεσπάει). Δε τους δίνεις τίποτε. Μιλάς κάθε βράδυ με τον Κοκτώ, χαμογελάς στον Πικάσο - Ε C' EST TOUT . Αυτό είναι όλο. Καλά-καλά ούτε χορεύεις ποτέ σου.
ΤΕΡΕΖΑ	Χόρεψα ένα βράδυ με τον Κλεμανσό .
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	Μ' έναν παππού ογδόντα χρονών. (Παύση). Κοιμήθηκες τουλάχιστον μαζί του ;
ΤΕΡΕΖΑ	Δε μου το ζήτησε.
(Το πρόσωπο της μαντάμ Γκρες γίνεται ξαφνικά τρυφερό. Απλώνει το χέρι της και πιάνει στο μπαρ το χέρι της Τερέζας).
ΜΑΝΤΑ ΓΚΡΕΣ	Θυμάσαι πάντα εκείνο τον Αμερικανό συγγραφέα - δεν είναι έτσι ;
(Η Τερέζα χαμογελά άκεφα).
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	Πως μου είπες ότι τον έλεγαν ;
ΤΕΡΕΖΑ	Χεμινγουαίη. Έρνεστ Χεμινγουαίη.
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	CONNAIS PAS. Δεν τον ξέρω.
ΤΕΡΕΖΑ	Κανένας δεν τον ξέρει - ακόμα .
(Απ΄την άκρη της σκηνής εμφανίζεται ο ντ΄Αννούτσιο. Φοράει μια στρατιωτική στολή με μια μπέρτα, είναι φαλακρός και έχει ένα μαύρο κάλυμμα στο μάτι του. Στέκεται ακίνητος κι επισκοπεί το κλαμπ σαν να ΄ναι πεδίο μάχης).
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	Γιατί είναι πολεμικός ήρωας CHERI.Δε το ξέρεις ; Έτσι έχασε το μάτι του. Πετώντας με το αεροπλάνο του πάνω απ' την Αυστρία. (Παύση). Στην Ιταλία τον έχουν σαν θεό.
(Στο μεταξύ ο ντ' Αννούτσιο τους έχει πλησιάσει στο μπαρ).
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	Σινιόρ ντ' Αννούτσιο.
(Ο ντ' Αννούτσιο καρφώνει το μάτι του στην Τερέζα).
ΝΤ'ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	Καινούργια ;
(Η μαντάμ Γκρες κάνει ν' ανοίξει το στόμα της αλλά η Τερέζα την προλαβαίνει γελαστά).
ΤΕΡΕΖΑ	Καινούργια.
(Ο ντ' Αννούτσιο την κοιτάζει από πάνω ως κάτω σαν να εξετάζει μια ιδιοκτησία του).
ΝΤ'ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	Ωραίο στήθος - ωραίο κορμί. (Κοφτά). Έλα στο τραπέζι μου !
	(Πάει στο τραπεζάκι μου που είναι απέναντι και κάνει νόημα στο γκαρσόνι).
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	(Ταραγμένη). Νόμισε ότι είσαι του μαγαζιού.
ΤΕΡΕΖΑ	Ναι .Το κατάλαβα
(Η μαντάμ την κοίταζε με περιέργεια).
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	Σ' αρέσει ;
ΤΕΡΕΖΑ	Είναι παράξενος άντρας.
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	Έχει παράξενα βίτσια ! Η Ντουζε θα' χε να σου πει πολλά γι' αυτά . . .
(Το γκαρσόνι πάει στο τραπέζι του ντ' Αννούτσιο κι εκείνος παραγγέλνει).
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	(Δυνατά). Ένα μπουκάλι σαμπάνια και δύο ποτήρια.
(Καρφώνει το μάτι του στην Τερέζα εκείνη παίρνει το τσαντάκι της απ΄το μπαρ και κατεβαίνει απ΄το σκαμνί ).
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	(Ξαφνιασμένη). Θα πας στο τραπέζι του ;
(Η Τερέζα χαμογελάει παράξενα).
ΤΕΡΕΖΑ	Είναι μια πρόκληση .
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	Άσε να σου εξηγήσω ποια είσαι .
(Η Τερέζα την σταματάει).
ΤΕΡΕΖΑ	Όχι μαντάμ Γκρες . Μην του εξηγήσεις ποια είμαι . (Με το ίδιο παράξενο χαμόγελο). Αυτή είναι η πρόκληση . . .
(Πλησιάζει στο τραπέζι του ντ' Αννούτσιο και κάθεται σ΄ ένα κάθισμα).
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	Πως σε λένε ;
ΤΕΡΕΖΑ	Τερέζα
(Το γκαρσόνι φέρνει τη σαμπάνια με τα ποτήρια και τα γεμίζει).
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	Τι ξέρεις για μένα .
ΤΕΡΕΖΑ	Ότι είστε μεγάλος ποιητής. (Παύση). Ότι σας αρέσουν οι γυναίκες . Ότι είστε πολεμικός ήρωας (Ειρωνικά). Φτάνουν αυτά ;
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	Πόσα βιβλία μου έχεις διαβάσει ;
ΤΕΡΕΖΑ	Κανένα . (Χαμογελώντας). Βλέπετε σινιόρ ντ' Αννούτσιο αυτό το καιρό διαβάζω μόνο Χεμινγουαίη. (Του εξηγεί βλέποντας το απορημένο βλέμμα του) : Έρνεστ Χεμινγουαίη ! Σίγουρα δεν τον ξέρετε. Είναι ένας Αμερικανός συγγραφέας.
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	Οι Αμερικάνοι δεν ξέρουν να γράφουν, ξέρουν μόνο να σκοτώνουν Ινδιάνους.
ΤΕΡΕΖΑ	Όλοι μας σκοτώνουμε κάτι στην εποχή μας σινιόρ ντ' Αννούτσιο. Μας βοηθάει να νιώθουμε πιο ζωντανοί - έτσι δεν είναι ;
( Ο Ντ' Αννούτσιο την κοιτάζει αμίλητος - ύστερα την ρωτάει κοφτά).
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	Κοιμάσαι με πελάτες ;
(Η Τερέζα σκάει στα γέλια, χωρίς να του δίνει απάντηση).
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	(Ξερά πάντα). Δεν κατάλαβες. Δεν θέλω να κοιμηθείς μαζί μου ! Τον βλέπεις αυτόν τον μαύρο τρομπετίστα που είναι πίσω από το μπαρ ; Πόσα θες για να πέσεις μαζί του στο κρεβάτι;
(Η Τερέζα σοβαρεύεται και τον κοιτάζει έντονα στα μάτια ).
ΤΕΡΕΖΑ	Μπροστά σας ;
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	Φυσικά μπροστά μου ! Δεν είμαι φιλανθρωπικό ίδρυμα. Όταν πληρώνω μια παράσταση, θέλω να την βλέπω.
	(Παύση)
ΤΕΡΕΖΑ	(Ήρεμα). Δε θα ' ναι παράσταση.
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	Τι εννοείς "δεν θα ' ναι παράσταση".
ΤΕΡΕΖΑ	Εννοώ ότι θα είναι έρωτας.
	(Παύση).
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	Μπορείς να κάνεις έρωτα με ένα νέγρο ;
ΤΕΡΕΖΑ	Μην είστε ρατσιστής σινιόρ ντ' Αννούτσιο. Δεν ταιριάζει σ' έναν ποιητή ! (Κοιτάζει το νέγρο προς το μέρος του μπαρ). Δεν τον είδα ποτέ σαν αρσενικό, αλλά τώρα βλέπω ότι είναι ένα πολύ ωραίο αγόρι. Φυσικά και θα κάνω έρωτα αν πέσω στο κρεβάτι μαζί του! Μόνο που θα σας κοστίσει κάτι παραπάνω. Όλα τα αληθινά πράματα κοστίζουν κάτι παραπάνω. Αυτό θα πρέπει να το ξέρετε καλύτερα εσείς από μένα, σινιόρ ντ΄ Αννούτσιο . Αληθινός έρωτας είναι σαν την αληθινή ποίηση.
( Ο Ντ' Αννούτσιο την ακούει σιωπηλός με σκυμμένο το κεφάλι. Ύστερα της πιάνει το χέρι).
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	Με συγχωρείς.
	(Η Τερέζα τραβάει το χέρι της και συνεχίζει σαν να μη τον άκουσε)
ΤΕΡΕΖΑ	Ίσως μπορούμε να βάλουμε και δεύτερο άντρα στο κρεβάτι. Από εκεί που είστε δεν βλέπετε τον πιανίστα αλλά είναι πολύ ωραίο αγόρι . (Γλυκά). Φυσικά είναι μαύρος κι αυτός.
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	(Έντονα). Σου ζήτηση να με συγχωρέσεις !
ΤΕΡΕΖΑ	Θα σας κοστίσει βέβαια κάτι παραπάνω αλλά τι σημασία έχει. Την άλλη μέρα θα γράψετε ένα πολύ ωραίο ποίημα - ίσως και δύο. Έτσι δεν είναι σινιόρ ντ' Αννούτσιο ;
(Παύση)
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	Γιατί με μισείς ;
ΤΕΡΕΖΑ	Δεν ξέρω
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	Να σου πω εγώ. Γιατί είμαι ένας μεσόκοπος άντρας που φοβάται τα γηρατειά και θυμώνει όταν βλέπει μιας όμορφη γυναίκα.. (Παύση). Ήθελα να σε ταπεινώσω !
(Η μαντάμ Γκρες που όλη αυτή την ώρα κάθεται στο μπαρ και μιλάει με κάποιους θαμώνες έχει Πάντα την προσοχή της σταμμένη στο τραπέζι. Τώρα τους πλησιάζει κάπως δειλά).
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	Πως τα πάτε εσείς οι δυο ;
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	Δεν τα πάμε (Κοφτά). Η φίλη σου με ταπείνωσε.
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	Περίμενα να συμβεί το αντίθετο .
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	Τότε δεν ξέρεις τη φίλη σου.
(Η μαντάμ κάθεται στο τραπέζι των δύο)
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	Πάντα το παθαίνω αυτό όταν με τραβάει πολύ μια γυναίκα. (Παύση). Θέλω να τη πληγώσω.
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	Δεν είναι καλύτερη συνταγή Γκαμπριέλε . . .
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	Το ξέρω.
(Κοιτάζοντας πάντα το πάτο του ποτηριού του).
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	Μπορεί να γελάσεις μαζί μου Τερέζα, αλλά όταν σε έιδα απόψε τρόμαξα με τον εαυτό μου. (Παύση). Έπαθα κάτι. Ίσως το ίδιο που είχα πάθει πριν είκοσι χρόνια με τη Ντούζε.
(Η Τερέζα κι η Μαντάμ Γκρες κοιτάζονται ξαφνιασμένες. Ο ντ' Αννούτσιο γεμίζει το ποτήρι του και το αδειάζει - ύστερα το πίνει και το ξαναγεμίζει ).
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	Γκαμπριέλε, η σαμπάνια χτυπάει στο κεφάλι.
(Ο Ντ' Αννούτσιο απλώνει το χέρι του και πιάνει πάλι το χέρι της Τερέζας).
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	Με συγχώρεσες ;
(Η Τερέζα δεν τραβάει αυτή τη φορά το χέρι της. Του χαμογελάει αδιόρατα και κουνάει το ίδιο αδιόρατα και το κεφάλι της).
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	Είσαι μόνη στο Παρίσι ;
(Η Τερέζα κουνάει καταφατικά το κεφάλι της).
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	Θα σε φάνε τα σκυλιά.
ΤΕΡΕΖΑ	(Ήρεμα). Μόλις γλίτωσα από ένα . . .
	(Ο ντ' Αννούτσιο χαμογελάει μελαγχολικά).
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	Υπάρχουν άλλα χειρότερα. Το Παρίσι τη νύχτα ζει τρώγοντας γυναικεία σάρκα . . . (Της σφίγγει το χέρι). Άσε με να γίνω φίλος σου.
(Η μαντάμ Γκρες ρίχνει μια λοξή ματιά στην Τερέζα).
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	Τι έχεις στο μυαλό Γκαμπριέλε ;
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	Δεν ξέρω
(Πίνει άλλη μια γουλιά απ' τη σαμπάνια του).
ΝΤ΄ ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	Την άλλη εβδομάδα θα καταλάβω το Φιούμε. (Στην Τερέζα). Είναι μια πόλη που την κρατάνε οι Γιουγκοσλάβοι αλλά την κατοικούν Ιταλοί. Η κυβέρνησή μας δεν θέλει να κάνει τίποτε για να μην προκαλέσει τους συμμάχους μας. (Κοφτά). Θα το κάνω λοιπόν εγώ. Οργάνωσα ένα δικό μου στρατό και θα καταπιώ το Φιούμε μέσα σε μισή ώρα . . .
(Η Τερέζα κι η μαντάμ Γκρες κοιτάζονται σαστισμένες. Η μαντάμ Γκρες κουνάει το κεφάλι της).
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	Γιατί τα κάνεις όλα αυτά Γκαμπριέλε ; Είσαι ένας μεγάλος ποιητής ! Γιατί θες τώρα να παριστάνεις το Ναπολέοντας ;
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	Ίσως γιατί βαρέθηκα να' μια ποιητής.
(Πίνει άλλη μια γουλιά απ' το ποτήρι του).
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	Κι ίσως γιατί είμαι πενήντα έξι χρονών . Όταν πολεμάς ξεχνάς την ηλικία σου - γίνεται κι εσύ ένας φαντάρος σαν όλους (Στην Τερέζα). Έλα μαζί μου στο Φιούμε !
(Η Τερέζα ξεσπάει στα γέλια).
ΤΕΡΕΖΑ	Για να πολεμήσω ;
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	Για να φύγεις από αυτό το πηγάδι. (Πιο σιγά). Ίσως κι απ' τον εαυτό σου . .
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	(Ειρωνικά) Της κάνεις ερωτική πρόταση Γκαμπριέλε ;
(Ο Ντ' Αννούτσιο την κοιτάζει επίμονα στα μάτια, ύστερα αφήνει μερικά χαρτονομίσματα των χιλίων φράγκων στο τραπέζι και σηκώνεται όρθιος).
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	(Στην Τερέζα) . Θα σε περιμένω !
ΤΕΡΕΖΑ	Δεν είπα ότι θα' ρθω . . .
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	Όχι δεν το πες. Αλλά θα έρθεις. Δεν είσαι η γυναίκα που μπορεί να μένει κολλημένη για πολύ καιρό κάπου - σε ένα άντρα, σε μια πόλη, σ ' ένα κλαμπ. (Της φιλάει το χέρι). Και στο Φιούμε, θα έχεις ένα δουκάτο δικό σου. (Χαμογελώντας) : "Η πρώτη κυρία του Φιούμε!" (Της κλείνει το μάτι). Όπως και να το πάρεις θα είναι μια αλλαγή . . .
(Χτυπάει στρατιωτικά τις μπότες του και φιλάει το χέρι της μαντάμ Γκρες. Όταν φεύγει οι δύο γυναίκες κοιτάζονται σαστισμένες και μετά σκάνε στα γέλια).
ΤΕΡΕΖΑ	"Η πρώτη κυρία του Φιούμε" ;
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	Δεν χτυπάει άσκημα, μεταξύ μας : (Ύστερα σοβαρεύεται). Και θα έχεις ένα ολόκληρο στρατό να σε προστατεύει. Μην ξεχνάς ότι οι φονιάδες του άντρα σου μπορεί να σε κυνηγάνε κι εδώ. (Σκεφτικά) Στο Φιούμε θα' σαι απόρθητο κάστρο. (Παύση).
ΤΕΡΕΖΑ	Ίσως να' χεις δίκιο !
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	Έχω δίκιο. (Της χαϊδεύει τα μαλλιά). Είναι καιρός πια να σταματήσει αυτό το κυνήγι της αλεπούς . . .

  Υποφωτίζεται το ένα μέρος της Σκηνής .

Φωτίζεται το άλλο που είναι η κρεβατοκάμαρα της Τερέζας στο Φιούμε.

(Εδώ χρειάζεται μια σχετική μεγαλοπρέπεια - ειδικά στο κρεβάτι. Κάπου πρέπει να υπάρχει
ένας πίνακας που να γράφει από πάνω FIUME. Στο κρεβάτι είναι η Τερέζα κι ο ντ' Αννούτσιο.
Εκείνος φοράει πυτζάμα - εκείνη είναι με το κομπιναιζόν . Όλα δείχνουν ότι έχουν ζήσει μια ερωτικά νύχτα.
Η Τερέζα ανοίγει τα μάτια της και τον βλέπει, να την κοιτάζει ακουμπώντας στον αγκώνα του).

 

ΤΕΡΕΖΑ	Ξύπνησες ;
ΓΚΑΜΠΡΙΕΛΕ	Όπως βλέπεις ! Δεν κοιμήθηκα καθόλου. ( Χαμογελώντας). Ούτε κι εσύ άλλωστε.
(Η Τερέζα κουνάει το κεφάλι της).
ΤΕΡΕΖΑ	Χριστέ μου - τι νύχτα
ΓΚΑΜΠΡΙΕΛΕ	Μετάνιωσες ;
ΤΕΡΕΖΑ	Δεν μετανιώνω ποτέ για τις νύχτες μου Γκαμπριέλε. (Παύση). Μόνο για τις μέρες μου καμιά φορά .(Παύση). Πλήττω τη μέρα ...
ΓΚΑΜΠΡΙΕΛΕ	Και τη νύχτα ;
(Η Τερέζα τον κοιτάζει χαμογελώντας και κάνει μια αδιόρατη κίνηση).
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	Η νύχτα ξυπνάει το δαίμονα μέσα σου. Ένα δαίμονα που τον είδα στα μάτια σου, το πρώτο βράδυ που γνωριστήκαμε - πριν δύο μήνες στο Παρίσι. Το' ξερα πως θα σμίγαμε έτσι.
ΤΕΡΕΖΑ	(Χαμογελώντας) Εσείς οι ποιητές τα πάτε καλά με τους δαίμονες . . .
(Ξαφνικά ο ντ' Αννούτσιο την αγκαλιάζει με πάθος και τη γυρίζει ανάσκελα στο κρεβάτι).
ΤΕΡΕΖΑ	Όχι πάλι Γκαμπριέλε !
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	Παντρέψου με .
(Η Τερέζα αποτραβιέται απότομα και σκεπάζεται με το σεντόνι σαν να ένιωσε ξαφνικά γυμνή).
ΤΕΡΕΖΑ	Αυτό να μη το ξαναπείς ποτέ !
(Ο Ντ' Αννούτσιο την κοιτάζει σαστισμένος, ύστερα την αφήνει αμίλητος ).
ΤΕΡΕΖΑ	Είμαστε καλά Γκαμπριέλε έτσι. Είσαι ένας τρυφερός άντρας. Δεν θυμάμαι ποτέ να ξύπνησα βρίσκοντας κάθε πρωί ένα τριαντάφυλλο στο διπλανό μαξιλάρι. Ούτε αποκοιμήθηκα ποτέ με τριάντα βιολιά κάτω απ' το παράθυρο μου. (Παύση). Είσαι ένας καλός σύντροφος. Ήρθα στο Φιούμε για να φύγω την επόμενη μέρα. Έμεινα δύο μήνες και θα μείνω κι άλλο - αν το θέλουμε κι οι δύο (Κοφτά). Μην μου ξαναμιλήσεις όμως ποτέ για γάμο . . .
(Ο Ντ' Αννούτσιο κουνάει το κεφάλι του).
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	Δεν θα σε καταλάβω ποτέ Τερέζα.
(Η Τερέζα ανασηκώνεται και παίρνει ένα ποτήρι πορτοκαλάδα από δίπλα).
ΤΕΡΕΖΑ	Δεν χρειάζεται . Είσαι απ' τους άντρες που δεν πρέπει να τα καταλαβαίνουν όλα σε μια γυναίκα. (Ειρωνικά). Αυτό ήταν ίσως το λάθος της Ντούζε.
(Συνεχίζει να πίνει την πορτοκαλάδα της).
ΤΕΡΕΖΑ	Για την ώρα έχουμε να κουβεντιάσουμε για την αποψινή βραδιά. Είναι η μεγάλη γιορτή - η επέτειος της νίκης σου στο Φιούμε .
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	(Άκεφα). Το ' χα ξεχάσει.
ΤΕΡΕΖΑ	Εγώ όμως όχι. (Γλυκά). Μην ξεχνάς πως είμαι η οικοδέσποινα. "Η πρώτη κυρία του Φιούμε !" . (Παύση). Ποιους έχεις καλέσει τελικά ;
(Ο ντ' Αννούτσιο παίρνει απ' το κομοδίνο το σημειωματάριο του .)
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	Ένα σωρό κόσμο. Την Μιστεγκέτ και τον Πικάσο απ' το Παρίσι. Το Σώμερσετ Μωμ απ' το Λονδίνο . Τον Πιραντέλο απ' τη Ρώμη. Και φυσικά τον καλό μου φίλο - τον Μπενίτο Μουσολίνι . . .
(Η Τερέζα βγάζει ένα στεναγμό απελπισίας).
ΤΕΡΕΖΑ	Χριστέ μου !
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	Τι έπαθες πάλι ;
ΤΕΡΕΖΑ	Δεν το μπορώ αυτό το γουρούνι Γκαμπριέλε.
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	Μια μέρα το γουρούνι αυτό θα είναι ο πρεζιντέντε της Ιταλίας.
ΤΕΡΕΖΑ	Τόσο το χειρότερο για την Ιταλία. Θα την κάνει ένα απέραντο χοιροστάσιο.
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	Δεν θέλω να μιλάς έτσι για τους φίλους μου Τερέζα.
(Η Τερέζα παίρνει νευριασμένη μια εφημερίδα και κάνει πως διαβάζει).
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	(Με κάποιο στόμφο). Η φιλία ανάμεσα σε δύο άντρες Τερέζα, έχει μια ιερότητα που δεν μπορείς να την καταλάβεις. Ο Μπενίτο με σέβεται - σαν ποιητή και σαν ήρωα ; (Παύση). Όταν πάρει την εξουσία, μου έταξε να με κάνει πρίγκιπα του Μόντε Νεβόζο.
ΤΕΡΕΖΑ	(Ειρωνικά) Τώρα κατάλαβα !
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	Τι κατάλαβες ;
ΤΕΡΕΖΑ	Την ιερότητα της φιλίας !
( Ο Ντ' Αννούτσιο κάνει μια κίνηση προς το μέρος της αλλά εκείνη τη στιγμή ακούγεται ένα χτύπημα στην πόρτα).
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	(Εκνευρισμένος). Τι θες Μαρτσέλο ;
(Ανοίγει η πόρτα της κρεβατοκάμαρας και μπαίνει μέσα ένας υπηρέτης με λιβρέα αφήνοντας την πόρτα λίγο μισάνοικτη).
ΜΑΡΤΣΕΛΟ	Ήρθε ο πρώτος καλεσμένος σινιόρ Γκαμπριέλε ;
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	Απ' τα χαράματα ; Δεν είμαστε καλά! Πες του να με περιμένει στο σαλόνι.
ΜΑΡΤΣΕΛΟ	Του το' Πα. (Δαγκώνοντας τα χείλια του). Αλλά οδηγούσε απ' τη Ρώμη πέντε ώρες και βαριέται να περιμένει κάτω.
(Η Τερέζα παρακολουθεί ξαφνιασμένη το διάλογο).
ΜΑΡΤΣΕΛΟ	(Ταραγμένος) Είναι στο διάδρομο και θέλει λέει να μπει μέσα !
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	(Έκπληκτος). Στην κρεβατοκάμαρά μου ;
(Η πόρτα της κρεβατοκάμαρας ανοίγει και εμφανίζεται ο Μουσολίνι. Φοράει ένα μαύρο κοστούμι και είναι ένας άντρας γύρω στα τριάντα με ελαφριά φαλάκρα και σκληρό πρόσωπο).
ΜΟΥΣΣΟΛΙΝΙ	Ναι, Γκαμπριέλε, στην κρεβατοκάμαρά σου : Τα' χουμε ξαναπεί αυτά ! Ότι είναι δικό στο είναι και δικό μου ! Ισότητα και κοινοκτημοσύνη : Αυτή δεν είναι η βάση της ιδεολογίας μας;
(Ο Ντ' Αννούτσιο τον κοιτάζει σαστισμένος, ύστερα γυρίζει στην Τερέζα).
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	Τερέζα, ο σινιόρ Μπενίτο Μουσολίνι. (Παύση). Νομίζω πως γνωρίζεστε.
(Η Τερέζα τον κοιτάζει προκλητικά)
ΤΕΡΕΖΑ	Γνωριζόμαστε ;
(Ο Μουσσολίνι μένει άναυδος).
ΜΟΥΣΣΟΛΙΝΙ	Δεν είμαστε καλά ! (Στον ντ' Αννούτσιο) : Την περασμένη άνοιξη χορέψαμε ένα ταγκό, στο κλαμπ της μαντάμ Γκρες που έγραψε ιστορία. (Αλαζονικά). Σχεδόν την βίασα πάνω στη πίστα.
ΤΕΡΕΖΑ	Αυτό θα ' θελα να το ξεχάσω !
ΜΟΥΣΣΟΛΙΝΙ	Σοβαρά ; Πολλές γυναίκες θα σας ζήλευαν γι ' αυτή την ευλογημένη ώρα ! Μερικές μπορεί να πήγαιναν μετά ν' ανάψουν κι ένα κερί στη Μαντόνα !
ΤΕΡΕΖΑ	Εγώ πήγα κι έκανα εμετό, στη τουαλέτα !
(Ο Μουσσολίνι γυρίζει πάλι έξαλλος στο Ντ΄ Αννούτσιο).
ΜΟΥΣΣΟΛΙΝΙ	Γκαμπριέλε, έχεις πολύ κακομάθει αυτή την νεαρή δεσποινίδα. (Στην Τερέζα). Αν ήμασταν στη Ρώμη θα είχα βάλει κιόλας να σας μαστιγώσουν.
ΤΕΡΕΖΑ	Αυτά είναι τα λάθη της γεωγραφίας σινιόρ Μπενίτο. Δεν είμαστε στη Ρώμη άρα θα μείνω ζωντανή.
(Ο Μουσσολίνι σταυρώνει τα μπράτσα του και την κοιτάζει με ζαρωμένα φρύδια).
ΜΟΥΣΣΟΛΙΝΙ	(Κοφτά). Φταίει ο Βενιζέλος :
ΤΕΡΕΖΑ	Που είμαι ζωντανή ;
ΜΟΥΣΣΟΛΙΝΙ	Που μιλάτε με τόσο θράσος. Απ ' τη μέρα που ξεφύτρωσε αυτός ο δαίμονας στην Ευρώπη, όλοι οι Έλληνες ψηλώσατε δέκα πόντους .(Κουνάει το κεφάλι του). Θα σας κοντύνουμε, μην ανησυχείτε ! Η Μεγάλη Ιδέα ήταν ένα μεγάλο λάθος. Θα την πληρώσετε μια μέρα.
(Ενώ μιλάει κάνει μια βόλτα γύρω απ' το κρεβάτι και την περιεργάζεται σα να την γδύνει με τα μάτια του ).
ΜΟΥΣΣΟΛΙΝΙ	Δυστυχώς είστε μια πολύ ωραία γυναίκα !
ΤΕΡΕΖΑ	Δυστυχώς ;
ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ	Μόνο οι Ιταλίδες έχουν το δικαίωμα στην ομορφιά . (Κουνάει το κεφάλι). Απίστευτο μα την αλήθεια. Τέτοια μάτια - τέτοιο κορμί. Θα θέλατε να ποζάρετε γυμνή για έναν απ' τους γλύπτες μου ;
ΤΕΡΕΖΑ	Θα πρέπει να πάρω άδεια από τον κύριο Βενιζέλο.
(Ο Μουσσολίνι κι ο Ντ' Αννούτσιο την κοιτάνε άναυδοι).
ΤΕΡΕΖΑ	(Του εξηγεί γλυκά). Μας επιτρέπει να ποζάρουμε μόνο σ' Έλληνες γλύπτες! (Ειρωνικά) Λόγω της Μεγάλης Ιδέας . . .
(ο Μουσσολίνι γυρίζει θυμωμένος στον ντ ' Αννούτσιο).
ΜΟΥΣΣΟΛΙΝΙ	Αλαζονική και είρων. Δύο θανάσιμα αμαρτήματα για μια γυναίκα Γκαμπριέλε. Απορώ πως της επέτρεψες να τα' αποκτήσει. Θα' πρεπε να την κλείσεις σε ένα στάβλο και να της χαράξεις την πλάτη μ΄ ένα πυρωμένο πέταλο. Έτσι θα' κανε ένας αληθινός άντρας. (Παύση). Ένας αληθινός φασίστας !
(Ο Ντ' Αννούτσιο σκύβει με υποταγή το κεφάλι του.)
ΤΕΡΕΖΑ	Γκαμπριέλε. (Σηκώνεται με το κομπιναιζόν απ' το κρεβάτι κι ανοίγει την πόρτα του μπάνιου που είναι δίπλα). Πάω στο μπάνιο να κάνω ένα ντους. Ξαφνικά νιώθω πολύ βρώμικη !
(Οι δύο άντρες μένουν μόνοι).
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	Συγχώρεσέ την Μπενίτο. Δεν είναι πάντα έτσι.
ΜΟΥΣΣΟΛΙΝΙ	Είμαι σίγουρος πως είναι πάντα έτσι. Είναι μια άγρια φοράδα που δεν μπόρεσες να την δαμάσεις. (Σκληρά). Φαίνεται πως άρχισες να γερνάς Γκαμπριέλε.
(Τον πλησιάζει αργά και τον κοιτάζει στα μάτια).
ΜΟΥΣΣΟΛΙΝΙ	Βγες έξω και περίμενέ με κάτω.
(Ο Ντ΄Αννούτσιο τον κοιτάζει απολιθωμένος ).
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	Μπενίτο.
ΜΟΥΣΣΟΛΙΝΙ	Άσε με δέκα λεπτά μόνο μαζί της.
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	(Ικετευτικά). Δεν μπορώ να το κάνω αυτό Μπενίτο.
ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ	Μπορείς και θα το κάνεις. (Σκληρά). Κάποτε μου δήλωσες υποταγή - θυμάσαι ; Ήρθε η ώρα να μου τη δείξεις . (Σαρκαστικά). Μην φοβάσαι αυτή τη φορά Δε θα τη βιάσω !
(Ο Ντ' Αννούτσιο εξακολουθεί να μένει αμήχανος και καταρρακωμένος).
ΜΟΥΣΣΟΛΙΝΙ	Θες, πάντα, να γίνεις πρίγκιπας του Μόντε Νεβόζο, Γκαμπριέλε ;
(Ο Ντ' Αννούτσιο κουνάει εξουθενωμένος το κεφάλι του).
ΜΟΥΣΣΟΛΙΝΙ	Τότε άνοιξε την πόρτα και βγες αμέσως έξω χωρίς να πεις τίποτε άλλο !
(Ο Ντ' Αννούτσιο βγαίνει σκυφτός από τη κρεβατοκάμαρα σαν να γέρασε σε πέντε λεπτά. Ο Μουσσολίνι μένει μόνος. Σταυρώνει τα χέρια του και μένει ακίνητος, με την πλάτη προς την πόρτα του μπάνιου. Τα επόμενα δευτερόλεπτα βγαίνει η Τερέζα τυλιγμένη σ' ένα μπουρνούζι. Τα χάνει, βλέποντας τον ολομόναχο στην κρεβατοκάμαρα).
ΤΕΡΕΖΑ	Που είναι ο Γκαμπριέλε ;
ΜΟΥΣΣΟΛΙΝΙ	Έφυγε.
ΤΕΡΕΖΑ	Έφυγε ;
ΜΟΥΣΣΟΛΙΝΙ	Του` τυχε κάτι βιαστικό. (Σαρκαστικά). Ο Γκαμπριέλε είναι παράξενος άντρας Τερέζα. Μπορεί και να του άρεσε που μείναμε οι δυο μας μονάχοι στην κρεβατοκάμαρα.
(Η Τερέζα κοιτάζει αλαφιασμένη γύρω της - ύστερα πάει στην πόρτα και κάνει να την ανοίξει).
ΜΟΥΣΣΟΛΙΝΙ	Μη φοβάσαι, δεν κινδυνεύει η αρετή σου. Πριν από δέκα λεπτά με ταπείνωσες. (Κοφτά). Πρέπει τώρα να μάθεις μικρή άταχτη Ελληνίδα ότι δεν παίζουν με το Ντούτσε !
(Η Τερέζα τον κοιτάζει στα μάτια έντονα και γελαστά).
ΤΕΡΕΖΑ	Θα με μαστιγώσετε ;
ΜΟΥΣΣΟΛΙΝΙ	Θα σε δαμάσω !
ΤΕΡΕΖΑ	Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι για να δαμάσει κανείς μια γυναίκα .
(Ο Μουσσολίνι την κοιτάζει κι ύστερα την πλησιάζει απότομα και την σφίγγει στην αγκαλιά του).
ΜΟΥΣΣΟΛΙΝΙ	Με θες ! Το ' ξερα ότι με θες. (Τη φιλάει στο λαιμό και μετά τη σπρώχνει προς το κρεβάτι). Το είδα στα μάτια σου. (Τη ρίχνει στο κρεβάτι και προσπαθεί να της τραβήξει το μπουρνούζι). Το' ξερα απ' την πρώτη στιγμή. . .
(Η Τερέζα χαμογελά και αποτραβιέται ελαφρά).
ΤΕΡΕΖΑ	Μπενίτο.
(Ο Μουσσολίνι συνεχίζει να την φιλάει σαν τρελός στο λαιμό και στο στήθος).
ΤΕΡΕΖΑ	Μπενίτο αφού ο Γκαμπριέλε μας άφησε μόνους άσε με να το κάνω όπως ξέρω εγώ.
(Η Τερέζα χώνεται στο κρεβάτι και σκεπάζεται με τα σεντόνια. Ο Μουσσολίνι κάνει να πέσει πλάι της αλλά εκείνη τον σταματάει με το δάχτυλό της).
ΤΕΡΕΖΑ	Πρώτα στο μπάνιο ! (Παύση). Θα κάνεις ένα ζεστό ντους όπως έκανα κι εγώ. Θα` ναι ωραίο να σμίξουν τα κορμιά υγρά και ζεστά, όταν έρθει η ώρα . . . .
(Ο Μουσσολίνι όπως είναι , ξαναμμένος, κάνει να μπει στο μπάνιο ύστερα της κουνάει το δάχτυλό του).
ΜΟΥΣΣΟΛΙΝΙ	Είσαι ένα δαιμονικό θηλυκό - το ξέρεις ;
ΤΕΡΕΖΑ	(Γλυκά) Φυσικά καλέ μου . . .
(Του στέλνει ένα φιλί με την παλάμη της κι εκείνος χώνεται στο μπάνιο. Η Τερέζα περιμένει λίγα δευτερόλεπτα κι ύστερα πηγαίνει αθόρυβα και κλειδώνει το μπάνιο. Από μέσα ακούγεται ο ήχος του ντους. Η Τερέζα ντύνεται βιαστικά και βγάζει απ` τη ντουλάπα μερικά ρούχα της. Τ α ρίχνει πρόχειρα μέσα σε μια μικρή βαλίτσα και μετά ανοίγει την πόρτα).
ΤΕΡΕΖΑ	Μαρτσέλο !
(Εμφανίζεται πάλι ο υπηρέτης με τη λιβρέα).
ΜΑΡΤΣΕΛΟ	Διατάξτε σινιόρα.
ΤΕΡΕΖΑ	Είναι κάτω ο σοφέρ ;
ΜΑΡΤΣΕΛΟ	Φυσικά σινιόρα.
ΤΕΡΕΖΑ	Κι ο σινιόρ ντ' Αννούτσιο ;
ΜΑΡΤΣΕΛΟ	Πετάχτηκε ως το αρχηγείο (Εμπιστευτικά). Ίσως μας χτυπήσουν οι Σέρβοι απόψε . . .
ΤΕΡΕΖΑ	Το ξέρω. Μου το΄ πε ο Γκαμπριέλε. Θα πεταχτώ ως τη Λουμπλιάνα μήπως μάθω λεπτομέρειες . (Του κλείνει το μάτι). Μυστική αποστολή ! Πήγαινε τη βαλίτσα στο αμάξι.
ΜΑΡΤΣΕΛΟ	Η σινιόρα είναι πολύ γενναία γυναίκα.
(Η Τερέζα του χαμογελάει γλυκά. Ο Μαρτσέλο φεύγει με τη βαλίτσα ενώ η Τερέζα μαζεύει ένα - δύο επανωφόρια και φοράει το καπέλο της. Ύστερα πετάει το κλειδί του μπάνιου απ' το παράθυρο και φεύγει. Το ντους, που συνεχίζει να ακούγεται ως εκείνη την ώρα, σταματάει-ύστερα βλέπουμε το πόμολο της πόρτας του μπάνιου να ανοιγοκλείνει νευρικά. Ακούγεται η φωνή του Μουσσολίνι : "Τερέζα" . Και μετά πιο δυνατά : "Τερέζα άνοιξέ μου". (Έξω από το παλάτσο ακούγεται ο ήχος του αυτοκινήτου που φεύγει. Ο Μουσολίνι αρχίζει να χτυπάει έξαλλος την πόρτα του μπάνιου. "Τερέζα". Τα χτυπήματα γίνονται πιο δυνατά. Ο Μαρτσέλο μπαίνει πάλι στο δωμάτιο, ακούει τα χτυπήματα και προσπαθεί μάταια ν` ανοίξει τη πόρτα του μπάνιου. Ακούγεται η φωνή του Μουσολίνι "Ανοίξτε μου τη πόρτα παναθεμά σας !")
ΜΑΡΤΣΕΛΟ	(Ταραγμένος) Δεν υπάρχει το κλειδί σενιορ Μπενίτο.
(Ακούγεται η φωνή του Μουσσολίνι)
ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ	Πάρε ένα τσεκούρι και σπας` την !
(Ο Μαρτσέλο κοιτάζει γύρω του).
ΜΑΡΤΣΕΛΟ	Ούτε τσεκούρι υπάρχει . . .
(Ο Ντ` Αννούτσιο μπαίνει στο δωμάτιο, ξαφνιασμένος απ` τους θορύβους.)
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	Τι γίνεται εδώ πέρα .
ΜΑΡΤΣΕΛΟ	Ο σινιόρ Μπενίτο κλειδώθηκε στο μπάνιο !
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	Μόνος του ;
(Ο Μαρτσέλο κουνάει το κεφάλι του καταφατικά. Ο Ντ' Αννούτσιο κοιτάζει γύρω του είναι φανερό ότι καταλαβαίνει τι έγινε. Ανοίγει τη ντουλάπα και τη βλέπει άδεια).
ΝΤ' ΑΝΝΟΥΤΣΙΟ	Κι η σινιόρα ;
ΜΑΡΤΣΕΛΟ	Πήγε στο στρατόπεδο των Σέρβων. Για κατασκοπεία . (Με θαυμασμό). Η σινιόρα είναι μια πολύ γενναία γυναίκα.
(Ο Ντ' Αννούτσιο τον κοιτάζει μελαγχολικά και τον χτυπάει στον ώμο σαν να θέλει να του πει κάτι που δεν μπορεί να το αρθρώσει. Ύστερα ανοίγει το συρτάρι του κομοδίνου, παίρνει το δεύτερο κλειδί και ξεκλειδώνει την πόρτα του μπάνιου. Στο άνοιγμα της εμφανίζεται ο Μουσολίνι γυμνός, με μια πετσέτα γύρω από τη μέση και τα μαλλιά του να στάζουν νερά. Το θέαμα είναι τόσο γελοίο ώστε ο ντ' Αννούτσιο και ο Μαρτσέλο σκάνε στα γέλια. Τα γέλια τους συνεχίζονται (ενώ το μέρος αυτό της σκηνής υποφωτίζεται) και δένουν με τα γέλια της επόμενης σκηνής. Φωτίζεται το άλλο μέρος της σκηνής που έχει ντεκόρ όπως και η προηγούμενη εικόνα, το κλαμπ της μαντάμ Γκρες. Μόλις έφτασε η Τερέζα. Είναι πρωί και δεν υπάρχουν πελάτες. Η βαλίτσα και τα πανωφόρια της Τερέζας είναι ακόμα στη σκηνή. Οι δυο τους είναι σκασμένες στα γέλια ).
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	Και τον άφησες κλειδωμένο ;
ΤΕΡΕΖΑ	Μέχρι την Δευτέρα Παρουσία.
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	Μην είσαι τόσο σίγουρη. Ο Γκαμπριέλε δεν θ` άφηνε ποτέ το μεγάλο αρχηγό κλειδωμένο στην τουαλέτα !
(Η Τερέζα κουνάει μελαγχολικά το κεφάλι της).
ΤΕΡΕΖΑ	Σωστά. Θα έχανε το πριγκιπάτο του.
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	Θα έρθει να σε πάρει πίσω.
ΤΕΡΕΖΑ	Ο Γκαμπριέλε ; (Κουνάει το κεφάλι της). Με ξέρει αρκετά καλά για να μην το κάνει. (Παύση) Αρκετά όμως με την Ιταλική ποίηση. Πες μου τα νέα του Παρισιού.
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	Ο Κοκτώ άνοιξε καινούργιο κλαμπ.
ΤΕΡΕΖΑ	Αυτό δεν είναι νέο. Ο Κοκτώ ανοίγει κλαμπ σαν να ` ναι εβδομαδιαίο περιοδικό ! (Χαμογελάει καθώς τον σκέφτεται). Τον επιθύμησα!
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	Κι ο θείος σου - πήρε το Παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής. Απ` τα χέρια του ίδιου του Κλεμανσό!
ΤΕΡΕΖΑ	(Ξαφνιασμένη). Ο Θείος Μπαζίλ ;
(Η μαντάμ Γκρες κουνάει καταφατικά το κεφάλι της).
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	Μου είπε ότι θα περάσει σήμερα απ` εδώ για να μου το δείξει . Οι Γάλλοι τον λατρεύουν το ξέρεις; Χάρη στα κανόνια του σώθηκε το Παρίσι απ` τους Γερμανούς.
ΤΕΡΕΖΑ	Ναι.(Μελαγχολικά). Χάρη στα κανόνια του σκοτώθηκαν ένα εκατομμύριο άνθρωποι . . .
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	Γερμανοί!
ΤΕΡΕΖΑ	(Σιγά) Άνθρωποι . . .
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	Τώρα μιλάς σαν τον Αμερικανό σου συγγραφέα.
ΤΕΡΕΖΑ	Μπορεί. (Παύση). Δεν το κρύβω. Ο Χεμινγουαίη μου ` μαθε να μη χωρίζω τους φαντάρους σε Γάλλους και σε Γερμανούς -σε άσπρο και σε μαύρο. Γι` αυτόν ήταν οι ίδιοι άνθρωποι που φορούσαν μόνο διαφορετικές στολές. (Παύση). Το αίμα τους είχε το ίδιο χρώμα . . .
(Σηκώνεται και κάνει μερικά βήματα).
ΤΕΡΕΖΑ	Το ίδιο ένιωθα κι όταν ήμουν στη Θράκη - με τους Έλληνες και τους Τούρκους.
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	Τη θυμάσαι λοιπόν, ακόμα τη γη σου ;
ΤΕΡΕΖΑ	(Σιγά). Δεν περνάει μέρα που να μην τη σκέφτομαι.
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	Τότε ο σερ Μπαζίλ έχει να σου πει μερικά καλά νέα. Όπως ξέρεις ο Βενιζέλος υπόγραψε χθες την συνθήκη των Σεβρών (Της χαμογελά). Η Θράκη σου περνάει σε Ελληνικά χέρια.
ΤΕΡΕΖΑ	Η ανατολική Θράκη ; Η δικιά μου ;
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	Η δικιά σου .
(Η Τερέζα την κοιτάει σαν να μη το πιστεύει. Ύστερα παίρνει τα χέρια της μαντάμ Γκρες , κρύβει μέσα εκεί το πρόσωπό της και ξεσπάει σε λυγμούς).
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	(Χαϊδεύοντας της τα μαλλιά) Ησύχασε !
ΤΕΡΕΖΑ	(Μέσα στ` αναφιλητά της). Δεν μπορώ.
(Η Μαντάμ Γκρες συνεχίζει να της χαϊδεύει τα μαλλιά).
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	Ησύχασε . Είναι αλήθεια .Ο Βενιζέλος τα κατάφερε.
(Η Τερέζα σηκώνει το κεφάλι και κοιτάζει τη μαντάμ Γκρες σκουπίζοντας τα μάτια της μ` ένα μαντήλι).
ΤΕΡΕΖΑ	Σ` ευχαριστώ.
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	Δεν είμαι ο Βενιζέλος καλή μου. (Παύση). Σ` εκείνον θα` πρεπε να πεις ευχαριστώ. Αλλά δεν θα το προλάβεις.
ΤΕΡΕΖΑ	Έφυγε ;
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	Θα` φευγε το μεσημέρι με το τραίνο για τη Μασσαλία. Κι από εκεί βέβαια για τον Πειραιά. Οι Έλληνες του ετοιμάζουν υποδοχή ήρωα - όλοι οι Έλληνες. (Της χαμογελάει θριαμβευτικά). Ενωθήκαμε πάλι Τερέζα.
(Η Τερέζα την κοιτάει με δυσπιστία).
ΤΕΡΕΖΑ	Ενωθήκαμε ;
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	Και βέβαια ενωθήκαμε . Πως μπορούμε να` μαστε διχασμένοι μπροστά μια τέτοια ώρα ; Η Ελλάδα έγινε τρεις φορές μεγαλύτερη ! Ακόμα κι ο άντρας σου θα` ναι Βενιζελικός σήμερα.
(Χτυπάει το μέτωπό της Σα να θυμήθηκε κάτι τη τελευταία στιγμή).
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	Καλά που το θυμήθηκα. Σου ` στειλε γράμμα !
(Της δίνει ένα γαλάζιο φάκελο).
ΤΕΡΕΖΑ	(Ξαφνιασμένη). Ο άντρας μου ;
(Η μαντάμ Γκρες κουνάει καταφατικά το κεφάλι της. Η Τερέζα ανοίγει το φάκελο με ανόρεχτες κινήσεις).
ΤΕΡΕΖΑ	Καιρός ήταν. Θα ` ναι σίγουρα αγωγή διαζυγίου. (Καθώς αρχίζει να διαβάζει φαίνεται να ξαφνιάζεται). Όχι, δεν είναι αγωγή διαζυγίου. Μου ζητάει να τον συγχωράσω. ( Σηκώνει το κεφάλι της και κοιτάζει ξαφνιασμένη την μαντάμ Γκρες.) Μου ζητάει να ξεχάσω όλα όσα έγιναν. Και μ' ενημερώνει ότι άνοιξε στο όνομά μου λογαριασμό στην "Μπανκ ντε Παρί" - για να μην έχω ανάγκη από τα λεφτά του θείου Μπαζίλ ! (Παύση)
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	Οι άντρες αλλάζουν Τερέζα .
(Η Τερέζα κοιτάζει σκεφτική το γράμμα κι ύστερα το σκίζει στα τέσσερα).
ΤΕΡΕΖΑ	Κι οι γυναίκες το ίδιο. Με ποιον το έστειλε ;
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	Μ΄ έναν δικό του. Ένα αξιωματικό του Ναυτικού . . . (Ψάχνει τις τσέπες της). Κράτησα κάπου το όνομά του. (Βρίσκει το χαρτί). Μ' έναν Τσερέπη. Απόστολο Τσερέπη.
(Η Τερέζα κουνάει άκεφα το κεφάλι της).
ΤΕΡΕΖΑ	Τον ξέρω. Ήταν κι αυτός στο Μιλάνο με τους άλλους λογχοφόρους του βασιλιά. (Σαρκαστικά). Κάνανε σκοποβολή στον κήπο του ξενοδοχείου πάνω σε μια φωτογραφία. Τον Βενιζέλο , όπως κατάλαβες. Ο καθένας ζει με τα όνειρά του μανταμ Γκρες - αυτοί ζούσαν με το όνειρο να σκοτώσουν το Βενιζέλο.
(Ξαφνικά σοβαρεύεται και πιάνει από το μπράτσο τη μαντάμ Γκρες ).
ΤΕΡΕΖΑ	Είναι ακόμα εδώ ο Τσερέπης ;
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	Στο Παρίσι ; Θα πρέπει να είναι !
ΤΕΡΕΖΑ	(Ταραγμένη). Τότε θα` ναι κι οι άλλοι. Είναι η μέρα. (Τραντάζει τη μαντάμ Γκρες από τους ώμους). Θα τον σκοτώσουν.
(Η μαντάμ Γκρες κουνάει το κεφάλι της Σα να άκουσε κάτι πολύ αστείο).
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	Τον Βενιζέλο ;
ΤΕΡΕΖΑ	Είναι το σχέδιο που ετοίμαζαν . . .
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	Δεν σκοτώνουν τέτοια μέρα το Βενιζέλο Τερέζα. Γυρνάει στην Ελλάδα πάνω σε ένα χρυσό σύννεφο. Σαν θεός ! Μπορείς να σκοτώσεις ένα θεό. Ή ένα σύννεφο ;
ΤΕΡΕΖΑ	(Κοφτά). Αυτοί μπορούν. (Σηκώνεται απότομα όρθια). Τι ώρα φεύγει το τραίνο ;
( Η μαντάμ Γκρες την κοιτάζει σαστισμένη).
ΜΑΝΤΑΜ ΓΚΡΕΣ	Νομίζω το μεσημέρι.
(Η Τερέζα παίρνει τη τσάντα της και κουμπώνει τη ζακέτα της έτοιμη να φύγει. Στέκεται στη μέση της σκηνής μονολογώντας).
ΤΕΡΕΖΑ	Ίσως τον περιμένουν έξω από το ξενοδοχείο. Ή μπορεί κα την ώρα που βγαίνει από το αμάξι - για να μπει στο σταθμό . . .
(Ρίχνει το βλέμμα κάπου μακρυά σαν να βλέπει ένα όραμα).
ΤΕΡΕΖΑ	Ή μπορεί και μέσα στο σταθμό . . .
(Φεύγει βιαστικά ενώ η σκηνή σκοτεινιάζει. Ακούγεται μια οχλαγωγία - ανακατεμένη με ήχους σιδηροδρομικού σταθμού και ένα-δύο σφυρίγματα τραίνου. Ύστερα πέντε-έξι πυροβολισμοί. Την ίδια ώρα Γαλλικές και Ελληνικές φωνές . ASSASIN. ARRETEZ L`ASSASIN" Ελληνική φωνή : "Χτυπήσανε τον πρόεδρο". Άλλη φωνή "Σκοτώσανε το Βενιζέλο" . Γαλλική φωνή: "LE PRESIDENT EST MORT". Άλλη φωνή : "ΝΟΝ, PAS POSSIBLE". Ελληνική φωνή : "Τον σκοτώσανε ; " Άλλη φωνή "Όχι τον λαβώσανε άσχημα". Όλα αυτά ακούγονται ενώ η οχλοβοή συνεχίζεται μαζί με τον ήχο του σιδηροδρομικού σταθμού. Ακούγεται από μακριά η σειρήνα ενός ασθενοφόρου που δυναμώνει. Η εικόνα συνεχίζεται ενώ φωτίζεται το άλλο μέρος της σκηνής. Είναι το εσωτερικό ενός δωματίου σ` ένα νοσοκομείο του Παρισιού. Ο Βενιζέλος είναι σε μια πολυθρόνα με την πλάτη μισογυρισμένη στο κοινό - κατά τα δύο τρίτα περίπου. Υπάρχει κι ένα κρεβάτι με μερικές εφημερίδες επάνω. Ο Βενιζέλος φαίνεται Σα να κοιμάται - με το ένα χέρι έξω από την πολυθρόνα . Χτυπάει η πόρτα και εμφανίζεται ένας Κρητικός βρακοφόρος, της ασφάλειας του Βενιζέλου ).
ΒΡΑΚΟΦΟΡΟΣ	Κύριε Πρόεδρε ;
(Ο Βενιζέλος συνεχίζει να μένει με κλειστά τα μάτια).
ΒΡΑΚΟΦΟΡΟΣ	Κύριε Πρόεδρε - κοιμάσαι ;
ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ	(Χωρίς να ανοίγει τα μάτια). Τι είναι Μανούσακα ;
ΒΡΑΚΟΦΟΡΟΣ	Είναι μια κοπελιά έξω. (Παύση). Θέλει να σε δει . . .
ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ	(Με φωνή κουρασμένη). Πες της να φύγει.
ΒΡΑΚΟΦΟΡΟΣ	Λέει πως είναι ανιψιά ενός φίλου σου καπετάνιε . . .
(Ο Βενιζέλος ανοίγει τα μάτια του και τον κοιτάζει ).
ΒΡΑΚΟΦΟΡΟΣ	Του σερ Μπαζίλ Ζαχάρωφ.
(Ο Βενιζέλος κουνάει καταφατικά το κεφάλι του και ο βρακοφόρος ανοίγει την πόρτα. Μπαίνει δισταχτικά η Τερέζα, κρατώντας μια αγκαλιά τριαντάφυλλα).
ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ	Κόπιασε κορίτσι μου.
(Η Τερέζα τον πλησιάζει δειλά και κάθεται σε μια καρέκλα απένταντι από την πολυθρόνα).
ΤΕΡΕΖΑ	Πονάτε ;
(Ο βρακοφόρος φεύγει αθόρυβα).
ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ	Έχω πονέσει και περισσότερο. (Τρίβει το μπράτσο του εκεί που είναι ο επίδεσμος). Ώστε εσύ είσαι η ωραία ανιψιά του σερ Μπαζίλ Ζαχάρωφ ;
(Η Τερέζα τον κοιτάζει ξαφνιασμένη).
ΤΕΡΕΖΑ	Δεν φανταζόμουν ότι . . .
ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ	Ότι ήξερα για σένα ; Μου' χει μιλήσει ο Βασίλης. (Χαμογελώντας). Μου` χει φάει τα` αυτιά - αν θες να ξέρεις. (Παύση). Είμαστε φίλοι από χρόνια. (Μελαγχολικά). Βέβαια μερικοί τον λένε Μεγάλο Φονιά. Έγινε πλούσιος με το αίμα του Μεγάλου Πολέμου. (Κουρασμένα). Δεν βαριέσαι. Όλοι είμαστε μεγάλοι φονιάδες - με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Όλοι, με το αίμα των φαντάρων. Οι φαντάροι σκοτώνονται κι εμείς προχωράμε. Άλλοι πουλώντας κανόνια κι άλλοι . . .
ΤΕΡΕΖΑ	Κι άλλοι γράφοντας ιστορία.
ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ	(Χαμογελώντας). Αυτή Δε γράφτηκε ακόμα.
ΤΕΡΕΖΑ	Τη Θράκη όμως την πήρατε.
ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ	(Χαμογελώντας πάντα). Τη γη σου ; Ναι αυτή, την πήρα. Και την πόλη που μεγάλωσες - την Ανδριανούπολη . . .
ΤΕΡΕΖΑ	Όλα τα ξέρετε λοιπόν ;
ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ	Όλα Τερέζα. (Χαμογελάει βλέποντας το πρόσωπο της Τερέζας που ξαφνιάζεται όλο και περισσότερο). Όπως βλέπεις ξέρω και το όνομά σου. Το ξέρει άλλωστε όλο το Παρίσι. Είσαι η μεγάλη ντίβα - το μοντέλο των μεγάλων ζωγράφων. (Παύση). Εσύ όμως έχεις πάντα το μυάλο σου στη Θράκη . . .
(Η Τερέζα κουνάει το κεφάλι της, ανίκανη να μιλήσει από τη συγκίνηση).
ΤΕΡΕΖΑ	Πάντα.
(Ξαφνικά την παίρνουν τα δάκρυα και χώνει το κεφάλι της στα χέρια του Βενιζέλου κλαίγοντας με αναφιλιτά ).
ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ	(Μαλακά). Τερέζα.
(Η Τερέζα συνεχίζει να κλαίει με το κεφάλι της χωμένο στις χούφτες του Βενιζέλου).
ΤΕΡΕΖΑ	Στη θράκη αγάπησα την ομορφιά. (Παύση). Στην Ευρώπη την έχασα. (Μ` ένα ξέσπασμα). Στη Θράκη θα την ξανάβρω . . .
(Ο Βενιζέλος της σηκώνει μαλακά το κεφάλι).
ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ	Ντροπή ! (Της σκουπίζει τα μάτια). Αυτά τα μεγάλα πράσινα μάτια δεν πρέπει να χωράνε δάκρυα. (Πάλι χαμογελώντας). Θα πας στη Κόλαση αν ξανακλάψεις - το ξέρεις ;
(Η Τερέζα σηκώνει ντροπιασμένη το κεφάλι της )
ΤΕΡΕΖΑ	Συγχωρέστε με .
(Ο Βενιζέλος της σκουπίζει για μια ακόμα φορά τα μάτια της. Κοιτάζει το μαντήλι και το βάζει στο επάνω τσεπάκι της πυτζάμας του ).
ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ	Θα το φυλάξω το μαντήλι αυτό. Είναι η αμοιβή μου για τη Θράκη. (Χαμογελώντας). Σου` δωσα τη γη σου, μου δωσες ένα μαντήλι . . .
ΤΕΡΕΖΑ	(Προσπαθώτνας να χαμογελάσει). Δε μου φαίνεται πολύ δίκαιη μοιρασιά !
(Ο Βενιζέλος σοβαρεύεται).
ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ	Είναι η πιο δίκαιη μοιρασιά που μπορούσε να γίνει αυτή την ώρα . . .
(Την κοιτάζει στα μάτια)
ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ	Όταν μπήκες στο δωμάτιο, δεν κοιμόμουνα . (Παύση). Είχα μόνο κλείσει τα μάτια. Αναρωτιόμουν τι λάθη έκανα όλα αυτά τα χρόνια για να θέλει ακόμα να με σκοτώνει η Ελλάδα.
ΤΕΡΕΖΑ	Η Ελλάδα δεν είναι δύο φονιάδες - μέσα σε επτά εκατομμύρια ανθρώπους !
(Ο Βενιζέλος χαμογελά μελαγχολικά).
ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ	Η Ελλάδα είμαστε όλοι μας Τερέζα.
ΤΕΡΕΖΑ	(Αγριεμένα). Κι οι φονιάδες ;
(Ο Βενιζέλος χαμογελά πάλι).
ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ	Όλοι μας . Αυτοί πυροβόλησαν για το βασιλιά - εσύ έκλαψες για τη Θράκη. Όλοι μας είμαστε Ελλάδα. (Κλείνει τα μάτια του κουρασμένος). Κι εγώ πρέπει τώρα να βγάλω απ΄ όλα αυτά μιαν άκρη - για να μπορέσω να προχωρήσω . . .
(Ο Βενιζέλος ακουμπά πίσω το κεφάλι του σαν να απόκαμε ξαφνικά . Η Τερέζα τον κοιτάζει με αμηχανία μη ξέροντας τι να κάνει. Μπαίνει μέσα στο δωμάτιο μια Γαλλίδα νοσοκόμος . Παίρνει τα λουλούδια τα βάζει σε ένα βάζο και λέει στην Τερέζα).
ΝΟΣΟΚΟΜΑ	Ο Πρόεδρος είναι κουρασμένος. TRES FATIGUE. Δεν κοιμήθηκε όλη νύχτα. Ίσως θα πρέπει να φύγετε . . . .
(Η Τερέζα σηκώνεται . Στέκεται διστακτικά, πάνω από το μισοκοιμισμένο Βενιζέλο. Ύστερα του χαϊδεύει το πρόσωπο και τον φιλάει στο μέτωπο. Ο Βενιζέλος μισανοίγει τα μάτια του)
ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ	Θα το φυλάξω και αυτό - μαζί με το μαντήλι. Ένα μαντήλι κι ένα χάδι. Ο Θεός να σε έχει καλά, ωραία κόρη της Θράκης. Θα μου χρειαστούν στα χρόνια που έρχονται . . . .

ΑΥΛΑΙΑ 

• Kursy i szkolenia