ΣΚΗΝΗ ΠΡΩΤΗ

Ατελιέ του Πικάσο στο Παρίσι - εκεί όπου τελείωσε η πρώτη εικόνα της πρώτης πράξης.
Η Τερέζα και ο Έρνεστ είναι μισοξαπλωμένοι στο πάτωμα, εκείνη στην αγκαλιά του,
συνεχίζοντας το φλας-μπακ που είχε αρχίσει με την αναπόληση της πρώτης τους γνωριμίας.

ΕΡΝΕΣΤ

Κι όλα αυτά έγιναν μέσα σε τέσσερα χρόνια ;

ΤΕΡΕΖΑ

Κι όλα αυτά έγιναν σε τέσσερα χρόνια. Ή μπορεί και σε τριάμιση. Ήταν Δεκέμβρης του `18 όταν ήρθα και σε βρήκα στο κρεβάτι εκείνη την υγρή νύχτα στο Μιλάνο. Τώρα είναι καλοκαίρι το `22. (Τον κοιτάζει παιχνιδιάρικα). Γεράσαμε ;

(Εκείνος της χαμογελά χαϊδεύοντας τα κόκκινα ξέπλεκα μαλλιά).

ΕΡΝΕΣΤ

Τέσσερα χρόνια . . . (Της χαϊδεύει πάντα τα μαλλιά). Αγαπημένο κεφαλάκι. Με τα άταχτα κόκκινα μαλλιά και τα μεγάλα πράσινα μάτια. (Παύση). Τι έκανες , άραγε, όλα αυτά τα τέσσερα χρόνια που εγώ παρίστανα, σαν φουσκωμένος διάνος τον ήρωα του πολέμου στη χώρα μου;

ΤΕΡΕΖΑ

Γύριζα . . .

ΕΡΝΕΣΤ

Στην Γαλλία ;

ΤΕΡΕΖΑ

Σ` όλη την Ευρώπη.

ΕΡΝΕΣΤ

(Με μια ελαφριά ζήλεια στη φωνή του). Σ' όλη την Ευρώπη ; (Της χαϊδεύει πάντα τα μαλλιά ). Θα πρέπει ν` άναψε κάμποσες φωτιές το αγαπημένο κόκκινο κεφαλάκι με αυτά τα μεγάλα προδοτικά μάτια. (Η Τερέζα χαμογελά άκεφα). Θα πρέπει να σ' ερωτεύτηκαν μεγάλοι ζωγράφοι και μεγάλοι ποιητές. Ίσως και μεγάλοι συγγραφείς . . .

(Η Τερέζα συνεχίζει να χαμογελάει).

ΤΕΡΕΖΑ

Το' ξερα ότι είσαι στο Παρίσι.

ΕΡΝΕΣΤ

(Ξαφνιασμένος). Το΄ ξερες ;

ΤΕΡΕΖΑ

Σε είδα μια μέρα στη Πιγκάλ.

ΕΡΝΕΣΤ

Και με προσπέρασες;

ΤΕΡΕΖΑ

Δεν ήσουν μόνος . . . .

(Ο Χεμινγουαίη κουνά το κεφάλι του καταλαβαίνοντας τα υπόλοιπα).

ΤΕΡΕΖΑ

Είστε ωραίο ζευγάρι !

ΕΡΝΕΣΤ

Με τη γυναίκα μου ;

(Ξαφνικά, σαν να τον νευρίασε η εικόνα που φαντάζεται,
την αφήνει μαλακά από την αγκαλιά του και σηκώνεται όρθιος στο ατελιέ).

ΕΡΝΕΣΤ

Ναι, θα μπορούσε να μας δει κανείς σαν ωραίο ζευγάρι. (Ειρωνικά). Αν ήταν ο γελοιογράφος του "Φιγκαρο" ίσως ! (Γυρίζει και την κοιτάζει ικετευτικά, με τα χέρια στις τσέπες). Με περνάει δέκα χρόνια και είκοσι κιλά. Ο ήρωάς σου είναι προικοθήρας Τερέζα.

(Η Τερέζα τον κοιτάζει αμίλητη - σηκώνεται κι αυτή).

ΕΡΝΕΣΤ

Παντρεύτηκε για να μπορεί να` χει λεφτά . Για να μπορεί να γράφει και να μπορεί να ταξιδεύει.

(Η Τερέζα του φράζει, τρυφερά, το στόμα με το χέρι της).

ΤΕΡΕΖΑ

Μην μιλάς έτσι για τον ήρωά μου.

(Παύση)

ΕΡΝΕΣΤ

Γιατί δεν μου ` γραψες ;

ΤΕΡΕΖΑ

(Κοιτάζοντας αφηρημένα από το παράθυρο). Το σκέφτηκα κάμποσες φορές. Είχα πάντα τη διεύθυνσή σου στη τσάντα μου. (Του χαμογελάει παράξενα ). Την έχω ακόμα . Δεν είναι παράξενο ;

ΕΡΝΕΣΤ

(Σιγά). Όχι, δεν είναι . . .

(Παύση).

ΕΡΝΕΣΤ

Ποτέ δεν σε ξέχασα

ΤΕΡΕΖΑ

Ούτε κι εγώ . . .

ΕΡΝΕΣΤ

Εκείνη η νύχτα στο Μιλάνο, γράφτηκε πάνω στο κορμί μου. (Παύση). Σ' αγάπησα και σ΄ έχασα μέσα σε ένα βράδυ - το ξέρεις ; (Έντονα). Τα έμαθες ποτέ ;

(Εκείνη του χαμογελάει τρυφερά. Ύστερα παίρνει το κεφάλι του και το φέρνει κοντά στο δικό της. Φιλιούνται κι ύστερα εκείνη αποτραβιέται πρώτη. Κάνει μερικά βήματα στο ατελιέ - ύστερα στέκεται εμπρός σε ένα τραπέζι όπου είναι μερικές εφημερίδες . Η Τερέζα παίρνει μια από αυτές ).

ΤΕΡΕΖΑ

"Του απεσταλμένου μας Έρνεστ Χεμινγουαίη" (Αφήνει πάλι την εφημερίδα). Γράφεις καιρό στην εφημερίδα αυτή.

(Ο Χεμινγουαίη την πλησιάζει).

ΕΡΝΕΣΤ

Δεν είναι εφημερίδα - είναι φυλλάδα. Θέλουν να τους γράφω μικρές Παριζιάνικες τσαχπινιές. Μικρές, ασήμαντες ιστοριούλες. (Παίρνει την εφημερίδα στα χέρια του). Δεν είχα όμως άλλη ευκαιρία να έρθω στην Ευρώπη. Όπως βλέπεις είναι μια εφημερίδα του Καναδά. Οι Αμερικάνοι δεν ανακάλυψαν ακόμα το ταλέντο μου !

(Η Τερέζα του χαμογελά).

ΤΕΡΕΖΑ

Θα το ανακαλύψουν - μια μέρα . . .

ΕΡΝΕΣΤ

Ναι. (Ξεσπάει σε ένα κοροϊδευτικό γέλιο). Όταν πάρω το Νόμπελ !

(Η Τερέζα παίρνει πάλι την εφημερία στα χέρια της ).

ΤΕΡΕΖΑ

"Οι ροζ πεταλούδες της Πλας Πιγκάλ" (Κάνει μια ειρωνική γκριμάτσα). "Το τελευταίο σκάνδαλο της Μιστεγκέτ" . (Δεύτερη γκριμάτσα). "Ο Αιθίοπας εραστής του ζαν Κοκτώ". (Η Τερέζα σκάει στα γέλια). Για το θεό Έρνεστ - τι σου φταίει ο Κοκτώ ;

(Ο Χεμινγουαίη γελάει άκεφα).

ΕΡΝΕΣΤ

Δε λες καλύτερα τι μου φταίει ο Αιθίοπας ;

(Κοιτάζονται γελαστά στα μάτια κι ύστερα σοβαρεύονται σιγά-σιγά)

ΕΡΝΕΣΤ

Στο πα. Μικρές ασήμαντες ιστοριούλες.

(Η Τερέζα του γυρίζει ελαφ΄ρα την πλάτη,
σαν να θέλει να ζωντανέψει μπροστά την μιαν άλλη εικόνα).

ΤΕΡΕΖΑ

Ναι. Μου το' πες. Αλλά στο Μιλάνο είχες άλλα όνειρα θυμάμαι. Ήθελες να γράψεις για την ζωή και για τον πόλεμο - για τον έρωτα και για το θάνατο . . .

(Γυρίζει και τον κοιτάζει απότομα).

ΤΕΡΕΖΑ

Γίνεται, ξέρεις, ένας πόλεμος αυτό το καιρό ! Ένας μεγάλος και άγριος πόλεμος.

ΕΡΝΕΣΤ

Το ξέρω. Στη Μικρά Ασία.

ΤΕΡΕΖΑ

Στη γη μου !

(Ο Χεμινγουαίη ζαρώνει τα φρύδια του).

ΕΡΝΕΣΤ

Μου΄πες ότι είσαι από τη Θράκη.

ΤΕΡΕΖΑ

(Κόφτα). Το ίδιο κάνει. Η γη είναι η ίδια - το ίδιο κι οι άνθρωποι. Σήμερα ο πόλεμος καίει την Αττάλεια, αύριο θα κάψει τη Θράκη.

(Στέκεται μπροστά του και τον κοιτάζει με τα μάτια γεμάτα φωτιά ).

ΤΕΡΕΖΑ

Σκοτώνονται άνθρωποι Έρνεστ - Έλληνες και Τούρκοι ! (Σαρκαστικά). Δεν είναι βέβαια ροζ πεταλούδες, ούτε ροζ σκάνδαλα. Αλλά αν είσαι πάντα ο θυμωμένος άντρας που ήξερα, αξίζει ν θυμώσεις και για τον πόλεμο αυτό . . .

(Ο Έρνεστ την κοιτάζει ταραγμένος - η Τερέζα κατεβάζει απότομα το κεφάλι).

ΤΕΡΕΖΑ

Με συγχωρείς.

(Ο Χεμινγουαίη χαμογελάει μελαγχολικά και κουνάει το κεφάλι συμφωνώντας σιωπηλά μαζί της).

 ΤΕΡΕΖΑ

Δεν είχα δικαίωμα να σου μιλήσω έτσι.

ΕΡΝΕΣΤ

Το` χες. (Παύση). Ξεπούλησα τη νιότη μου για μερικές πενταροδεκάρες. Τώρα ξεπουλάω και κάτι πιο ακριβό που το` χα ξεχάσει. (Της χαμογελάει). Μου το θύμισες !

(Κοιτάζονται πάλι στα μάτια - τα πρόσωπά τους πλησιάζουν πάλι το ένα το άλλο.
Ξαφνικά χτυπάει η πόρτα του ατελιέ).

ΕΡΝΕΣΤ

Περιμένουμε επισκέψεις ;

ΤΕΡΕΖΑ

Μπορεί να` ναι ο Πάμπλο. (Του χαμογελά καθώς πάει προς τη πόρτα). Του αρέσουν αυτές οι εκπλήξεις. Μπορεί να ελπίζει ότι θα μας βρει στο κρεβάτι . . .

(Η Τερέζα ανοίγει την πόρτα και μπαίνει μέσα ένας σερβιτόρος
με λιβρέα που γράφει στο στήθος : "HOTEL RITZ".

ΣΕΡΒΙΤΟΡΟΣ

Μαντάμ Τερέζ ;

ΤΕΡΕΖΑ

Ουί .

(Ο σερβιτόρος βάζει μέσα στο ατελιέ ένα ρουλάν τραπέζι
με δύο σερβίτσια και δύο μπουκάλια σαμπάνια).

ΣΕΡΒΙΤΟΡΟΣ

Απ' το εστιατόριο του "Ριτζ Οτέλ"

ΤΕΡΕΖΑ

(Στο Χεμινγουαίη). Παράγγειλες σαμπάνια απ' το "Ριτζ" ;

ΕΡΝΕΣΤ

Όχι απ' ότι θυμάμαι.

(Ο σερβιτόρος στο μεταξύ ανοίγει τη σαμπάνια και γεμίζει
τα τρία ποτηράκια που είναι πάνω στο τραπεζάκι.

ΕΡΝΕΣΤ

Και σίγουρα δεν παράγγειλα τρία ποτήρια !

ΤΕΡΕΖΑ

(Στο σερβιτόρο) Κάποιο λάθος έχετε κάνει .

ΣΕΡΒΙΤΟΡΟΣ

Νο μανταμ. Το "Οτέλ Ριτζ" δεν κάνει ποτέ λάθη. Η παραγγελία είναι για τρία άτομα.

(Ο σερ Μπαζίλ Ζαχάρωφ κάνει θεαματική την εμφάνισή του στο ατελιέ μπαίνοντας
με ένα εντυπωσιακό κουστούμι κι ένα γαρύφαλλι στη μπουτουνιέρα.

ΣΕΡ ΜΠΑΖΙΛ

Κι εγώ είμαι ο τρίτος !

ΤΕΡΕΖΑ

(Ξαφνιασμένη). Θείε Μπαζίλ !

(Ο Ζαχάρωφ δίνει πουρμπουάρ στο σερβιτόρο που φεύγει κλείνοντας την πόρτα).

ΖΑΧΑΡΩΦ

Τερέζα σε ψάχνω μια εβδομάδα στο Παρίσι. Ευτυχώς είδα τυχαία τον Πικάσο στη Ροτόντ και μου είπε ότι είσαι εδώ. (Γυρίζει στον Χεμινγουαίη). Μαζί με τον Monsieur Heminway βέβαια που τον θαυμάζω απεριόριστα για τα άρθρα του στο "Τορόντο σταρ".

(Η Τερέζα γυρίζει στο Χεμινγουαίη που στέκεται με φανερή αμηχανία και ίσως κάποια δυσφορία).

ΤΕΡΕΖΑ

Έρνεστ, να σου συστήσω τον σερ Μπαζίλ Ζαχάρωφ. (Χαμογελώντας), Είναι θείος μου - κατά κάποιο τρόπο . . .

(Ο Χεμινγουαίη υποκλίνεται - ο σερ Μπαζίλ υψώνει το ποτήρι του ).

ΣΕΡ ΜΠΑΖΙΛ

(Στο Χεμινγουαίη). Πίνω στην υγεία του λειτουργήματός σας. (Πίνει μια γουλιά). Υπηρετείτε τη δημοσιογραφία, δεν είναι έτσι ;

(Ο Χεμινγουαίη κουνάει καταφατικά το κεφάλι του).

ΣΕΡ ΜΠΑΖΙΛ

Το ευγενέστερο επάγγελμα !

( Ο Σερ Μπαζίλ χαμογελά πάντα γλυκά χωρίς να θίγεται).

ΣΕΡ ΜΠΑΖΙΛ

Αγαπητέ μου Έρνεστ - μπορώ να σε λέω Έρνεστ αφού σε περνάω μισόν αιώνα, έτσι δεν είναι ; - ξέρω ότι σε πολλούς δεν αρέσει η δουλειά που κάνω . (Γελαστά). Να σου πω ένα μυστικό ; Ούτε και σε μένα αρέσει. Είμαι όμως Έλληνας - αυτό ίσως δεν το ξέρεις. Κι αποφάσισα να κερδίσω λίγα χρηματάκια για να βοηθήσω την πατρίδα μου όταν έρθει η ώρα. (Αδειάζει το ποτήρι του).Όπως βλέπεις η ώρα ήρθε !

( Η Τερέζα κάνει μια προσπάθεια να μειώσει την ένταση που υπάρχει στην ατμόσφαιρα).

 ΤΕΡΕΖΑ

Ο θείος Μπαζίλ Έρνεστ είναι φίλος του Βενιζέλου. Και βοηθάει όσο μπορεί, αυτό τον καιρό, στη Μικρά Ασία.

ΕΡΝΕΣΤ

Πόσα χρήματα βγάλατε απ' το μακελειό του τελευταίου πολέμου στην Ευρώπη σερ Μπαζίλ ;

(Ο σερ Μπαζίλ αδειάζει το ποτήρι του πάλι).

ΣΕΡ ΜΠΑΖΙΛ

Μόνο πέντε δισεκατομμύρια φράγκα !

ΕΡΝΕΣΤ

(Σαρκαστικά). Πενταροδεκάρες δηλαδή . . .

(Ο Σερ Μπαζίλ γεμίζει πάλι το ποτήρι του).

ΣΕΡ ΜΠΑΖΙΛ

Έχεις δίκιο Έρνεστ . Ήταν πενταροδεκάρες μπροστά στα σχέδια που έχω στο μυαλό μου. Όπως ξέρεις τα πράματα, τελευταία , στη Μικρά Ασία πάνε καθόλου καλά. Ο Κεμάλ, απειλεί να μας ρίξει στη θάλασσα .

(Πίνει άλλη μια γουλιά)

ΣΕΡ ΜΠΑΖΙΛ

Από την άλλη μεριά όμως δεν έχει λεφτά. Ελπίζει να τα πάρει από τη Κωνσταντινούπολη - όταν την καταλάβει. (Γλυκά). Δε θα βρει ούτε μισό γρόσι ! Αγόρασα εκεί όλες τις Τράπεζες !

(Η Τερέζα και ο Χέμινγουαίη κοιτάζονται σαστισμένοι).

ΕΡΝΕΣΤ

Έτσι απλά ;

ΖΑΧΑΡΩΦ

Έτσι απλά . . .

(Ο σερ Μπαζίλ συνεχίζει να πίνει).

ΣΕΡ ΜΠΑΖΙΛ

Επίσης ο Κεμάλ δεν έχει πυρομαχικά . Κανόνια και οβίδες . . . (Γλυκά). Μάντεψες Έρνεστ τι έκανα ;

ΕΡΝΕΣΤ

Αγοράσατε τα εργοστάσια πυρομαχικών στην Πόλη !

ΣΕΡ ΜΠΑΖΙΛ

Και τα ναυπηγεία στα Δαρδανέλια !

(Ο Χεμινγουαίη κουνάει το κεφάλι του αποκτώντας ένα
ξαφνικό θαυμασμό γι΄αυτό τον πολυμήχανο άνθρωπο).

ΕΡΝΕΣΤ

Κι όλα αυτά απ΄τα κουφάρια του παγκόσμιου πολέμου ;

(Ο Σερ Μπαζίλ αδειάζει πάλι το μπουκάλι στο ποτήρι του).

ΖΑΧΑΡΩΦ

(Κυνικά). Κάποια κουφάρια έπρεπε να πληρώσουν τη Μεγάλη Ιδέα . . .

ΤΕΡΕΖΑ

Θείε Μπαζίλ πίνεις πολύ.

ΣΕΡ ΜΠΑΖΙΛ

Καλή μου θα πίνω όσο μου κάνει κέφι ! Και μετά όταν πιω και το αίμα του Κεμάλ θα πάθω κίρρωση του ήπατος και θα πεθάνω. (Κουνάει γελαστά το δάχτυλό του). Αλλά μόνο τότε. (Στον Χέμινγουαίη). Είναι περισσό να σου πω Έρνεστ, ότι οι Τούρκοι δεν ξέρουν τίποτε απ΄ όλα αυτά . . .

(Ο Χεμινγουαίη κουνάει καταφατικά το κεφάλι του).

ΣΕΡ ΜΠΑΖΙΛ

Φυσικά κάτι υποπτεύονται . Την περασμένη εβδομάδα με πυροβόλησαν στην πλας Βαντόμ. Κι ένα μήνα πριν ανατινάξανε το αμάξι μου έξω από το "Ριτζ" (Γελαστά πάντα). Όλα αυτά όμως είναι μέσα στους κανόνες του παιχνιδιού . Παίρνεις μια Τράπεζα - χάνεις ένα αυτοκίνητο. (Στο Χεμινγουαίη). Ο Βενιζέλος λέει ότι εμείς οι δύο έχουμε δεχτεί τις πιο πολλές δολοφονικές απόπειρες από την εποχή του Ιουλίου Καίσαρα μέχρι σήμερα.

ΕΡΝΕΣΤ

Ο Βενιζέλος, είναι πολύ τυχερός που σας έχει με το μέρος του . . . (Παύση). Για την ώρα !

ΣΕΡ ΜΠΑΖΙΛ

(Έντονα). Για πάντα

ΕΡΝΕΣΤ

Το ελπίζω

ΣΕΡ ΜΠΑΖΙΛ

Αυτός ο άνθρωπος Έρνεστ, άλλαξε μέσα σε δέκα χρόνια το χάρτη της Ευρώπης. (Σιγά). Ελπίζω να μην το πληρώσει η Ελλάδα.

( Ο Χεμινγουαίη κοιτάζει το ρολόι του).

ΕΡΝΕΣΤ

Τερέζα πρέπει να στείλω μερικά τηλεγραφήματα στο Τορόντο. (Δίνει το χέρι του στον Ζαχάρωφ). Ελπίζω ν΄ αγοράσετε τις Τράπεζες σας σερ Μπαζίλ.

ΖΑΧΑΡΩΦ

(Του κουνάει το δάχτυλό του). Και τα ναυπηγεία!

ΕΡΝΕΣΤ

Προπαντός αυτά . . .

( Ο σερ Μπαζίλ χαμογελάει εύθυμα κι απομακρύνεται διακριτικά καθώς η Τερέζα
συνοδεύει τον Χεμινγουαίη στην πόρτα. Εκείνος της δίνει μια κάρτα).

ΕΡΝΕΣΤ

Θα τηλεγραφήσω απόψε κιόλας στην εφημερίδα μου. Θα ζητήσω να με στείλουν στη Μικρά Ασία .

(Η Τερέζα τον αγγίζει στο μάγουλο).

ΤΕΡΕΖΑ

Στη Μικρά Ασία ;

(Εκείνη κάνει ναι με το κεφάλι της. Ο Χεμινγουαίη την κοιτάζει ξαφνιασμένος).

ΕΡΝΕΣΤ

Τερέζα, στον πόλεμο σκοτώνονται άνθρωποι.

ΤΕΡΕΖΑ

Το ξέρω !

ΕΡΝΕΣΤ

Χάνονται ζωές . . .

ΤΕΡΕΖΑ

Ναι. (Γλυκά). Κερδίζονται, όμως, καμιά φορά, και τέσσερα χαμένα χρόνια. . .

(Τον φιλάει βιαστικά στο μάγουλο και κλείνει την πόρτα του ατελιέ . Γυρίζει στον σερ Μπαζίλ Ζαχάρωφ που στο μεταξύ έχει ξαπλώσει στο κρεβάτι. Μοιάζει να έχει καταρρεύσει.

ΖΑΧΑΡΩΦ

Και τώρα που τελείωσε η παράσταση μπορούμε να μιλήσουμε οι δυο μας, σαν θείος με ανιψιά.

(Η Τερέζα ζαρώνει τα φρύδια της).

ΤΕΡΕΖΑ

Η παράσταση ;

(Ο Ζαχάρωφ κουνάει το κεφάλι του . Έχει ανοίξει το πουκάμισό του - το ένα του πόδι είναι πάνω στο κρεβάτι και το άλλο κρέμεται έξω. Όλο το μεγαλείο που είχε στη πρώτη του εμφάνιση έχει διαλυθεί).

ΖΑΧΑΡΩΦ

Είναι το τελευταίο μας χαρτί Τερέζα. Να πάρουμε τον ξένο τύπο με το μέρος μας. Να νοιαστεί πάλι η Ευρώπη για την Ελλάδα.

(Η Τερέζα γονατίζει δίπλα στο κρεβάτι και του πιάνει το χέρι).

ΤΕΡΕΖΑ

Είναι τόσο άσχημα τα πράματα ;

ΖΑΧΑΡΩΦ

Πιο άσχημα δεν γίνεται . . .Όπου να' ναι το μέτωπο στη Μικρά Ασία θα σπάσει. Ο στρατός κουράστηκε να πολεμάει Τερέζα - δεν αντέχει άλλο . (Με ένα αναστεναγμό). Κάτι μου λέει πως ο Κεμάλ θα μας σφάξει όλους .

ΤΕΡΕΖΑ

Κι όλα όσα έλεγες πριν ;

ΖΑΧΑΡΩΦ

Αυτή ήταν η παράσταση !

ΤΕΡΕΖΑ

Κι οι Τράπεζες που αγόρασες στην Πόλη ; Και τα ναυπηγεία στα Δαρδανέλλια ;

ΖΑΧΑΡΩΦ

Παραμύθια της Χαλιμάς !

ΤΕΡΕΖΑ

Χριστέ μου .

(Ο Ζαχάρωφ της χαϊδεύει κουρασμένα τα μαλλιά).

ΖΑΧΑΡΩΦ

Το τελευταίο μας χαρτί Τερέζα. Να γίνει ντόρος στις εφημερίδες ! Να γαβγίσει ο σκύλος για να τρομάξει ο λύκος . . . (Χαμογελά μελαγχολικά). Πάτησα τα εβδομήντα αλλά τουλάχιστον δεν ξέχασα να γαβγίζω. (Φέρνει το χέρι του στο στήθος ενώ τον πιάνει ένας απότομος). Να γαβγίζω και να βήχω . . .

(Η Τερέζα πάει να του γεμίσει ένα ποτήρι με νερό
αλλά καθώς φτάνει στο τραπέζι ο Ζαχάρωφ τη σταματάει με το χέρι).

ΖΑΧΑΡΩΦ

Μην μου φέρεις νερό. Σε μένα ο βήχας περνάει μόνο με σαμπάνια.

(Συνεχίζει να βήχει - η Τερέζα τον κοιτάζει και κουνάει το κεφάλι της).

ΖΑΧΑΡΩΦ

Έτσι είμαι φτιαγμένος ανιψιά - έτσι ήταν κι ο πατέρας σου. Πήγε ο παπάς να τον κοινωνήσει κι αυτός γύρεψε βότκα ! (Χαμογελάει κουρασμένος, ενώ πίνει τη σαμπάνια). Έτσι είναι κι η μητριά σου. Βγήκε πάλι στο θέατρο, ξέρεις .

ΤΕΡΕΖΑ

Η Σάρα Μπερνάρ ;

(Ο Ζαχάρωφ κουνάει καταφατικά το κεφάλι του).

ΖΑΧΑΡΩΦ

Κάθε βράδυ το Παρίσι την αποθεώνει. Μια κουτσή γριά στήνει όρθια μια παράσταση .(Μαλακά). Πήγαινε να την δεις. . .

ΤΕΡΕΖΑ

Στο θέατρο ; (Κοφτά). Προτιμώ να πάω στη κηδεία της. Είμαι σίγουρη ότι θα κάνει κι εκεί μια καλή πρεμιέρα.

 ΖΑΧΑΡΩΦ

(Κουρασμένα). Πήγαινε να την δεις - για τελευταία φορά .

(Η Τερέζα κουνάει αρνητικά το κεφάλι της ενώ ο Ζαχάρωφ,
αρχίζει κιόλας να ροχαλίζει στο κρεβάτι του ατελιέ).

 ΣΚΗΝΗ ΔΕΥΤΕΡΗ

(Φωτίζεται το άλλο μέρος της σκηνής. Το καμαρίνι της Σάρα Μπερνάρ. Η γριά ντίβα ξεκουράζεται μετά την παράσταση κρατώντας ένα ποτήρι σαμπάνια με το κεφάλι ακουμπισμένο στην πολυθρόνα της, ενώ ακούγεται ο ήχος των χειροκροτημάτων από την πλατεία. Πάνω από το καθρέφτη του μπουντουάρ της είναι γραμμένο μέσα σε πλαίσιο Sara Bernard. Η αμπιγιέζ της κρεμάει μερικά ρούχα στη ντουλάπα.)

ΑΜΠΙΓΙΕΖ

Ακόμα χειροκροτάνε. (Παύση). Δε θα ξαναβγείτε ;

ΣΑΡΑ ΜΠΕΡΝΑΡ

Με είδαν αρκετά !

ΑΜΠΙΓΙΕΖ

Απόψε ήσασταν έξοχη . . .

ΣΑΡΑ ΜΠΕΡΝΑΡ

Πάντα είμαι έξοχη . Δε το κατάλαβες, πια , τόσα χρόνια; Θα πεθάνω και θα συνεχίζουν να χειροκροτάνε. (Σαρκαστικά). Τότε μπορεί ν΄ αναστηθώ.

(Στο μεταξύ έχει μπει αθόρυβα στο καμαρίνι η Τερέζα με ένα μακρύ επανωφόρι , και μια βαλίτσα στο χέρι. Αφήνει τη βαλίτσα και την πλησιάζει διστακτικά. Η Σάρα Μπερνάρ την κοιτάζει ξαφνιασμένη προσπαθώντας να την αναγνωρίσει μέσα από την ομίχλη του αλκοόλ).

ΣΑΡΑ ΜΠΕΡΝΑΡ

Ποια είσαι εσύ ;

ΤΕΡΕΖΑ

Το μούλικο !

(Η Σάρα Μπερνάρ την αναγνωρίζει και της χαμογελά κουρασμένα
φανερά πιο φιλική από την άλλη φορά).

ΣΑΡΑ ΜΠΕΡΝΑΡ

Σε περίμενα . . .

ΤΕΡΕΖΑ

Το ξέρω.

ΣΑΡΑ ΜΠΕΡΝΑΡ

Αν κι όπως χωρίσαμε την περασμένη φορά δεν ήμουν και τόσο σίγουρη πως θα ξαναρχόσουν. (Την κοιτάζει στα μάτια). Λες να σ' έστειλε ο πατέρας σου ;

(Η Τερέζα απλώνει διστακτικά το χέρι της και της πιάνει το δικό της).

ΤΕΡΕΖΑ

Σ΄ αγάπησε.

ΣΑΡΑ ΜΠΕΡΝΑΡ

Που το ξέρεις ;

ΤΕΡΕΖΑ

Σε είδα να παίζεις . (Παύση). Απόψε το βράδυ σε είδα να παίζεις για πρώτη φορά . (Ξαφνικά γονατίζει μπροστά στη πολυθρόνα της και της σφίγγει με δύναμη τα χέρια). Ήσουν όμορφη εκεί πάνω - το ξέρεις ; (Η ντίβα φανερά κολακευμένη την κοιτάζει γελαστά).

ΣΑΡΑ ΜΠΕΡΝΑΡ

Είμαι μια κουτσή γριά - αυτό είμαι !

ΤΕΡΕΖΑ

Σ' αγάπησε. Αλλά θα σ' αγαπούσε ακόμα και σαν κουτσή γριά. Όλοι οι άντρες ήταν ερωτευμένοι μαζί σου απόψε Σάρα - το έβλεπα στα μάτια τους. Ήταν Σα να θελαν να σε ρίξουν στο κρεβάτι !

ΣΑΡΑ ΜΠΕΡΝΑΡ

(Με το ίδιο πάντα χαμόγελο). Μη λες βλακείες !

ΤΕΡΕΖΑ

(Κοιτάζοντας την λαμπερά στα μάτια). Σ΄ αγάπησε !

(Η Σάρα Μπερνάρ παίρνει μια βαθιά ανάσα ανακούφισης
και ακουμπάει το κεφάλι της πίσω στην πολυθρόνα).

ΣΑΡΑ ΜΠΕΡΝΑΡ

Μπορεί και να μ΄ αγάπησε . Εκείνος ένα χρόνο - εγώ μια ολόκληρη ζωή. (Παύση). Ξέρεις ότι ακόμα και τώρα λαχταράω να κάνω έρωτα μαζί του;

Ξαφνικά η Τερέζα σκύβει και φιλάει τα σκαμμένα της μάγουλα.
Η ντίβα την κοιτάζει ξαφνιασμένη κι ύστερα απλώνει το χέρι της και της χαϊδεύει τα μαλλιά ).

ΣΑΡΑ ΜΠΕΡΝΑΡ

Θες να πω τίποτα στο πατέρα σου; (Παύση). Όταν τον συναντήσω εκεί πάνω. . .

ΤΕΡΕΖΑ

Ναι. (Παύση). Πες του ότι η κόρη του θέλει να σμίξετε πάλι εκεί πάνω . . Και να κάνετε, πάλι, έρωτα όπως κάνατε εδώ.

(Η γριά χαμογελάει - η Τερέζα σηκώνεται και πιάνει τη βαλίτσα της).

ΣΑΡΑ ΜΠΕΡΝΑΡ

Πας ταξίδι ;

ΤΕΡΕΖΑ

Πάω στη Σμύρνη. (Μελαγχολικά). Αν την προλάβω. Γίνεται πόλεμος εκεί πέρα Σάρα . . .

ΣΑΡΑ ΜΠΕΡΝΑΡ

Το ξέρω. (Παύση). Φταινε αυτοί οι ηλίθιοι Γάλλοι που σας πούλησαν στο Κεμάλ για μερικούς τόνους πετρέλαιο. (Παύση). Σκέφτομαι πόσο θα πονάει ο πατέρας σου εκεί πάνω, αν βλέπει όλα όσα γίνονται τώρα.

(Η γριά πιάνει απότομα το χέρι της Τερέζας).

ΣΑΡΑ ΜΠΕΡΝΑΡ

Την αγαπούσε ο πατέρας σου την Ελλάδα.

(Η Τερέζα της χαμογελάει, κουνώντας το κεφάλι της).

ΣΑΡΑ ΜΠΕΡΝΑΡ

(Έντονα). Την αγαπούσε. Όταν ήμασταν παντρεμένοι ήθελε να με παρατήσει και να πάει στη Θεσσαλία να πολεμήσει εθελοντής. (Πικρόχολα). Εμένα μπορεί να με κεράτωνε αλλά την Ελλάδα δεν την κεράτωσε ποτέ !

(Η γριά ακουμπάει πάλι το κεφάλι της πίσω και αποκοιμιέται με ένα παράξενο χαμόγελο στα χείλια. Μπαίνει μέσα ο Χέμινγουαίη με μια καπαρντίνα και δύο βαλίτσες στο χέρι).

ΕΡΝΕΣΤ

Σε περίμενα κάτω.

ΤΕΡΕΖΑ

Το ξέρω. (Παύση). Αλλά η Σάρα είχε όρεξη για κουβέντα και δεν ήθελα να της χαλάσω το χατίρι. (Κοιτάζει τη γριά με ένα τρυφερό χαμόγελο). Αποκοιμήθηκε . . .

(Ο Χέμινγουαίη κοιτάζει με τη σειρά του την κοιμισμένη ντίβα).

ΕΡΝΕΣΤ

Χαμογελάει . . .

(Η Τερέζα κουνάει ελαφρά το κεφάλι).

ΤΕΡΕΖΑ

Ναι. (Παύση). Ονειρεύεται πως κάνει έρωτα με τον πατέρα μου.

(Η Τερέζα κοιτάζει χαμογελώντας το Χεμινγουαίη).

ΤΕΡΕΖΑ

Ήταν ο άντρας της ξέρεις.

ΕΡΝΕΣΤ

Ο πατέρας σου ;

(Η Τερέζα κουνάει καταφατικά το κεφάλι της).

ΕΡΝΕΣΤ

Δε μου το' πες ποτέ.

ΤΕΡΕΖΑ

(Χαμογελώντας). Δεν βαριέσαι. Είναι μια άλλη ιστορία από άλλο έργο. (Ειρωνικά). Που δεν είχε ρόλο για μας . . .

(Πιάνονται από το χέρι και φεύγουν βιαστικά να προλάβουν το τραίνο).

Ακούγεται στο σκοτάδι η φωνή του αφηγητή.

Σεπτέμβριος του 1922 . Του απεσταλμένου μας Έρνεστ Χέμινγουαίη. "Η Σμύρνη έπεσε στα χέρια του Κεμάλ όπως έπεσε και η υπόλοιπη Μικρά Ασία : Σαν μια ανοχύρωτη πόλη με ανοχύρωτα θύματα ! Οι πρόσφυγες, άλλοι κολυμπώντας κι άλλοι με βάρκες, προσπάθησαν να φύγουν από τη Σμύρνη που καιγόταν και να βρεθούν κοντά στα ξένα καράβια που ήταν στο λιμάνι. Κανένα χέρι όμως δεν απλώθηκε για να τους βοηθήσει. Δεν σάλεψε ούτε ένας Άγγλος ναύτης - δεν απλώθηκε ούτε ένα Γαλλικό κουπί. Οι σύμμαχοι είχαν υποσχεθεί στον Κεμάλ πως θα τηρήσουν ουδετερότητα. Κι έτσι για μια ακόμα φορά τα διπλωματικά κουρελόχαρτα, τύλιξαν ένα λαό που πνιγόταν, μέσα στο σάβανο της υποκρισίας . . . "

Σ΄ ένα δωμάτιο του "Πέρα Παλάς" στην Πόλη. Ο Χέμινγουαίη γράφει στη γραφομηχανή του - είναι γυμνός από τη μέση και πάνω και το κορμί του είναι ιδρωμένο. Κάθε τόσο χτυπάει ένα αόρατο κουνούπι που τον τσιμπάει. Η Τερέζα είναι όρθια πλάι στο παράθυρο, πίνοντας το καφέ της.

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

(Σκουπίζοντας τον ιδρώτα του). Καταραμένη ελονοσία. Δε μου ' φτανε ο Κεμάλ - έπρεπε να μου τύχει κι αυτή. Τη δεύτερη μου μέρα στη Πόλη. (Χτυπάει τη πλάτη του). Καταραμένα κουνούπια. Λες να είναι η αεροπορία του Κεμάλ ;

ΤΕΡΕΖΑ

(Χαμογελώντας τρυφερά). Μπορεί και να' ναι.

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Ποτέ δεν ξέρεις μ' αυτήν την αλεπού ! (Δίνει άλλο ένα χτύπημα). Κι ακόμα να φανούν εκείνοι οι δύο Άγγλοι χαραμοφάηδες ! Τους άφησα πέντε μηνύματα από προχτές. (Καχύποπτα). Λες να μου κρύβονται ;

ΤΕΡΕΖΑ

(Τρυφερά). Όχι καλέ μου, Δε σου κρύβονται . . .

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

(Κοφτά). Θα' πρεπε !

ΤΕΡΕΖΑ

Έρνεστ, ήταν δύο απλοί παρατηρητές . . .

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Σκατά παρατηρητές ! Ήταν δύο αξιωματικοί . Κι έβλεπαν με σταυρωμένα χέρια το Ελληνικό πυροβολικό να θερίζει του φαντάρους σας. (΄Όλο και φουντώνει). Επειδή ένα μαλάκας λοχαγός σας έστησε ανάποδα τα κανόνια του.

(Ο Χεμινγουαίη γυρίζει και την κοιτάζει).

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Είναι άντρες αυτοί ; Σε ρωτάω : Αδερφές είναι.

ΤΕΡΕΖΑ

Ηρέμησε καλέ μου .

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Κόβω το κεφάλι μου πως είναι αδερφές . . .

ΤΕΡΕΖΑ

Μπορεί και να' ναι. Αλλά αυτό Δε θα ξαναζωντανέψει τους σκοτωμένους - έτσι δεν είναι Έρνεστ ; (Παύση). Κι ύστερα δεν ξέρουμε αν είναι αληθινή αυτή η ιστορία.

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Όχι δεν ξέρουμε.

ΤΕΡΕΖΑ

Ωραία, ας περιμένουμε λοιπόν να το μάθουμε.

(Ο Χεμινγουαίη εξακολουθεί να φαίνεται θυμωμένος.
Η Τερέζα τον πλησιάζει και του χαϊδεύει το κεφάλι).

ΤΕΡΕΖΑ

Καμιά φορά αναρωτιέμαι μήπως έχεις θυμώσει με τον πόλεμο αυτό παραπάνω από μένα.

(Ο Χέμινγουαίη γυρίζει και την κοιτάζει σοβαρά).

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Θυμώνω με το άδικο αίμα Τερέζα. Θυμώνω με τους απλούς φαντάρους που σκοτώνονται εδώ ή οπουδήποτε αλλού για το τίποτε, γιατί έτσι θέλουν τα Μεγάλα Αφεντικά. Το έζησα, δεκαοχτώ χρονών στην Ιταλία - το ζω τώρα κι εδώ. (Φουντωμένος πάλι). Είναι καλοί, αθώοι, γενναίοι άντρες. Ορμάνε στη φωτιά για τη γή τους ή για μια σημαία - για την Αγία Σοφία ή για το Κεμάλ. (Βγάζει νευριασμένα μια κόλλα από τη γραφομηχανή του, τη τσαλακώνει και την πετάει κάτω). Είναι οι τελευταίοι ιδεολόγοι σε ένα κόσμο που έχει ξεπουλήσει την ιδεολογία του !

(Βάζει άλλη κόλλα κι αρχίζει να γράφει πάλι στη γραφομηχανή του. Η Τερέζα του γεμίζει ένα ποτήρι γάλα και το ακουμπάει στο γραφείο πλάι του. Ύστερα στέκεται όρθια πίσω του,
πάνω από τη γραφομηχανή και διαβάζει).

ΤΕΡΕΖΑ

"Κωνσταντινούπολη, του απεσταλμένου μας Έρνεστ Χεμινγουαίη. Η Ευρώπη γυρνάει για δεύτερη φορά τη πλάτη της στο Βυζάντιο, μέσα σε πέντε αιώνες. Οι Μεγάλες Δυνάμεις είχαν εγγυηθεί την ουδετερότητα της Κωνσταντινούπολης. Τώρα την αφήνουν έρμαιο στα νύχια του νέου Μωάμεθ που απειλεί να την εκπορθήσει". (Του κουνάει πειραχτικά το δάχτυλό της). Θα θυμώσει ο Κεμάλ που τον λες Μωάμεθ !

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Έχει θυμώσει κι άλλες φορές μαζί μου. Μια παραπάνω-μία παρακάτω δεν αλλάζει τίποτε. (Κοφτά). Δεν μπορώ να ξεχάσω το μακελειό της Σμύρνης.

ΤΕΡΕΖΑ

(Σιγά). Λες να γίνει κι εδώ ;

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Μακελειό; Μπορεί και να γίνει. Τώρα που έσπασε το μέτωπο, όλα μπορούν να γίνουν . Αυτοί οι καταραμένοι οι Άγγλοι! Κι αυτοί οι καταραμένοι Γάλλοι ! Σας ρίξανε στο στόμα του λύκου και μετά λουφάξανε.

ΤΕΡΕΖΑ

Μπορεί και να φταίξαμε κι εμείς.

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Που πολεμήσατε για τη γη σας

ΤΕΡΕΖΑ

Δεν ήταν γη μας η Τουρκία , Έρνεστ. Βέβαια θα μου πεις ότι κάποτε ένα κομμάτι της λεγόταν Ιωνία. (Παύση). (Μελαγχολικά). Κάποτε όμως ζούσε κι ο Όμηρος - κάποτε υπήρχαν και οι αρχαίοι θεοί. Ίσως αυτό ήταν το λάθος του Βενιζέλου. Ξέχασε ότι οι αρχαίοι θεοί πέθαναν εδώ και αιώνες. (Παύση). Ο Κεμάλ όμως το θυμόταν . . .

(Χτυπάει η πόρτα κι ανοίγει η Τερέζα. Ένας γκρουμ της δίνει ένα γράμμα λέγοντας : "Μαντάμ Τερέζα Δαμαλά"; Η Τερέζα κουνάει το κεφάλι της το παίρνει και το κοιτάζει ξαφνιασμένη).

 ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

(Ειρωνικά). Απ' τον Κεμάλ είναι ;

ΤΕΡΕΖΑ

Όχι από τον άντρα μου .

(Ο Χεμινγουαίη ζαρώνει τα φρύδια του).

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Πως έμαθε ότι είσαι εδώ ;

ΤΕΡΕΖΑ

(Διαβάζει το γράμμα). Μου γράφει ότι χάλασε τις σχέσεις του με το βασιλιά (Υψώνοντας ειρωνικά το φρύδι). Και με την παράταξή μας ! Καιρός ήταν (Ξαφνιασμένη). Εξ αιτίας της Μικράς Ασίας . . .

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

(Κουνώντας το κεφάλι του με θαυμασμό.) Αυτή η Μικρά Ασία ! (Παύση) Πόσα πράγματα άλλαξε. (Η Τερέζα σηκώνει το κεφάλι της ξαφνιασμένη - ενώ συνεχίζει να διαβάζει το γράμμα).

ΤΕΡΕΖΑ

Ξέρει ότι είμαστε μαζί.

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Πως το μαθε ;

ΤΕΡΕΖΑ

Απ΄το θείο Μπαζίλ !

(Ο Χεμινγουαίη κάνει μια ειρωνική γκριμάτσα).

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Νόμιζα πως ο θείος σου πουλάει μόνο όπλα Τερέζα. Φαίνεται ότι πουλάει και πληροφορίες.

(Η Τερέζα συνεχίζει το διάβασμα).

ΤΕΡΕΖΑ

Μου λέει να προσέχω τον εαυτό μου - εδώ που είμαι. (Διαβάζει). "Η Πόλη είναι επικίνδυνη αυτό τον καιρό Τερέζα. Ευτυχώς έχεις πλάι σου έναν άντρα που νοιάζεται για σένα . . ." (Σηκώνει πάλι το κεφάλι της και κοιτάζει με ορθάνοιχτα μάτια τον Χεμινγουαίη). "Θέλω να πιστέψεις ότι νιώθω μια βαθιά ανακούφιση γι' αυτό".

(Κοιτάζονται).

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Είσαι σίγουρη πως το γράμμα είναι από τον άντρα σου ;

(Η Τερέζα κοιτάζει, σχεδόν τρυφερά το γράμμα).

ΤΕΡΕΖΑ

Κάτι έγινε . Δεν είναι ο πιο κοντός ανθρωπάκος που παντρεύτηκα. (Βάζει το γράμμα πάλι μέσα στο φάκελο ). Άλλαξε . (Παύση).

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Οι άντρες αλλάζουν Τερέζα. (Χαμογελώντας). Καμιά φορά και ψηλώνουν ! Τους κάνει η ζωή. (Την κοιτάζει στα μάτια). Ή καμιά φορά και μια γυναίκα . . .

(Η Τερέζα τον κοιτάζει κι αυτή σιωπηλή - ύστερα σαν να θυμώνει με τις σκέψεις σκίζει το γράμμα).

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Γιατί το έκανες αυτό ;

ΤΕΡΕΖΑ

Γιατί δεν μ΄ αρέσουν τα μνημόσυνα Έρνεστ. Ο γάμος μου πέθανε - τι ωφελεί να στεκόμαστε τώρα πάνω από τον ανοιχτό τάφο . Λίγο ακόμα και θα μας πάρουν τα κλάματα ! (Σφίγγει τα χείλια της). Αν ο άντρας μου άλλαξε τόσο το καλύτερο γι' αυτόν. (Κοφτά). Εμείς εδώ ήρθαμε να κάνουμε μια δουλειά - έτσι δεν είναι ;

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Έτσι είναι .

ΤΕΡΕΖΑ

Ωραία λοιπόν, ας την κάνουμε. (Κοιτάζει ένα χαρτί που της έφερε ο γκρουμ μαζί με το τηλεγράφημα). Μόλις ήρθαν στο ξενοδοχείο οι δύο Άγγλοι αξιωματικοί που περίμενες.

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

(Κοφτά). Οι αδερφές ;

ΤΕΡΕΖΑ

(Χαμογελώντας). Γι' αυτό δεν είμαστε σίγουροι ακόμα.

(Του δίνει το σημείωμα .Ο Χεμινγουαίη το παίρνει και μετά σηκώνει το ακουστικό).

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Ρεσεψιόν ; Παρακαλώ ειδοποιείστε τον λοχαγό Τζόνσον και τον λοχαγό Γουίτταλ ότι θα ήθελε να τους δει ο κύριος Έρνεστ Χεμινγουαίη, δημοσιογράφος του "Τορόντο Σταρ" . Είμαι στο δωμάτιο 40. Πως είπατε; Μάλιστα Περιμένω.

(Ο Χεμινγουαίη κατεβάζει το ακουστικό).

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Έρχονται .

ΤΕΡΕΖΑ

(Χαμογελώντας). Ελπίζω να φύγουν ζωντανοί . . .

(Ακούγεται ένα χτύπημα στην πόρτα - η Τερέζα σηκώνεται κι ανοίγει.
Μπαίνουν οι δύο Άγγλοι λοχαγοί με στολές του 1922. Χαμογελούν ευγενικά στη Τερέζα ενώ
ο Χεμινγουαίη γράφει στη μηχανή του, έχοντας γυρισμένη την πλάτη του
).

ΤΖΟΝΣΟΝ

Λοχαγός Τζόνσον.

ΓΟΥΙΤΤΑΛ

Λοχαγός Γουίτταλ.

ΤΕΡΕΖΑ

Χαίρω πολύ. (Στον Χεμινγουαίη). Έρνεστ, ήρθαν ο κύριος Τζόνσον και ο κύριος Γούιτταλ .

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

(Χωρίς να γυρίσει το κεφάλι του). Χέστηκα !

(Οι δύο αξιωματικοί μένουν απολιθωμένοι - η Τερέζα τους χαμογελάει γλυκά).

ΤΕΡΕΖΑ

Ο κύριος Χεμινγουαίη είναι κάπως εκνευρισμένος μ' εκείνο το άτυχο επεισόδιο στο Εσκη Σεχήρ. Ξέρετε, ποιο ! (Οι αξιωματικοί εξακολουθούν να μην καταλαβαίνουν). Τότε που σκοτώθηκαν εκείνοι οι Έλληνες φαντάροι από λάθος του Έλληνα αξιωματικού.

ΓΟΥΙΤΤΑΛ

(Παγωμένα) Α! (Παύση). Εκείνο το φιάσκο. (Ο Χεμινγουαίη γυρνάει και τους κοιτάζει αγέλαστος).

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Φιάσκο ;

ΤΕΡΕΖΑ

(Ευγενικά). Θέλετε να καθίσετε ; Είναι άβολο να στέκεστε έτσι στην πόρτα.

(Οι δύο Άγγλοι περνάνε στο δωμάτιο και κάθονται σε δύο καρέκλες.
Ο Χεμινγουαίη ξαναγυρνάει στη γραφομηχανή του χωρίς να τους δίνει σημασία).

ΤΖΟΝΣΟΝ

Ήταν ένας ηλίθιος αξιωματικό - από κείνα τα μπουμπούκια που έφερε ο βασιλιάς όταν νίκησε στις εκλογές. Έδιωξε όλους τους Βενιζελικούς αξιωματικούς κι έβαλε παντού δικούς του. Κάτι μαλάκες που δεν είχαν ρίξει ποτέ τουφεκιά . (Παύση). Σαν κι αυτόν που θέρισε τους Έλληνες στρατιώτες στο Εσκή Σεχήρ.

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Κι εσείς τι κάνατε ;

(Ο Γουίτταλ αιφνιδιάζεται).

ΓΟΥΙΤΤΑΛ

Εμείς - βλέπαμε . . .

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Βλέπατε ;

ΓΟΥΙΤΤΑΛ

Δεν μπορούσαμε να τον σταματήσουμε.

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

(Πάντα με το ίδιο ύφος). Σας είχαν δεμένους ;

ΓΟΥΙΤΤΑΛ

Ήμασταν ουδέτεροι παρατηρητές. Δεν είχαμε δικαίωμα να επέμβουμε !

ΤΖΟΝΣΟΝ

Θα μας ξήλωναν τα γαλόνια . . .

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Τιμή σας !

(Σηκώνεται όρθιος και τους κοιτάζει στα μάτια).

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Τιμή σας να σας ξήλωναν τα γαλόνια. Θα μπορούσατε να λέτε ύστερα από μισό αιώνα στα εγγόνια σας : "Μας ξήλωσαν τα γαλόνια γιατί σώσαμε από το θάνατο πέντε χιλιάδες άντρες ". (Παύση). Θα ήταν ένα σπουδαίο παράσημο. (Σα να τους φτύνει) : Το χάσατε !

(Οι δύο αξιωματικοί κοιτάζονται σαστισμένοι κι ύστερα σηκώνονται σαν αυτόματα).

ΤΖΟΝΣΟΝ

Πάμε Γουίτταλ !

ΓΟΥΙΤΤΑΛ

Ο κύριος Χεμινγουαίη μας κάλεσε εδώ για να μας βρίσει . . .

(Ο Χεμινγουαίη χαμογελάει πικρά καθώς τους βλέπει να πηγαίνουν προς την πόρτα).

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Όχι Γουίτταλ. Σας κάλεσα εδώ για να μάθω αν ήταν αληθινή αυτή η ιστορία. (Τους χαμογελάει). Τώρα που έμαθα μπορώ να τη γράψω. (Πάντα γλυκά). Με τα ονόματά σας βέβαια !

ΤΖΟΝΣΟΝ

Με τα ονόματά μας ;

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Αύριο θα είστε διάσημοι σε όλη την Ευρώπη ! (Οι δύο αξιωματικοί στέκονται με αμηχανία στην ανοιχτή πόρτα).

ΤΖΟΝΣΟΝ

Αν γράψεις τα ονόματά μας . . .

ΓΟΥΙΤΤΑΛ

(Του κουνάει απειλητικά το δάχτυλο). Θα σου κάνουμε μήνυση .

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Να μου κάνετε ! Κι εγώ θα φέρω στο δικαστήριο πέντε χιλιάδες φαντάρους για μάρτυρες. (Ειρωνικά). Θα' ναι η δίκη του αιώνα !

(Τους σπρώχνει έξω από το δωμάτιο κι ύστερα κλείνει με δύναμη την πόρτα.
Ύστερα γυρίζει στη Τερέζα, που όλη αυτή την ώρα κάθεται με το κεφάλι κρυμμένο στα χέρια).

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Καταλαβαίνεις τώρα Τερέζα γιατί κάηκε η Σμύρνη ; (Η Τερέζα κουνάει το κεφάλι της έχοντας κρυμμένο στις παλάμες της το πρόσωπο). Καταλαβαίνεις γιατί χύθηκε τόσο αίμα στη γη αυτή ;

(Ο Χεμινγουαίη στέκεται, για λίγο αμίλητος μπροστά στο ανοιχτό παράθυρο).

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Κι ο Κεμάλ περιμένει ήσυχα απέναντι, για να ροκανίσει ότι απόμεινε.

(Η Τερέζα τον πλησιάζει και χώνεται στην αγκαλιά του).

ΤΕΡΕΖΑ

Που να ναι άραγε ;

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Ένας θεός ξέρει. Μπορεί και στην απέναντι ακτή. Ο Βόσπορος είναι γεμάτος μυστικά, από την εποχή του Μωάμεθ . . .(Κοιτάζει τρυφερά τη Τερέζα). Φοβάσαι ;

(Η Τερέζα κουνάει το κεφάλι της).

ΤΕΡΕΖΑ

Θα' θελα μόνο να ξέρω πόσο καιρό έχουμε . . .

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Μπορεί και μια εβδομάδα .

ΤΕΡΕΖΑ

Μου φτάνει !

(Ο Χεμινγουαίη την κοιτάζει ερωτηματικά).

ΤΕΡΕΖΑ

Θέλω να γευτώ αυτό το τελευταίο Βυζάντιο μαζί σου. Με την αρμύρα του Βοσπόρου να μπαίνει από το παράθυρο. Και με τη μυρωδιά από τους γύρω μπαξέδες - τις λεμονιές και τα τριαντάφυλλα . ..

(Γυρίζει και τον κοιτάζει στα μάτια).

ΤΕΡΕΖΑ

Θέλω κάποτε να μπορέσουμε να κοιτάξουμε το θεό στα μάτια και να του πούμε : "Ήμασταν οι τελευταίο εραστές του Βυζαντίου . . . "

Η ΣΚΗΝΗ ΣΚΟΤΕΙΝΙΑΖΕΙ

(Μουσική τσάρλεστον που κρατάει όσο χρειάζεται για να αλλάξουν ο Χεμινγουαίη και η Τερέζα. Ύστερα η σκηνή φωτίζεται. Είναι σούρουπο. Εξωτερικό σε ένα καλντερίμι της Πόλης. Ακούγεται ο ήχος μουσικής από ένα καμπαρέ που φαίνονται τα φώτα του : "ISTANBUL CLUB". Ο Χεμινγουαίη και η Τερέζα κάθονται, έξω σε τραπεζάκι και πίνουν ένα ποτό. Η Τερέζα ρίχνει ένα λοξό βλέμμα στο εσωτερικό του καμπαρέ).

ΤΕΡΕΖΑ

Ξεφαντώνουν !

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Καλά κάνουν. (Κοιτάζει κι εκείνος προς το καμπαρέ). Τουρκάλες χορεύτριες και Άγγλοι αξιωματικοί ! (Ειρωνικά). Οι τελευταίοι εραστές του Βυζαντίου !

(Ακούγονται φωνές και γέλια από το καμπαρέ. Ένα ζευγάρι - ένας Άγγλος και μια Τουρκάλα - βγαίνουν χορεύοντας από το καμπαρέ. Φιλιούνται στο στόμα και μπαίνουν πάλι στο κλαμπ).

ΤΕΡΕΖΑ

(Σκεφτική). Οι τελευταίες ώρες της Πόλης. (Παύση). Λες να γινόταν έτσι και τότε ;

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Τότε ;

ΤΕΡΕΖΑ

Τότε! Στην προηγούμενη άλωση - πριν από πέντε αιώνες. Λες να ξεφάντωναν έτσι ;

(Ο Χεμινγουαίη κουνάει αρνητικά το κεφάλι του).

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Δεν πιστεύω. Τότε οι άνθρωποι ήξερα. Τώρα δεν ξέρουν. (Ειρωνικά). Μάλλον νομίζουν ότι ο Κεμάλ έρχεται στη Πόλη για να κάνει γκάρντεν - πάρτι !

(Από την άλλη μεριά της σκηνής κάνει την εμφάνισή του ο Ζαχάρωφ. Φοράει ένα κομψό κοστούμι και ένα κόκκινο φέσι. Κάνει να τους προσπεράσει , ύστερα τους βλέπει ξαφνικά και μένει ακίνητος).

ΖΑΧΑΡΩΦ

Ανιψιά ! (Χαιρετάει γελαστά το Χεμινγουαίη, με μια κίνηση του κεφαλιού του). Δεν ήξερα ότι είστε στη Πόλη.

ΤΕΡΕΖΑ

Το' ξερες αλλά δεν έχει σημασία. Το' ξερες και το πες και σε άλλους. (Του δείχνει μιαν άδεια καρέκλα) Κάτσε μαζί μας.

(Ο Ζαχάρωφ κάθεται δισταχτικά).

ΖΑΧΑΡΩΦ

Θα κάτσω για πέντε λεπτά. Ήρθα χτες και είμαι πολύ απασχολημένος. Έχω να κάνω ένα σωρό πράματα αυτές τις ημέρες.

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

(Με μια ελαφριά ειρωνεία). Ν' αγοράσετε τις Τράπεζες φαντάζομαι !

(Ο Σερ Μπαζίλ ζαρώνει τα φρύδια του).

ΖΑΧΑΡΩΦ

Τις Τράπεζες ; Ποιες Τράπεζες;

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Εκείνες που θα παίρνατε τον Αύγουστο - για να κάνετε οικονομικό πόλεμο στο Κεμάλ. Και τα εργοστάσια πυρομαχικών !

(Ο Ζαχάρωφ τον κοιτάζει σαστισμένος - προσπαθώντας να θυμηθεί).

ΖΑΧΑΡΩΦ

Α ναι - όλα αυτά ! Ήταν ένα πολύ ωραίο σχέδιο , Έρνεστ. Ένα εξαιρετικό σχέδιο θα' λεγα. Δυστυχώς δεν πήρα το δάνειο που περίμενα από τους Άγγλους. Στο μεταξύ έπεσε κι ο Βενιζέλος. Αυτό τα άλλαξε όλα. Εγώ δεν είμαι βασιλόφρων όπως ξέρεις - δεν μπορώ να συνεργάζομαι με τον Κωνσταντίνο.

(Ο Χεμινγουαίη κουνάει το κεφάλι του δείχνοντας ότι τάχα καταλαβαίνει).

ΖΑΧΑΡΩΦ

Τώρα υπάρχουν άλλα σχέδια. Όπως ξέρεις μπαίνει όπου να' ναι στην Πόλη ο Κεμάλ. Πρέπει να αποκαταστήσουμε κλίμα εμπιστοσύνης. Χτες οι Τούρκοι ήταν εχθροί μας - αύριο μπορεί να' ναι φίλοι μας.

(Η Τερέζα κι ο Χεμινγουαίη κοιτάζονται σιωπηλοί, ανταλλάσσοντας ένα βλέμμα γεμάτο σημασία).

ΤΕΡΕΖΑ

Γι΄ αυτό φόρεσες το φέσι θείε Μπαζίλ ;

ΖΑΧΑΡΩΦ

(Εκνευρισμένος). Το φέσι - το φέσι ! Όλοι με ρωτάνε για το φέσι. Όπως ξέρεις πάντα φοράω κάτι στο κεφάλι ανιψιά. Και το φέσι, όταν πιάσουν τα κρύα, σου ζεσταίνει το κεφάλι. (Εκνευρισμένος, βλέποντας τον Χεμινγουαίη να χαμογελάει). Γιατί γελάς - μπορώ να μάθω ;

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Δεν είχα σκεφτεί ποτέ το φέσι σαν αντιγριππικό!

ΖΑΧΑΡΩΦ

Να το σκεφτείς . Όλοι φοράνε φέσι στη Πόλη - δεν καταλαβαίνω γιατί σας πείραξε το δικό μου! (Κοιτάζει λοξά το Χεμινγουαίη). Στο κάτω-κάτω είτε μας αρέσει είτε όχι οι Τούρκοι θα είναι αύριο εδώ (Παύση). Είδα σήμερα τον Χαμηντ Μπέυ !

ΤΕΡΕΖΑ

Τον χαφιέ του Κεμάλ στην Πόλη ;

ΖΑΧΑΡΩΦ

Δεν είναι χαφιές κανενός . Είναι ένας πολύ σοβαρός και ευγενικός κύριος. Και κυρίως ξέρει από μπίζνες. Μου είπε "Κύριε Ζαχάρωφ, ως τώρα ήμασταν εχθροί. Τι κερδίσαμε ; Χάσαμε κι οι δύο ".

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

(Αποφασίζοντας να μπει για πρώτη φορά στην κουβέντα). Από ότι ξέρω αν κάποιος έχασε αυτός ήταν ο φαντάρος της Μικράς Ασίας.

ΖΑΧΑΡΩΦ

Αυτή η ιστορία έληξε πια !

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

(Σαρκαστικά). Έληξε ;

ΖΑΧΑΡΩΦ

(Θλιμμένα). Δυστυχώς. Όπως σου είχα πει στο Παρίσι είχαμε μεγάλα όνειρα με το Βενιζέλο, για τη Μικρά Ασία. Του έδωσα τέσσερα δισεκατομμύρια φράγκα ! (Θυμωμένος). Εκείνος τι μου έδωσε ; Κόντεψα να μείνω στη ψάθα. Θα μου πεις βέβαια είμαι Έλληνας . (Παύση). Είμαι Έλληνας - μέχρι ορισμένου σημείου ! Είμαι Έλληνας αλλά είμαι και επιχειρηματίας !

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

(Απότομα). Τι σου τάξανε οι Τούρκοι σερ Μπαζίλ ;

(Ο Ζαχάρωφ κοιτάζει τον Χεμινγουαίη σαστισμένος - ύστερα
γυρνάει στην Τερέζα σαν να περιμένει βοήθεια).

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

(Σαρκαστικά). Στο Παρίσι από ότι θυμάμαι ήσουνα έτοιμος να πάρεις την Αγιά Σοφιά. Λίγο ακόμα και θα σε πίστευα . (Παύση). Τώρα βέβαια τα πράματα άλλαξαν. Χάθηκε ο πόλεμος. Κάηκε η Σμύρνη. (Σαρκαστικά). Χάθηκαν και τέσσερα δισεκατομμύρια ! Πρέπει να τα πάρουμε πίσω, έτσι δεν είναι σερ Μπαζίλ.

(Ο Ζαχάρωφ ξεσπάει).

ΖΑΧΑΡΩΦ

Ε, δεν πρέπει ;

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Αυτό λέω κι εγώ ! (Με μια φαινομενική ηρεμία). Θα πουλήσεις όπλα στους Τούρκους ;

(Ο Ζαχάρωφ κοιτάζει με αμηχανία τη Τερέζα).

ΖΑΧΑΡΩΦ

Δεν υπάρχει ακόμα τίποτε οριστικό.

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

(Όλο και πιο έντονα) : Τουφέκια, κανόνια, υποβρύχια;

(Ο Ζαχάρωφ χαλαρώνει με αμηχανία το κόμπο της γραβάτας του).

ΖΑΧΑΡΩΦ

Σου λέω - δεν αποφάσισα ακόμα .

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

(Σαρκαστικά). Το αποφάσισες αλλά δεν μας το λες ! Ο πόλεμος συνεχίζεται. Πρώτα ο Κεμάλ θα μπει στην Πόλη - ύστερα θα έχει σειρά η Θράκη.

(Η Τερέζα που ακούει σαν υπνωτισμένη όλη αυτή την κουβέντα σηκώνει απότομα το κεφάλι της).

ΤΕΡΕΖΑ

Στη Θράκη ;

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

(Γλυκά). Ναι αγάπη μου στη Θράκη. Στη γη σου - και στη γη του σερ Μπαζίλ ! Πως μας το είπε αλήθεια ; "Είναι Έλληνας αλλά μέχρι ενός σημείου". (Κοφτά). Ορίστε το σημείο !

ΤΕΡΕΖΑ

(Σαν χαμένη). Στη Θράκη ;

ΖΑΧΑΡΩΦ

Τερέζα, μην δίνεις σημασία. Τους ξέρεις τώρα τους δημοσιογράφους. (Με στόμφο). Καλπάζουσα φαντασία !

(Η Τερέζα, σα να μην τον άκουσε συνεχίζει να τον κοιτάζει με φρίκη).

ΤΕΡΕΖΑ

Στη Θράκη ;

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Ναι καλή μου. (Όλο και φουντώνει). Πρώτα τα κανόνια του σκότωναν Τούρκους στη Μικρά Ασία - τώρα θα σκοτώνουν Έλληνες στη Θράκη. Μπορεί να κάψουν και το χωριό του !

(Ξαφνικά αρπάζει με τα χέρια τον Ζαχάρωφ από τα πέτα του σακακιού του ).

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Σας ξέρω καλά εσάς - τα ανθρωπάκια που ζείτε από τον πόλεμο. (Παύση). Και τη μάνα σου την ίδια μπορείς να κάψεις για να βγάλεις τα χαμένα !

ΖΑΧΑΡΩΦ

(Ταραγμένος). Πάρε τα ΄χερια σου από πάνω μου !

(Ο Χεμινγουαίη τον σφίγγει όλο και πιο δυνατά).

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Τερέζα, πόσο θείος σου είναι ο θείος σου ;

(Η Τερέζα κοιτάζει σκοτεινά το Ζαχάρωφ).

ΤΕΡΕΖΑ

Εδώ που τα λέμε δεν είναι καθόλου θείος μου !

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Ξέρεις ότι μπορώ να σε καρυδώσω εδώ πέρα χωρίς να με πάρει κανείς είδηση ;

(Τον αρπάζει απότομα από το λαιμό. Ο Ζαχάρωφ γουρλώνει
τα μάτια του από τρόμο ύστερα κοιτάζει την Τερέζα).

ΖΑΧΑΡΩΦ

Τερέζα - πες του ! (Αναπνέει όλο και πιο βαριά).Πνίγομαι - δεν το βλέπεις;

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Όχι, δεν το βλέπει ! Ούτε κι εγώ το βλέπω - Εμποράκο της δεκάρας ! (Τον κρατάει από τον λαιμό και τον σφίγγει). Μα την πίστη μου, θα τον πνίξω σαν κοτόπουλο !

( Ο Ζαχάρωφ σπαρταράει σαν ψάρι).

ΖΑΧΑΡΩΦ

Τερέζα θα το κάνει - δεν τον βλέπεις 1 (Μιλάει με πνιγμένη φωνή). Είμαι γέρος άνθρωπος, έχω καρκίνο του προστάτη. (Αρχίζει να κλαίει με αναφιλητά). Αφήστε με να πεθάνω στην ώρα μου! Αφήστε με να πεθάνω στην ώρα μου !

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Αυτή είναι η ώρα σου !

ΖΑΧΑΡΩΦ

(Η φωνή του βγαίνει τώρα σαν ρόγχος). Τερέζα . . .

(Η Τερέζα που είχε όλη αυτή την ώρα γυρισμένο το κεφάλι της άλλου, τον κοιτάει τώρα με οίκτο).

ΤΕΡΕΖΑ

Άσε την Έρνεστ .

(Ο Έρνεστ γυρίζει προς το μέρος της χωρίς να αφήνει το Ζαχάρωφ από το λαιμό).

ΤΕΡΕΖΑ

Άστον Έρνεστ .

 (Ο Έρνεστ γυρίζει προς το μέρος της χωρίς να αφήνει το Ζαχάρωφ από το λαιμό).

ΤΕΡΕΖΑ

(Κουρασμένα). Άστον . Τι θα αλλάξει στο κόσμο, με το να καρυδώσεις ένα παλιάνθρωπο με καρκίνο του προστάτη ; (Παύση). Τι θα αλλάξει στην Ελλάδα ; (Σιγά). Τι θα αλλάξει στη Θράκη ;

(Ο Χεμινγουαίη μένει αναποφάσιστος - ύστερα δίνει μια στο Ζαχάρωφ και τον ρίχνει κάτω από το τραπέζι. Ο Γέρος σηκώνεται βιαστικά Σα να φοβάται μην αλλάξει ο Χεμινγουαίη γνώμη.
Είναι λαχανιασμένος και προσπαθεί να βρει τη φωνή του).

ΖΑΧΑΡΩΦ

(Στο Χεμινγουαίη). Δεν έπρεπε να το κάνεις αυτό Χεμινγουαίη. (Στην Τερέζα). Κι εσύ Τερέζα - δεν έπρεπε να με πεις παλιανθρωπάκο. Εκτός αν άκουσα λάθος.

ΤΕΡΕΖΑ

Σωστά άκουσες ! Θες να στο ξαναπώ ;

(Ο Ζαχάρωφ τη κοιτάζει αμίλητος ενώ φτιάχνει το σακάκι του).

ΖΑΧΑΡΩΦ

Θα το πληρώσεις μια μέρα αυτό . . .

(Χάνεται στο βάθος της σκηνής. Η Τερέζα και ο Χεμινγουαίη κοιτάζονται λίγο ξαφνιασμένοι).

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

(Χαμογελώντας άκεφα). Πως θα το πληρώσεις άραγε ;

ΤΕΡΕΖΑ

Δεν ξέρω. Κι ούτε έχει σημασία. Κάτι θα βρει . . .

(Ο Χεμινγουαίη αφήνει μερικά γρόσια στο τραπέζι και σηκώνεται κι αυτός. Σκοτεινιάζει το ένα μέρος της σκηνής και φωτίζεται το άλλο που είναι ουδέτερο με γρασίδι και ένα κοντό, σκαλισμένο τοίχο.
Στο φόντο φωτίζεται σιγά-σιγά η σιλουέτα της Αγιάς Σοφιάς .
Οι δύο στέκονται με τη πλάτη προς το κοινό πιασμένοι σφιχτά από το χέρι).

ΤΕΡΕΖΑ

Δεν είναι υπέροχη ;

(Ο Χεμινγουαίη κοιτάζει αμίλητος τη φιγούρα της εκκλησίας).

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Είναι ότι πιο όμορφο έχω δει στη ζωή μου . . .

(Την γυρίζει αργά προς το μέρος του ώστε να έχει τη πλάτη της προς την Αγιά Σοφιά).

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Θέλω να την θυμάμαι αυτή την εικόνα. Έτσι όπως σε βλέπω, αυτή τη βυζαντινή νύχτα, με φόντο την Αγιά Σοφιά. (Παύση). Είναι σαν να βγαίνεις μέσα από την ιστορία της - σαν να ξεκόλλησες από τις εικόνες της.

(Γονατίζει αργά μπροστά της κρατώντας την σφιχτά από την μέση).

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Σα μια Παναγιά . . .

(Η Τερέζα χαμογελάει και του χαϊδεύει τα μαλλιά).

ΤΕΡΕΖΑ

Έτσι με βλέπεις ; (Παύση). Είναι πολύ άδικο για την Παναγιά Έρνεστ. Είμαι πολύ αμαρτωλή και το ξέρεις !

( Ο Χεμινγουαίη την φιλάει ελαφρά στη κοιλιά της - η σκηνή γίνεται όλο και πιο ερωτική, κάτι που φαίνεται στο κορμί της Τερέζας που συνεχίζει να του χαϊδεύει τα μαλλιά και πιο κάτω, το λαιμό).

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Τότε είσαι μια αμαρτωλή Παναγιά . (Παύση). Είσαι η δικιά μου Παναγιά. (Κοιτάζει γύρω του). Αναρωτιέμαι πως να' ταν εκείνη η νύχτα - πριν πεντακόσια χρόνια. (Παύση). Πόσοι εραστές να αγαπήθηκαν άραγε την ώρα εκείνη που έμπαινε ο Μωάμεθ στην Πόλη ;

ΤΕΡΕΖΑ

(Χαμογελώντας). Δεν ξέρω. (Παύση). Δε θα το μάθουμε ποτέ . . .

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Κάποιοι θα αγαπήθηκαν !

ΤΕΡΕΖΑ

Μπορεί. (Με το ίδιο χαμόγελο). Θα' ταν κι αυτό ένα προσκύνημα.

(Συνεχίζουν να χαϊδεύουν ο ένας τον άλλο).

ΤΕΡΕΖΑ

Απόψε - νιώθεις πως είναι μια τέτοια νύχτα ;

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Ναι.

ΤΕΡΕΖΑ

Τότε - πάρε με .

(Αρχίζει να ξεκουμπώνει τη μπλούζα της. Ή μπορεί να φοράει ένα ελαφρό ολόσωμο φόρεμα που να γλιστρήσει από Πάνω της σαν χιτώνας. Ο Χεμινγουαίη ανασηκώνει το κεφάλι του
και την κοιτάζει καθώς γδύνεται - χωρίς να ξαφνιάζεται .
Τα φώτα μπορεί να έχουν χαμηλώσει και να φαίνεται μόνο η σιλουέτα της ).

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Το θες;

ΤΕΡΕΖΑ

Ναι .

 ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Τώρα ;

ΤΕΡΕΖΑ

Ναι. (Παύση). Ποτέ οι νύχτες δεν είναι οι ίδιες κι αυτή η νύχτα ίσως να μην ξανάρθει. Αύριο μπορεί να ασκημύνουν όλα γύρω μας και να μην είναι τίποτε το ίδιο . . .

(Έχει απομείνει σχεδόν γυμνή. Ή τελείως γυμνή - ανάλογα με τις αντοχές της πρωταγωνίστριας.
Ο Χεμινγουαίη τη βοηθά να γονατίσει μαλακά και να βρεθεί απέναντί του).

ΤΕΡΕΖΑ

Μπορεί απόψε να' ναι η τελευταία νύχτα του Βυζαντίου . . .

(Φιλιούνται στο στόμα - πρώτα απαλά κι ύστερα άγρια και παθιασμένα, ενώ ο Χεμινγουαίη τη σπρώχνει πίσω από το τοιχάκι και χάνονται στον κόσμο τους
μέσα στον έρωτα και μέσα στην Ιστορία . Σκοτάδι.)

(Πιθανώς να προβάλλεται βίντεο με πρόσφυγες Θράκης).

Σκοτάδι

(Ανδρική Φωνή). Από το ημερολόγιο του Έρνεστ Χεμινγουαίη.

"Την άλλη μέρα μάθαμε στην Πόλη ότι υπογράφηκε η συνθήκη στα Μουδανιά. Οι Μεγάλες Δυνάμεις ανάγκασαν τους Έλληνες να δώσουν όλη την ανατολική Θράκη στους Τούρκους για να σταματήσουν το Κεμάλ.

Είχα ξυπνήσει νωρίς κι όταν γύρισα από το τηλεγραφείο η Τερέζα έλειπε από το δωμάτιο. Μαζί η βαλίτσα της. Δεν χρειάστηκε πολλή σκέψη για να καταλάβω που είχε πάει. Οι πρόσφυγες της Θράκης είχαν αρχίσει κιόλας να αδειάζουν τα χωριά τους. Έφυγα με το επόμενο τραίνο για την Ανδριανούπολη - ίσως να την προλάβαινα εκεί. Το τραίνο όμως σταμάτησε στη μέση, γιατί οι πρόσφυγε είχαν φράξει όλο το δρόμο μέχρι τον Έβρο. Τριάντα δύο χιλιόμετρα πρόσφυγες !

Μια λιτανεία ντροπής . . . "

 ΣΚΗΝΗ ΤΡΙΤΗ

(Ενώ φωτίζεται γη σκηνή διακρίνονται στο βάθος οι σκιές Σα μια πομπή χωρίς σχήμα και ήχο - άνθρωποι και βοϊδάμαξες. Οι σκιές θα πρέπει να γυριστούν, ίσως με βίντεο που να προβάλλεται όλη η τραγικότητα της ώρας . Θα πρέπει να βρεθεί ένας σκηνοθετικός τρόπος ώστε να δέσει το δεύτερο αυτό πλάνο - του βάθους της σκηνής - με το πρώτο πλάνο, στο οποίο κινούνται οι ηθοποιοί. Με άλλα λόγια οι ηθοποιοί πρέπει να ενταχθούν στο κλίμα του ξεριζωμού που δεν μπορούμε να δώσουμε παρά μόνο υπαινικτικά και σχηματοποιημένα .

Ακούγεται το σφύριγμα ενός τραίνου και μετά ακούγεται το σταμάτημά του. Εμφανίζεται στην άκρη της σκηνής ο Χεμινγουαίη και πλησιάζει ένα Άγγλο αξιωματικό που φαίνεται να εποπτεύει την υποχώρηση. Κρατάει μια μικρή βαλίτσα στο χέρι του και μια καπαρντίνα ).

 

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

(Στον αξιωματικό). Έρνεστ Χεμινγουαίη. Δημοσιογράφος του "Τορόντο σταρ"

(Ο αξιωματικός του χαμογελάει).

ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ

Σας διαβάζω κύριε Χεμινγουαίη (Πικρόχολα). Ήρθατε να δείτε το ξεριζωμό.

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Ήρθα να βρω μια γυναίκα.

ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ

Δε θα ναι εύκολο.

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Πρέπει να' φτασε με το προηγούμενο τραίνο . . .

ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ

(Του δείχνει το πλήθος στο φόντο). Ξέρετε πόσο μήκος έχει το καραβάνι των προσφύγων; Πάνω από τριάντα χιλιόμετρα . Ξεκινάει από τα βάθη της Θράκης περνάει από εδώ και φτάνει μέχρι το Δεδεαγάτς. (Σιγά). Δεν προλαβαίνουμε να θάβουμε κόσμο.

(Ο Χεμινγουαίη τον κοιτάζει ξαφνιασμένος).

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Να θάβετε κόσμο ;

ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ

Οι γέροι πεθαίνουν γιατί δεν αντέχουν στο κρύο. Και τα παιδιά το ίδιο. Στο κρύο κα στο περπάτημα. (Παύση). Αν ζήσουν οι μισοί τότε θα μπορείτε εσείς οι Καναδοί να' χατε λιγότερες τύψεις.

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Δεν είμαι Καναδός.

ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ

Τόσο το καλύτερο . . .

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Γράφω σε εφημερίδα του Καναδά! (Τον κοιτάζει περίεργα). Τι σχέση έχει όμως ο Καναδάς με αυτή τη συμφορά ;

ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ

(Απλά). Θα μπορούσε να την σταματήσει .

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Ο Καναδάς ;

(Ο Αξιωματικός κουνάει το κεφάλι του).

ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ

Οι Άγγλοι ήθελαν να κάνουν χτες απόβαση στα Δαρδανέλια για να φράξουν το δρόμο στον Κεμάλ. Κι όλες οι χώρες της Κοινοπολιτείας συμφώνησαν. (Παύση). Όλες εκτός από τον Καναδά.

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Χριστέ μου.

ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ

Μου είπαν ότι οι πρόσφυγες έκαψαν το πρωί μια Καναδική σημαία στα σύνορα !

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Εγώ, στη θέση τους θα έκαιγα όλο το Καναδά !

(Κοιτάζει γύρω του αναζητώντας τη Τερέζα).

ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ

Πως είναι η γυναίκα που ψάχνετε ;

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Όμορφη ! Με φωτεινά μεγάλα μάτια. (Σιγά). Αν και δεν ξέρω πόσο φωτεινά θα ' ναι αυτή την ώρα . . .

ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ

Ψάξτε στη πλατεία του χωριού. Πολλοί μαζεύονται εκεί - άλλοι για να βρουν ψωμί και άλλοι για να βρουν ανθρώπους . . .

(Σκοτεινιάζει το ένα μέρος της σκηνής και φωτίζεται το άλλο. Εκεί, δίπλα σε μια βρύση, μπροστά σε ένα μικρό πανδοχείο είναι μερικοί πρόσφυγες. Η Τερέζα είναι σκυμμένη πάνω από μια γριά που φαίνεται άρρωστη και της χαϊδεύει το μέτωπο. Βλέπει το Χεμινγουαίη που την πλησιάζει , τον κοιτάζει έντονα στα μάτια και ύστερα αφοσιώνεται πάλι στην περιποίηση της γριάς).

ΤΕΡΕΖΑ

(Ξεκάρφωτα). Αυτή είναι η κυρία Μερόπη.

(Το χέρι της περνάει και ξαναπερνάει πάνω από τα άσπρα μαλλιά της γριάς).

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Είναι από το χωριό σου ;

ΤΕΡΕΖΑ

Μου δινε ξινόγαλα όταν ήμουν κοριτσάκι . (Παύση). Την είχαν ρίξει σε ένα χαντάκι και την έφερα εδώ - να την δει το φως του ήλιου . . . (Παύση). Πεθαίνει . Δε θα μου ξαναδώσει πότε πια ξινόγαλα . . .

(Κοιτάζει τον Χεμινγουαίη που στέκεται όρθιος μπροστά της γεμάτος αμηχανία).

ΤΕΡΕΖΑ

Όλη η Θράκη πεθαίνει . . .

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Δεν μπορείς να κάνεις τίποτα Τερέζα.

(Σκύβει και κάνει να την αγγίξει αλλά η Τερέζα τραβιέται απότομα).

ΤΕΡΕΖΑ

Εσύ δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Εσύ και τα γραφτά σου. Γέμιζες κόλλες χαρτί ένα μήνα, για να συγκινήσεις τους αναγνώστες σου. Τι κατάφερες ; (Του δείχνει τις σκιές που συνεχίζουν να περνάνε στο φόντο). Αυτό κατάφερες. (Τον κοιτάζει αγριεμένη στα μάτια). Καταραμένε Καναδέ !

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

(Σιγά). Δεν είμαι Καναδός.

ΤΕΡΕΖΑ

Το ίδιο κάνει !

(Συνεχίζει να χαϊδεύει τη γριά που μένει με κλειστά τα μάτια).

ΤΕΡΕΖΑ

Έγραφες στον Καναδά. Κι αυτά που έγραψες μου τα διάβαζες κι έλεγα μέσα μου - τι ωραία και λυπητερά που γράφει. (Η φωνή της δυναμώνει). Φαίνεται πως είναι βολικό να γράφεις λυπητερά πράματα. Έτσι δεν είναι Καναδέ ;

(Σκύβει και φιλάει τη γριά στο πρόσωπο).

ΤΕΡΕΖΑ

Μια μέρα μπορεί να γίνεις μεγάλος συγγραφέας γράφοντας λυπητερά πράματα. Μην σταματάς Έρνεστ - μπορείς να πάρεις το Νόμπελ ! (Του δείχνει την κυρά Μερόπη αγγίζοντας την απαλά στο κεφάλι). Γράψε και για τη κυρά Μερόπη που την έχεις εύκαιρη ! Θα κάνεις πολύ κόσμο να κλάψει.

(Ο αξιωματικός που ήταν στην προηγούμενη σκηνή,
πλησιάζει αργά και σταματάει πλάι στο Χεμινγουαίη .
Η γριά ανοίγει τα μάτια της και τους κοιτάζει όλους έναν - έναν έτσι  όπως στέκονται από πάνω της).

ΚΥΡΑ ΜΕΡΟΠΗ

Πέθανα ;

(Η Τερέζα της χαμογελάει γλυκά).

ΤΕΡΕΖΑ

Όχι, κυρά Μερόπη δεν πέθανες . Κι ούτε θα πεθάνεις ! (Σκύβει για να την δει η γριά από κοντά). Είμαι η Τερέζα - δεν με θυμάσαι ;

(Η γριά ανοιγοκλείνει τα μάτια της μην μπορώντας να δει καθαρά ).

ΚΥΡΑ ΜΕΡΟΠΗ

Σ΄ έστειλε ο Θεός - δεν είναι έτσι ; (Κοιτάζει με κόπο γύρω της). Πάρε με λοιπόν. (Με μια αγωνία στη φωνή της). Πάρε με πριν με πάρουν οι Τούρκοι . . .

(Η Τερέζα κοιτάζει ταραγμένη το Χεμινγουαίη και τον άγγλο αξιωματικό,
ύστερα σκύβει πάλι πάνω από την γριά).

ΤΕΡΕΖΑ

(Πιο δυνατά). Είμαι η Τερέζα κυρά Μερόπη.

ΚΥΡΑ ΜΕΡΟΠΗ

Η Τερέζα ;

ΤΕΡΕΖΑ

Η Τερέζα που μου δινες ξινόγαλα τότε - όταν ήμουν κοριτσάκι. (Με αγωνία). Δε με θυμάσαι ;

(Η γριά κουνάει αρνητικά το κεφάλι της).

ΚΥΡΑ ΜΕΡΟΠΗ

Σ' έστειλε ο θεός ! Είσαι ένας άγγελος που τον έστειλε ο θεός. (Μιλάει με σβησμένη φωνή). Δεν ήξερα ότι υπάρχουν και γυναίκες - άγγελοι.

(Της χαμογελάει κι ύστερα γυρίζει το κεφάλι και ξεψυχάει. Η Τερέζα την κοιτάζει αμίλητη και ύστερα της κλείνει με την παλάμη της, τα μάτια).

ΤΕΡΕΖΑ

(Σιγά). Θάψτε την.

(Οι δύο άντρες κάνουν να σκύψουν αλλά η Τερέζα τους σταματάει
σα να της ήρθε μια ξεφνική έμπνευση).

ΤΕΡΕΖΑ

Μια στιγμή

(Τινάζεται όρθια και ορμάει τρέχοντας προς το μικρό πανδοχείο.
Οι δύο άντρες μένουν ολομόναχοι - με το κουφάρι της γριάς ανάμεσά τους).

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Είναι σίγουρο αυτό που μου είπες - για τον Καναδά ; Πουλήθηκε και αυτός ;

(Ο αξιωματικός κουνάει καταφατικά το κεφάλι του).

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Για τα πετρέλαια του Κεμάλ ;

(Ο αξιωματικός κουνάει πάλι καταφατικά το κεφάλι του).

ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ

(Μελαγχολικά). Όλος ο κόσμος πουλιέται σήμερα κύριε Χέμινγουαίη.

(Η Τερέζα γυρίζει από το πανδοχείο κρατώντας στο χέρι της ένα μικρό σταμνάκι.
Το βάζει στα χέρια της κυρά - Μερόπης κι ύστερα σφίγγει τα δάχτυλά της γύρω από αυτό) .

ΤΕΡΕΖΑ

Τώρα πάρτε την.

(Ο Χεμινγουαίη κάνει να σκύψει πάνω από τη γριά αλλά ο αξιωματικός τον σταματάει).

ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ

Αφήστε κύριε Χεμινγουαίη. Έχουμε ειδικό συνεργείο γι΄αυτές τις περιπτώσεις.

(Παίρνει τη γριά στην αγκαλιά του κι εξαφανίζεται.
Ο Χεμινγουαίη κι η Τερέζα μένουν μόνοι στη σκηνή).

ΤΕΡΕΖΑ

Γύρνα στο Παρίσι Έρνεστ. Δεν έχεις να κάνεις τίποτα πια εδώ. Όλα ήταν από την αρχή μια τρελή ιδέα - πίστευα ότι μπορούσα να πολεμήσω για τη γή μου. Κι ήθελα εσένα πλάι μου - να πολεμήσουμε μαζί. (Μελαγχολικά). Πως να πολεμήσεις όμως με μια γραφομηχανή, εκατό πετρελαιοπηγές ;

(Γυρίζει στον Χεμινγουαίη και τον πιάνει από τα μπράτσα κοιτάζοντας τον στα μάτια).

ΤΕΡΕΖΑ

Γύρνα στο Παρίσι κι εγώ θα μείνω εδώ - στο σπίτι μου . (Με ένα χαμόγελο). Είναι σχεδόν όπως το άφησα. Πάντα ονειρευόμουνα μια μέρα να γυρίσω στη Θράκη. (Θριαμβευτικά). Γύρισα ! Κι οι Τούρκοι ;

ΤΕΡΕΖΑ

Δεν θα με πιάσουν .

(Κάνει μερικά βήματα, Σα να θέλει να αποτραβηχτεί από κοντά του).

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Ήσουν διαφορετική στη Πόλη. . .

ΤΕΡΕΖΑ

(Κοφτά). Η Πόλη πέθανε !

(Ο Χεμινγουαίη την πλησιάζει από πίσω και την αγκαλιάζει.
Υπάρχει ένας πόνος στο πρόσωπό του  κάτι σαν ξαφνικό χτύπημα).

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

(Σιγά). Πέθανε κι αυτή ; Πέθανε η Θράκη - πέθανε η κυρα Μερόπη ; (Σιγά, Σα να θέλει να της θυμίσει κάτι). Πέθανε κι η Αγιά Σοφιά ;

ΤΕΡΕΖΑ

Είναι σαν να έγινε ένας σεσμός μέσα μου. (Παύση). Σα να γινα ξαφνικά άλλος άνθρωπος - τα βλέπω όλα αλλιώς. Όλα (Σιγά). Και μένα - και σένα . . .

(Ο Χεμινγουαίη χαμογελάει μελαγχολικά).

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Διάλεξες παράξενη ώρα για να συστηθούμε ξανά, Τερέζα. (Παύση). Ίσως να άργησες λίγο . . .

 ΤΕΡΕΖΑ

Ίσως .

(Κάνει πάλι μερικά βήματα και κοιτάζει κάπου μακριά).

ΤΕΡΕΖΑ

Γύρνα στο Παρίσι , Έρνεστ .

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Στο διάολο το Παρίσι !

ΤΕΡΕΖΑ

Γύρνα στη καριέρα σου.

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Στο διάολο η καριέρα μου. (Έντονα). Θέλω να μείνω στη γη αυτή . (Ξεσπώντας). Δεν το κάνω μόνο για σένα - θέλω να βοηθήσω αυτά τα έρημα πλάσματα που λες και τα καταράστηκε ο Θεός . . . .(Γίνεται μια μικρή παύση).

ΤΕΡΕΖΑ

Δεν μπορείς να κάνεις τίποτε καλέ μου .

(Τον πλησιάζει και τον κοιτάζει τρυφερά όπως παλιά ).

ΤΕΡΕΖΑ

Όσο για μας . . . .

(Του χαϊδεύει τρυφερά το πρόσωπο).

ΤΕΡΕΖΑ

Να θυμάσαι ότι οι πιο πολλοί άνθρωποι έρχονται και φεύγουν από τον κόσμο αυτό, χωρίς να έχουν ζήσει, στην πραγματικότητα, ούτε πέντε λεπτά ! Εμείς στην Πόλη ζήσαμε μιαν ολόκληρη ζωή .(Με ένα ξέσπασμα). Δεν καταλαβαίνεις πόσο τυχεροί είμαστε ; (Του κλείνει τρυφερά το μάτι).

ΤΕΡΕΖΑ

Ήμασταν οι τελευταίοι εραστές του Βυζαντίου.

(Ξαφνικά πέφτει στην αγκαλιά του - φιλιούνται παθιασμένα .
Ύστερα εκείνη αποτραβιέται πρώτη και του γυρίζει την πλάτη. Του μιλάει χωρίς να τον κοιτάζει).

ΤΕΡΕΖΑ

(Σιγά) φύγε τώρα .

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

(Το ίδιο σιγά). Εντάξει .

ΤΕΡΕΖΑ

Δεν θέλω να πούμε αντίο.

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Ούτε κι εγώ.

ΤΕΡΕΖΑ

(Έντονα). Δεν θέλω να πούμε τίποτε άλλο . . . (Ο Χεμινγουαίη απλώνει το χέρι του και της χαϊδεύει τρυφερά τα μαλλιά).

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Δε θα πούμε τίποτε άλλο . . .

(Το χέρι μένει για λίγο στα μαλλιά της).

ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ

Τα είπαμε όλα . . .

(Ύστερα φεύγει βιαστικά αφήνοντας τη μόνη στη σκηνή. Σκοτάδι).

 

ΣΚΗΝΗ ΤΕΤΑΡΤΗ

(Ένα γυμνό ντεκόρ σε μια πλευρά της σκηνής μόνο. Ένα σποτ πέφτει μόνο σε μια ηλικιωμένη γυναίκα, γύρω στα 75 με ασημένια μαλλιά - που κάθεται σε μια βελούδινη πολυθρόνα. Απέναντί της, σε ένα χαμηλό σκαμνί κάθεται ένας συγγραφέας που κρατάει σημειώσεις).

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Και χώρισαν έτσι ;

ΚΥΡΙΑ

Κάπως έτσι .

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

(Σα να μονολογεί). Εκείνη του γύρισε τη πλάτη και χάθηκε στη Θράκη . . .εκείνος πήρε το τραίνο και γύρισε στο Παρίσι. (Κουνάει το κεφάλι). Πως γίνεται να τελειώνει έτσι μια τέτοια ιστορία ;

(Παύση).

ΚΥΡΙΑ

Μπορεί να μην τελείωσε ποτέ. Αλλά γιατί σκαλίζετε ύστερα από μισό αιώνα την ζωή της Τερέζας ; Η ίδια δεν θα το θελε - είναι σαν να την ξεθάβετε από τον τάφο της. Όλα όσα έκανε στη ζωή της τα κρατούσε πάντα στο σκοτάδι. Τα ήθελε δικά της - καταλαβαίνετε ; Δε τα έμαθαν ποτέ ούτε τα παιδιά της . . .

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Το ξέρω.

(Ύστερα με ένα ξέσπασμα).

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Αλλά είναι μια ιστορία που πρέπει να μαθευτεί. Κάποτε πρέπει να ζωντανέψει πάλι η γυναίκα αυτή - κάποτε πρέπει να γυρίσει στη γη της ! Της το χρωστάμε . (Έντονα). Της το χρωστάμε. (Έντονα). Της το χρωστάτε .

(Η ηλικιωμένη κυρία τον κοιτάζει χαμογελώντας κουρασμένα).

ΚΥΡΙΑ

Της το χρωστάω ;

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Είστε η μόνη γυναίκα που μπορεί να πει την ιστορία της - η μοναδική της φίλη που τα ήξερε όλα αυτά . . .

ΚΥΡΙΑ

Ναι , (Σιγά). Αυτό είναι αλήθεια.

(Παύση).

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Και μετά ;

ΚΥΡΙΑ

Μετά ;

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Μετά τον χωρισμό της από τον Χέμινγουαίη ; Τι απόγινε ; Την έπιασαν οι Τούρκοι ;

ΚΥΡΙΑ

(Χαμογελώντας). Πως θα μπορούσαν να την αφήσουν ; Βοήθησε άλλωστε ένας συγγενής της. Ο σερ Μπαζίλ Ζαχάρωφ !

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Το' κανε κι αυτό ο Ζαχάρωφ ;

ΚΥΡΙΑ

(Με το ίδιο μελαγχολικό χαμόγελο). Πάντα έκανε τέτοια ο Ζαχάρωφ. Την πρόδωσε στον ίδιο τον Κεμάλ. (Παύση). Βλέπετε ο Κεμάλ δεν μπορούσε να της συγχωρέσει ότι είχε φέρει τον Χεμινγουαίη στην Ελλάδα - ότι είχαν γραφτεί όλα εκείνα τα τρομερά πράματα για τη Θράκη εξ αιτίας της ! Του είχαν κάνει μεγάλη ζημιά εκείνα τα άρθρα. Είχε ξεσηκωθεί η κοινή γνώμη όλης της Αμερικής . . .

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Αναρωτιέμαι πως την άφησε ζωντανή .

ΚΥΡΙΑ

(Με ένα παράξενο χαμόγελο).Κι εγώ το ίδιο . . . (Παύση). Ύστερα από ένα χρόνο την βρήκε ο άντρας της να σαπίζει στα κάτεργα της Μικράς Ασίας. Ήταν ένα κουβάρι κόκαλα. Ίσα-ίσα που την πρόλαβε ζωντανή. (Ο συγγραφέας την κοιτάζει ξαφνιασμένος).

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Ο άντρας της ; (Παύση). Ο ανθρωπάκος ;

(Η γυναίκα κουνάει με κούραση το χέρι της).

ΚΥΡΙΑ

Δεν ήταν πια ανθρωπάκος . Είχε ωριμάσει κι αυτός όπως όλοι μας. Κατάφερε να την σώσει . Κι ύστερα από χρόνια την έφερε στην Αθήνα - όταν κανένας δεν θυμόταν πια τη Τερέζα. Μαζί με τα δυο παιδιά που έκαναν στο μεταξύ . (Παύση). Ζούσαν μακριά από τον κόσμο, ως το τέλος.

(Ο συγγραφέας κουνάει μελαγχολικά το κεφάλι του και κλείνει το σημειωματάριό του).

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Κι έτσι πέθανε η Τερέζα. Χωρίς να το μάθει κανείς . . .

(Η κυρία χαμογελάει πάλι πικρόχολα).

ΚΥΡΙΑ

Μα δεν το' χε μάθει κανείς ότι έζησε. (Παύση). Τουλάχιστον αυτή η Τερέζα - η αληθινή Τερέζα. Κι αν δεν ήσασταν εσείς, τώρα, να σκαλίζετε ύστερα από μισό αιώνα, πεθαμένες ιστορίες, θα ' μενε χαμένη για πάντα . .

(Η γυναίκα πιάνει το στήθος της σαν να της ήρθε ένας δυνατός πόνος).

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

(Ανήσυχος). Πονάτε ;

ΚΥΡΙΑ

Πονάω - εδώ και κάμποσο καιρό. (Του χαμογελάει άκεφα). Οι γιατροί Δε μου δίνουν παραπάνω από μισό χρόνο ζωής . . .

(Ο συγγραφέας βάζει το σημειωματάριό στην τσέπη του και σηκώνεται βιαστικά όρθιος).

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Συγχωρέστε με. Σας κούρασα.

(Η γυναίκα συνεχίζει να τρίβει το στήθος της).

ΚΥΡΙΑ

Πάντα με κουράζουν αυτά τα πράματα, όταν ξαναγυρίζουν μέσα μου. (Παύση). Δεν φταίτε εσείς. Κάθε φορά που θυμάσαι τη Τερέζα, μου ' ρχεται αυτός ο πόνος.

(Ο συγγραφέας παίρνει το χέρι της και το φιλάει. Ύστερα με μιαν αυθόρμητη κίνηση
της χαϊδεύει τα μαλλιά. Η γυναίκα τον κοιτάζει χαμογελώντας . . . ).

ΚΥΡΙΑ

Έτσι έκανε κι ο Χεμινγουαίη . . . (Παύση). Τουλάχιστον από όσα μου είχε πει η Τερέζα. (Κουρασμένα). Πέθανε ξέρετε πριν από εκείνη. Αυτοκτόνησε - επτά χρόνια μετά το Νόμπελ. Η Τερέζα το έμαθα από τις εφημερίδες . (Χαμογελάει πάλι). Και την άλλη μέρα χωρίς να πει τίποτε σε κανένα πήρε το αεροπλάνο για τη Πόλη. (Παύση). Έκλεισε δωμάτιο σε εκείνο το παλιό ξενοδοχείο, το "Πέρα - Παλάς" και το βράδυ, όταν νύχτωσε πήγε κι άφησε μιαν αγκαλιά τριαντάφυλλά στο κατώφλι της Αγιά Σοφιάς . . .

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

(Ψιθυριστά). "Οι τελευταίοι εραστές του Βυζαντίου . . . "

ΚΥΡΙΑ

Δεν ξέρω. Μπορεί να το Δε κι έτσι. (Με ένα αδιόρατο χαμόγελο). Πάντως όταν έφευγε πήρα μια χούφτα χώμα από την Αγιά Σοφιά και την έριξε στη τσάντα της. (Το χαμόγελο γίνεται πειραχτικό). Σας το λέω γιατί ξέρω ότι σας ενδιαφέρουν εσάς τους συγγραφείς αυτές οι μελό ιστορίες . . .

(Ο συγγραφέας την κοιτάζει σοβαρά).

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Δεν ήταν μελό ιστορία !

(Υποκλίνεται ελαφρά και φεύγει. Η γυναίκα φέρνει πάλι το χέρι στο στήθος κάνοντας μια γκριμάτσα πόνου. Ύστερα, αφού βεβαιώνεται ότι έφυγε δημοσιογράφος βγάζει μια μικρή θήκη από το στήθος της κι αδειάζει λίγο χώμα στη χούφτα της. Το κοιτάζει τρυφερά - ύστερα το σφίγγει στην παλάμη της. Ο πόνος την ξαναπιάνει. Αυτή τη φορά είναι πολύ δυνατός. Τινάζεται στην πολυθρόνα κι ύστερα μένει ακίνητη. Σχεδόν αμέσως ανοίγει μια πόρτα στο βάθος και μπαίνουν στο δωμάτιο τα παιδιά της - ένας άντρας και μια γυναίκα γύρω στα σαράντα).

ΓΥΝΑΙΚΑ

Η μάνα ! (Ορμάει στην πολυθρόνα κι ύστερα φωνάζει δυνατά). Μάνα τι έπαθες ;

(Ο γιος μένει σοβαρός, ύστερα βάζει το δάχτυλό του στο λαιμό της για να διαπιστώσει αν ζει).

ΑΝΤΡΑΣ

Έφυγε . . .

(Η κοπέλα την κοιτάζει με τα μάτια γεμάτα δάκρυα χωρίς να μπορεί να το πιστέψει).

ΓΥΝΑΙΚΑ

Έφυγε ;

(Ο άντρας γονατίζει πλάι της, μπρος στη πεθαμένη μάνα τους .)

ΓΥΝΑΙΚΑ

Έφυγε ;

(Ο άντρας γονατίζει πλάι της, μπρος στη πεθαμένη μάνα τους .)

ΑΝΤΡΑΣ

Μας το χε πει ο γιατρός - δεν θυμάσαι ; "Η μάνα σας ετοιμάζει τις βαλίτσες της. Όπου να' ναι θα φύγει. Από μέρα σε μέρα - από βδομάδα σε βδομάδα . . ." (Με ένα πικρό χαμόγελο). Έφυγε . . .

(Η κόρη χώνει το κεφάλι της στη φούστα της μάνας της.
Ο άντρας χαϊδεύει το πρόσωπο της γριάς - ύστερα το βλέμμα πέφτει στο χέρι της).

ΑΝΤΡΑΣ

Κάτι κρατάει στη φούχτα της !

(Της ανοίγουν με κόπο τη παλάμη και βλέπουν το χώμα).

ΓΥΝΑΙΚΑ

Χώμα. (Παύση). Από τη Θράκη ! Η μάνα μας δεν μπορούσε να ξεχάσει τη γή της . (Κλείνει πάλι τη φούχτα της μάνας του αφήνοντας μέσα το χώμα). Θα την θάψουμε με αυτό . . . ( Ο άντρας σηκώνεται όρθιος)

ΑΝΤΡΑΣ

Έτσι θα το θελε σίγουρα και η ίδια . . .

(Σκοτεινιάζει όλη η σκηνή και μένει μόνο ένα σποτ στο χέρι της Τερέζας που πέφτει άψυχο, έξω από την πολυθρόνα . Τα δάχτυλα ανοίγουν και το χώμα χύνεται στο πάτωμα. Το σποτ πρέπει να φωτίζει έντονα αυτό το σημείο - το χέρι της Τερέζας και χώμα που χύνεται στο πάτωμα . . . Η μουσική που έχει αρχίσει να παίζει από την ώρα που έφυγε ο δημοσιογράφος δυναμώνει - είναι το ίδιο τραγούδι που ακουγόταν από το γραμμόφωνο στο νοσοκομείο του Μιλάνο, το 1920 . Το τραγούδι της Τερέζας και του Χεμινγουαίη.)